ruh ve istek

Gidebileceğin yol

gerçek yol değil.

Söyleyebileceğin isim

gerçek isim değil.

Gökyüzü ve yer

isimsizde başlar:

İsim, anasıdır

on bin şeyin.

O yüzden
istekten arınmış ruh gizli olanı görür, hep isteyen ruh ise yalnızca istediğini.

İki şey, tek kaynak,

ama adları farklı,

kimliği ise saklı.

Sırların sırrı!

Gizli olana açılan kapı.

Bence bu bölümün tatminkâr bir çevirisi kesinlikle imkânsız
Borges’in öyküsündeki “Alef” gibi görüyorum bu bölümü: Eğer doğru bakarsanız, her şeyi içeriyor.

Ruhun Gıdası

Dünya yüzünde

güzelliğin güzel olduğunu bilen herkes

çirkinliği yaratır.

İyiliğin iyi olduğunu

bilen herkes

kötülüğü yaratır.

Çünkü olmak ve olmamak

birlikte doğar;

zor ve kolay

birbirini tamamlar;

uzun ve kısa

birbirini biçimlendirir;

yüksek ve alçak

birbirine bağlıdır;

nota ve ses

müzik olur birlikte;

önce ve sonra

birbirini izler.

O yüzdendir ki bilge ruh

yapmadan yapar,

konuşmadan öğretir.

Bu dünyaya ait şeyler

vardırlar, varolurlar;

reddedemezsiniz onları.

Dünyaya getirmek ama sahiplenmemek;

eylemek ama karşılık beklememek

işini yapıp sonra kolayca bırakmak:

Çünkü bırakmaktır

kalmasını sağlayan.

Susmak

Övülmeye layık olanı övmemek

rekabetten alıkoyar insanları.

Hazineye kıymet biçmemek

hırsızlıktan alıkoyar.

Çekici olana bakmamak

zihni sakin tutar.

O yüzden insanları yöneten

bilge akıl

zihinlerini boşaltıp

karınlarını doldurur,

isteklerini zayıflatıp

kemiklerini güçlendirir,

insanların bilmemelerini,

istememelerini sağlar,

bilenlerin ise

hiçbir şey yapmamalarını.

Yapmamayı yaptığınızda

her şey yerli yerindedir.