Para, Para, Para ...

Ender

Üye
Varlığı bir dert yokluğu yara. Yada tersi. Derlerki para icad edilmeden önce takas sistemi vardı. Her çeşit mal, hizmet, ürün ile başkasını change etme olayı yani. Ya takastan önce ne vardı ?

Paralı da parasız da olunmuyor. Paralı olursan mizacın kayabiliyor. Sonuçta kişiliklerini, cinsel tercihlerine kadar bir çok şeyini değiştirenler var. Servetin gelip geçici olduğunu göremedikleri için. İnsanlığını unutanlar var. Haksızlığı parayla satın alarak hak edinenler. Hak gasp edenler var. Hak yiyenler.

Yoksul olursan dünyevi yaşamında sıkıntı çekiyorsun. Birey olarak kendini bir yana bıraksan bile bakmakla mükellef olduğun bebeciklerin, kuzucukların sıkıntı çekmesin istiyorsun. Henüz 10 yaşındaki oğlum bile dünyanın parayla idare edildiğini, savaşların, cinayetlerin para için yapıldığını iyice bellemiş. Haftalığına zam istiyor. Her gördüğüne asılıyor. Geçen gün uzun bir nutuk çektim bu konuda kendisine. Ama nafile, biliyorum ki yeryüzünde satın alma işi parayla olduğu, insan nefsi doyumsuz olduğu sürece bitmeyecek istekleri.

Mezara götüremeyeceğimiz para. Gerçekten insanlıktan nasibini alamamışları insan kılığında gösteren para. Her derde çare olamadığı halde, onsuzda yapılamayan para.Kimi zaman hakkıyla, alın teriyle kazanılan, kimi zaman türlü dalaverelerle, başkalarının hayatına mal olacak şekilde kazanılan para.

Paraya değer veren bunun yanında insanlıkla alakası olmayan o kadar çok kişi tanıyorum ki. Paraya tapınan gözü kapalı o kadar çok insan var ki. Gördükçe eski çağlarda, taş devri halkları gibi yaşayası geliyor insanın.

Bazen emeğinin karşılığınıda alamıyor insanlar. Mazlum, sessiz sessiz gözünün içine bakıyor işvereninin. Belki içinden "ciğeri beş para etmez" diye geçirerek. Varoşları düşünüyorum, geçmişten gelen bir varoş bebesi olarak. Çocukken böyle tasaları olmuyor varoş bebelerinin. Zengin fakir onlar için bir. Yeterki oynasınlar doya doya, kana kana. Ve hayat akıp gidiyor. Paralı yada parasız. Tasalı yada tasasız. Bir dost selamını, tatlı bir tebessümü arar oluyor insan. Çıkarsız, umarsız...Ama olmuyor. Çevrende kümelenenler hep menfaat için var olmuşlar sanki. Karşılıksız hiç bir şey yapmıyorlar. Paralı, paracı, menfaatçi dostlar.

Oysa "Varlığım Türk Varlığına Armağan Olsun" diye canını feda eden bir ecdadın torunlarıyız. Hakkını veremesekte...
 
Top