Boş özür
“Özür dilerim. Özür dilerim dedim ya!”
Bomboş bir özür, hiçbir önemi yok. Bu karşı tarafa özür dilemeniz gerektiğini bildiğinizi ama aslında ne olursa olsun kendinizi özür dileyecek pozisyonda görmediğinizi ve bundan çok rahatsız olduğunuzu ifade etme şekli. Açık açık söylemek yerine bu şekilde ifade ettiğinizde yine hislerinizi iletiyorsunuz ve eveti karşı taraf da asıl vermek istediğiniz mesajı alıyor
Haddinden fazla özür
“Çok üzgünüm. Kendimi çok kötü hissediyorum, gerçekten çok özür dilerim. Düzeltmek için yapabileceğim bir şey var mı. Bu konuda çok kötü hissediyorum…”
Teoride özür dilemekteki amaç, yanlışı ortadan kaldırıp ilişkideki zedelenmeyi onarmaktır. Ama bu şekilde haddinden fazla özür dileyerek aslında amacınızdan uzaklaşıyorsunuz. Böyle olduğunda odağı başka birine yaptığınız şeyden uzaklaştırıp kendi hislerinize çekmiş olacaksınız ki ihtiyaç duyulan şey bu değil.
Tamamlanmamış özür
“Bunları yaşattığım için özür dilerim.”
Özür dileme konusunda çalışan bir bilim insanı, bu sürecin üç aşaması olduğunu ortaya koydu. Öncelikle yaşanan sorundaki rolünü kabul edip reddetme sürecinden uzak durmak. Ardından af dilemek ve sonra bir daha asla böyle bir şey yaşanmayacağına dair söz vermek. Tamamlanmamış özür, bu noktalardan bazılarına dokunuyor. Örneğin yaşanan olaydaki kendi payınızı kabul ediyorsunuz ama affedilmeyi beklemiyorsunuz. Ya da karşı tarafın rolünü öne çıkarırken kendi payınızı reddediyorsunuz. Bunu “Bu şekilde hissettiğin için üzgünüm” diye ifade edebilirsiniz örneğin. Bir özür tamamlanmadığında yine istenilen etkiyi karşı tarafta yaratamıyor.
Reddetme
“Bu benim hatam değildi.”
Bazen egonuz baskın gelir ve özür dilemezsiniz. Muhtemelen özür dilemek yerine kızgınlık hissediyor, bu nedenle de savunmaya geçip reddediyorsunuz. Suçlu olduğunu kabul etmek her zaman herkes için o kadar da kolay olmayabiliyor. İnandığı haklılığına mesafe alarak pozisyon olmak güç olabiliyor. Böyle olunca da ilişkide bir şeyler düzelmiyor aksine olumsuz şeylerin daha da katmerlenmesine yol açıyor.
