Öyle derin bir çığlık atar ki yokluğum.

-araz-

EYVALLAH...
V.I.P
/ an gelir
öyle derin bir çığlık atar ki yokluğum
kederinden benim olursun /

ah can
sahip çıktın yıldızsızlığına
oysa sana ait değildi bu kapkara geceler
diz boyu gece sinerken saçlarına
bugünü duydum sessizlğinde yarını ölmüştü
kimsesizliğe saçıldı umutlarım gördün mü?

/ağlamak ne basit bir eylem oluyor şimdi
bacası tütmeyen bir evde emanetken sıcaklığın/

gittim mi geldim mi hiç bilmedim
iki şarkı arası bir dudak payı çelimsiz bir sızı içimde
bir varmış bir yokmuşlar da ziyan oluyorum
mavi mavi susuyorum sana yine de siyaha hasret kalıyor özlemin
bir yara daha açıyorum içimde sana değmeden

çok sesli bir sakinlik sardı (h)içimi
aldığım hiçbir nefes "sen" değil "senden" değil
yanılgılarıma teğet geçiyor sensizlik
tenime dokunuyor ama ben hep "sen" kokuyorum

anlasana!
en büyüğü içimdeyken
senin yalanların beni neylesin?
bilmediğim bir gözyaşına sesimi düşürdüm ben!
benim olmadığın kadar "senindim" duymadın

firarım cana
bozulan kırılıp dökülmenin mecazi anlamı
olmuyor zaman! asiliğini soyun üstünden!
inan ki hiç doğru değil zamanlaman

üzerim e
çığ
düştü
dudağımda bir ÇIĞLIK!


/ an gelir
öyle derin bir "es" verir ki yokluğun
kederimden sonum olursun /
 
Top