Oryantal dansı belki de dünyanın bilinen en eski danslarının başında gelir. Oryantal dansı çok değişik coğrafi bölgelerde ve bölge özelliklerine uygun değişik formlarda yapılır. Dansın dünya'da bilinen genel adı "Belly Dance" iken Mısır'da "Raks Sharki" Fransa'da "dance du ventre" (göbek dansı demektir) Yunanistan'da " Cifte telli" Ortadoğu ülkelerinde ise "danse oriantale" yada "oryantal" adları ile tanımlanır. Bu dansı diğer danslardan ayıran belli başlı özellikleri vardır.
İslâm öncesi inancı ve erotizmi birlikte içeren apayrı feminin bir yapısı vardır. İnanç ve erotizmin bir arada oluşu bir çelişki gibi algılanması oryantal dansın bir süre hor görülmesine aşağılanmasına ve de aynı zamanda çok sevilmesine yol açmıştır. Orijini antik dönemin doğurganlık bereket kültünde yatar. Tüm antik uygarlıklarda bereketi sembolize eden tanrıçalar görülür. Mesela Mylitta Isis Ashtıreth Ishtar Hathor Afrodit Venüs ve Ceres gibi.
Geleneksel olarak yalınayak yapılan bir danstır. Bu kriter dansçının Toprak Ana'yla direk temasının asla kesilmemesi kriteridir.
Oryantal dansı günümüzde geleneksel doğu müziğinin dışında müziklerle de yapılmaya çalışılıyor. Ancak batı ezgileri ve ritmi ölçüsüzce kullanılarak bu dansın karakterini olumsuz etkilemekte onu dejenere etmektedir. Oryantalde dansçının dans ederken aynı zamanda bazı ritim aletleriyle zil tef gibi müziğe eşlik ettiği görülür.
Oryantal dansı kadın vücudunun özelliklerine göre tasarlanmıştır. Karın kaslarıyla kalça hareketleriyle göğüs hareketleriyle en iyi kadın vücuduna uygundur. Toprağa değen yalın ayaklarla sıkı ve katı bir danstır. İnsan vücudunun akıcı pürüzsüz kompleks ve etkileyici hareketleri çalkalama ve dalgalanma hareketlerinin çeşitliliği ile dansın karakteri ortaya çıkar. Doğu dansları batının adıma dayalı danslarından farklı olarak kasların hareketine dayalı danslardır. Dolayısıyla adımlar çok narindir ve asla zıplama olmaz toprakla olan temas daima korunur.
Yılan kılıç meşale mum peçe tül baston yada sopa gibi malzemelerin dansta sıklıkla kullanıldığı görülür. Bunların her birinin birer anlamı olmakla birlikte genel olarak sihri ve ilkel insanın korunma amaçlı kullanımı simgelerler. Bu aletlerin dansta kullanılması yörenin folklorunda da görülür.
Oryantal dans tabii ki folklordan da etkilenmiştir ama solo yapılan bir dans olduğundan daha profesyonel bir eğitim ve sıkı çalışma gerektirir. Grup danslarında bireylerin yapacağı hatalar göze batmazken solo dans olan oryantalde dansçının tüm figürleri kusursuzca yapması beklenir. Solo dans olan oryantal bu nedenle de bir trans dansıdır. Tüm dans boyunca derin konsantrasyon ve dikkat ister.
Oryantal dansın temel özelliği izolasyon dansı olmasıdır. Vücudun çeşitli öğelerinin ritim eşliğinde izole hareketlerine dayanır.
Oryantal dansı ve müziği senkop özellikler de taşır. Mısır Roman ve Türk ekolleri ortak özellikler taşırlarsa da birbirlerinden farklılıklar da içerirler.
İslâm öncesi inancı ve erotizmi birlikte içeren apayrı feminin bir yapısı vardır. İnanç ve erotizmin bir arada oluşu bir çelişki gibi algılanması oryantal dansın bir süre hor görülmesine aşağılanmasına ve de aynı zamanda çok sevilmesine yol açmıştır. Orijini antik dönemin doğurganlık bereket kültünde yatar. Tüm antik uygarlıklarda bereketi sembolize eden tanrıçalar görülür. Mesela Mylitta Isis Ashtıreth Ishtar Hathor Afrodit Venüs ve Ceres gibi.
Geleneksel olarak yalınayak yapılan bir danstır. Bu kriter dansçının Toprak Ana'yla direk temasının asla kesilmemesi kriteridir.
Oryantal dansı günümüzde geleneksel doğu müziğinin dışında müziklerle de yapılmaya çalışılıyor. Ancak batı ezgileri ve ritmi ölçüsüzce kullanılarak bu dansın karakterini olumsuz etkilemekte onu dejenere etmektedir. Oryantalde dansçının dans ederken aynı zamanda bazı ritim aletleriyle zil tef gibi müziğe eşlik ettiği görülür.
Oryantal dansı kadın vücudunun özelliklerine göre tasarlanmıştır. Karın kaslarıyla kalça hareketleriyle göğüs hareketleriyle en iyi kadın vücuduna uygundur. Toprağa değen yalın ayaklarla sıkı ve katı bir danstır. İnsan vücudunun akıcı pürüzsüz kompleks ve etkileyici hareketleri çalkalama ve dalgalanma hareketlerinin çeşitliliği ile dansın karakteri ortaya çıkar. Doğu dansları batının adıma dayalı danslarından farklı olarak kasların hareketine dayalı danslardır. Dolayısıyla adımlar çok narindir ve asla zıplama olmaz toprakla olan temas daima korunur.
Yılan kılıç meşale mum peçe tül baston yada sopa gibi malzemelerin dansta sıklıkla kullanıldığı görülür. Bunların her birinin birer anlamı olmakla birlikte genel olarak sihri ve ilkel insanın korunma amaçlı kullanımı simgelerler. Bu aletlerin dansta kullanılması yörenin folklorunda da görülür.
Oryantal dans tabii ki folklordan da etkilenmiştir ama solo yapılan bir dans olduğundan daha profesyonel bir eğitim ve sıkı çalışma gerektirir. Grup danslarında bireylerin yapacağı hatalar göze batmazken solo dans olan oryantalde dansçının tüm figürleri kusursuzca yapması beklenir. Solo dans olan oryantal bu nedenle de bir trans dansıdır. Tüm dans boyunca derin konsantrasyon ve dikkat ister.
Oryantal dansın temel özelliği izolasyon dansı olmasıdır. Vücudun çeşitli öğelerinin ritim eşliğinde izole hareketlerine dayanır.
Oryantal dansı ve müziği senkop özellikler de taşır. Mısır Roman ve Türk ekolleri ortak özellikler taşırlarsa da birbirlerinden farklılıklar da içerirler.
