Forumlar
Yeni Mesajlar
CerezExtra
EĞLENCE ↓
Şans Kurabiyesi
Renk Falınız
ÇerezRADYO
Sevgiliye Özel
ÇerezDERGİ
Hızlı Okuma Testleri
Pratik Çözümler
Yeniler
Yeni Mesajlar
Yeni ürünler
Yeni kaynaklar
Son Aktiviteler
İndir
En son incelemeler
Dükkan
Giriş
Kayıt
Yeniler
Yeni Mesajlar
Menu
Giriş
Kayıt
Uygulamayı yükle
Yükle
Forumlar
Güncel
İlginç Bilgiler
Ölüm, hayatımızın anlamını mı çalıyor?
JavaScript devre dışı bırakıldı. Daha iyi bir deneyim için, devam etmeden önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Konuya cevap yaz
Mesaj
<blockquote data-quote="dderya" data-source="post: 906815" data-attributes="member: 112565"><p style="text-align: center"><strong><span style="color: #404040">Epikür, ölüm korkusunu –ve devamında bütün korkularımızı- yenmeyi amaçlayan bir argüman öne sürmüştü. Fakat bu yetersiz bir argüman. Epikür, yalnızca, bize zarar verebilecek şeylerden korkmak gerektiğini; zararın da yalnızca bize acı veren şeylerden geldiğini varsaydı. Ama görüyoruz ki bu varsayımların ikisi de yanlış.</span></strong></p> <p style="text-align: center">Kendi ölümümüzden korkmamızın tek sebebinin, sevdiklerimizi etkileyecek olması olduğunu düşünürüz. Bu düşünce, her ne kadar belli bir noktaya kadar yeterli gözükse de, insanların içlerinde hissettikleri varoluşsal sıkıntılarını açıklamada yeterli değil. Bu metinde ölüm korkusunun kaynağı üzerine varsayımda bulunacağız: “ Ölümden korkuyorum; çünkü öleceğim gerçeği, yaptığım şeylerin anlamını ve değerini çalıyor.” Eğer bu doğruysa, ölümümüzü düşündüğümüzde hissettiğimiz boşluk ve baş dönmesini de açıklamış oluruz. Şimdiye kadar yapmış olduğumuz şeylerin anlamsız olduğunu düşünürsek, şu an yapıyor olduklarımız da elimizin altından kayıp gider.</p> <p style="text-align: center"></p> <p style="text-align: center"><img src="http://2.bp.blogspot.com/-CVNEsGQyiDU/XJp5494CpaI/AAAAAAAAbT4/WOWGo5KDtX83qNY6vsg6ylHRfINix0W0ACK4BGAYYCw/s1600/inJvqQF.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p> <p style="text-align: center"></p> <p style="text-align: center">Bill Watterson’ın altı yaşındaki filozofu Calvin de aynı şeyleri sorguladı. Çizgi romanın ilk karesinde, Calvin okul sırasında: “<em><strong>Öğretmenim, matematik dersiyle ilgili bir şey sorabilir miyim?</strong></em>”; “<em>Evet?</em>”; “<em><strong>Eninde sonunda öleceğimize göre, neden integrallerle uğraşıyoruz?</strong></em>” Calvin’in mantığına göre birçoğumuz hayatımızı değerli hale getirecek şeylerle vakit harcıyoruz. Bir eylemi, ancak bir başka amacımıza ulaşmamıza katkı sağladığı sürece değerli olarak kabul ediyoruz.</p> <p style="text-align: center">Dolayısıyla ölüm, amaçlarımıza ulaşmamızı engelleyerek hayatlarımızı değersizleştiriyor, anlamını yok ediyor.</p> <p style="text-align: center">-alıntı-</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="dderya, post: 906815, member: 112565"] [CENTER][B][COLOR=#404040]Epikür, ölüm korkusunu –ve devamında bütün korkularımızı- yenmeyi amaçlayan bir argüman öne sürmüştü. Fakat bu yetersiz bir argüman. Epikür, yalnızca, bize zarar verebilecek şeylerden korkmak gerektiğini; zararın da yalnızca bize acı veren şeylerden geldiğini varsaydı. Ama görüyoruz ki bu varsayımların ikisi de yanlış.[/COLOR][/B] Kendi ölümümüzden korkmamızın tek sebebinin, sevdiklerimizi etkileyecek olması olduğunu düşünürüz. Bu düşünce, her ne kadar belli bir noktaya kadar yeterli gözükse de, insanların içlerinde hissettikleri varoluşsal sıkıntılarını açıklamada yeterli değil. Bu metinde ölüm korkusunun kaynağı üzerine varsayımda bulunacağız: “ Ölümden korkuyorum; çünkü öleceğim gerçeği, yaptığım şeylerin anlamını ve değerini çalıyor.” Eğer bu doğruysa, ölümümüzü düşündüğümüzde hissettiğimiz boşluk ve baş dönmesini de açıklamış oluruz. Şimdiye kadar yapmış olduğumuz şeylerin anlamsız olduğunu düşünürsek, şu an yapıyor olduklarımız da elimizin altından kayıp gider. [IMG]http://2.bp.blogspot.com/-CVNEsGQyiDU/XJp5494CpaI/AAAAAAAAbT4/WOWGo5KDtX83qNY6vsg6ylHRfINix0W0ACK4BGAYYCw/s1600/inJvqQF.jpg[/IMG] Bill Watterson’ın altı yaşındaki filozofu Calvin de aynı şeyleri sorguladı. Çizgi romanın ilk karesinde, Calvin okul sırasında: “[I][B]Öğretmenim, matematik dersiyle ilgili bir şey sorabilir miyim?[/B][/I]”; “[I]Evet?[/I]”; “[I][B]Eninde sonunda öleceğimize göre, neden integrallerle uğraşıyoruz?[/B][/I]” Calvin’in mantığına göre birçoğumuz hayatımızı değerli hale getirecek şeylerle vakit harcıyoruz. Bir eylemi, ancak bir başka amacımıza ulaşmamıza katkı sağladığı sürece değerli olarak kabul ediyoruz. Dolayısıyla ölüm, amaçlarımıza ulaşmamızı engelleyerek hayatlarımızı değersizleştiriyor, anlamını yok ediyor. -alıntı-[/CENTER] [/QUOTE]
Alıntıları ekle...
İsim
Spam kontrolü
Sarı kırmızı renkleri ile ünlü futbol takımımız?
Cevapla
Forumlar
Güncel
İlginç Bilgiler
Ölüm, hayatımızın anlamını mı çalıyor?
Top