Ruhumun dinmeyen figanıydı
Ne kadar sabretsem, kanaat etmek için kalbi inşiraha meyletsem
Sineme nüfus eden hüzünle sessizce nefeslensem, dolan gözlerimi gizlesem
Kimseye yük olmadan, nefesinde kem gözle anılmadan, muhabbet vecdine kansam
Hak yolcusu aşkın lisanıdır
Kalbinin nazargah olduğunun yakinen farkındadır,ihlasladır
İman ettiği makamın firkatiyla ağlayandır, narın haşyetiyle arlaşan candır
Takati nispetinde ecirle yol alan figandır, sevdası yalan olmayan dünya meyanıdır
Ne bulduysa yemez, içmez
Tasadduk etmekten asla vazgeçmez, feda olmak için nefsini dinlemez
Aklın ve izanın ferasetini ihmal etmez, ruhundan tebarüz eden idraki ötelemez
Hissiyatını erdem ve irfan katından mahrum edemez, müddet-i nefesi ihmal etmez
Emanet, ehliyet sahibinedir
Mükellef olan bu hakikatten feragat edemeyecek kadar mesüldür
Evlatları adına karar verirken, bağnazlık yapmamalı, tecessüse kapılmamalıdır
Onların kalbi kanaatlerini dikkate almalıdır ve gönlünde yatan neyse inanmalıdır
Yanılmayan yegane haktır
İnsan tahakküm etmek için yaratılmamıştır, evlad-ü iyal aşkın farkıdır
Hilkat sünnetullahtır, her ahın için bahaneler asla o nefsini kurtaramayacaktır
Yargılamadan infaz etmek caniliktir,ne kadar yetiştirmissen, sana öyle dönecektir
Şayet kerimen varsa ağlatma
Erkeğin tahakküm etmesine kapı aralama, gönül dilinden uzaklaşma
Kerik olan bir amel varsa, hiç kimse mazur değildir ve kimseye farklı davranma
Annenin gözyaşları akli olmalı, hisseden kalbinden marazlar kaldırılmalı,usanma
Şayet bir nisa haddini aşıyorsa
Edebi ve saygıyı hiçe sayıp hırçınlığı sergiliyorsa, sakın bulaşma
Harının teskin olmasını bekle, abdestini tazelemesini söyle, sukut etmeyi unutma
Halinin her yönünü şehretmesine fırsat verme, mesafeni korumayı gariplik sanma
Kıskanan nisa bazen körleşir
Farkı fark etmek adına akıl ve idrakte kalmayı niçin ihmal eder
Sahiplenmek neye bedeldir, annesinden ve kardeşlerinden uzaklaştırmak kederdir
Bu amelin hiçbir gerekçesi edebin halinden değildir, hırs ve hınç o nefsin payesidir
Annenin babanın yanında
Çoçuklarına, ehline karşı aşırılık yapma, şefkatini sınırla
Ne kadar ehemmmiyet verdiğini yıldıracak kadar aşikar eyleme,hürmetle yaşa
Kız evlatları gelin olunca annesine daha yakın dururlar, anneleri de onlara acırlar
Her halin bir rengi ve ahengi olmadıdır, yük olmak nefsin yakıtını artırmaktır
Mustafa CİLASUN
Ne kadar sabretsem, kanaat etmek için kalbi inşiraha meyletsem
Sineme nüfus eden hüzünle sessizce nefeslensem, dolan gözlerimi gizlesem
Kimseye yük olmadan, nefesinde kem gözle anılmadan, muhabbet vecdine kansam
Hak yolcusu aşkın lisanıdır
Kalbinin nazargah olduğunun yakinen farkındadır,ihlasladır
İman ettiği makamın firkatiyla ağlayandır, narın haşyetiyle arlaşan candır
Takati nispetinde ecirle yol alan figandır, sevdası yalan olmayan dünya meyanıdır
Ne bulduysa yemez, içmez
Tasadduk etmekten asla vazgeçmez, feda olmak için nefsini dinlemez
Aklın ve izanın ferasetini ihmal etmez, ruhundan tebarüz eden idraki ötelemez
Hissiyatını erdem ve irfan katından mahrum edemez, müddet-i nefesi ihmal etmez
Emanet, ehliyet sahibinedir
Mükellef olan bu hakikatten feragat edemeyecek kadar mesüldür
Evlatları adına karar verirken, bağnazlık yapmamalı, tecessüse kapılmamalıdır
Onların kalbi kanaatlerini dikkate almalıdır ve gönlünde yatan neyse inanmalıdır
Yanılmayan yegane haktır
İnsan tahakküm etmek için yaratılmamıştır, evlad-ü iyal aşkın farkıdır
Hilkat sünnetullahtır, her ahın için bahaneler asla o nefsini kurtaramayacaktır
Yargılamadan infaz etmek caniliktir,ne kadar yetiştirmissen, sana öyle dönecektir
Şayet kerimen varsa ağlatma
Erkeğin tahakküm etmesine kapı aralama, gönül dilinden uzaklaşma
Kerik olan bir amel varsa, hiç kimse mazur değildir ve kimseye farklı davranma
Annenin gözyaşları akli olmalı, hisseden kalbinden marazlar kaldırılmalı,usanma
Şayet bir nisa haddini aşıyorsa
Edebi ve saygıyı hiçe sayıp hırçınlığı sergiliyorsa, sakın bulaşma
Harının teskin olmasını bekle, abdestini tazelemesini söyle, sukut etmeyi unutma
Halinin her yönünü şehretmesine fırsat verme, mesafeni korumayı gariplik sanma
Kıskanan nisa bazen körleşir
Farkı fark etmek adına akıl ve idrakte kalmayı niçin ihmal eder
Sahiplenmek neye bedeldir, annesinden ve kardeşlerinden uzaklaştırmak kederdir
Bu amelin hiçbir gerekçesi edebin halinden değildir, hırs ve hınç o nefsin payesidir
Annenin babanın yanında
Çoçuklarına, ehline karşı aşırılık yapma, şefkatini sınırla
Ne kadar ehemmmiyet verdiğini yıldıracak kadar aşikar eyleme,hürmetle yaşa
Kız evlatları gelin olunca annesine daha yakın dururlar, anneleri de onlara acırlar
Her halin bir rengi ve ahengi olmadıdır, yük olmak nefsin yakıtını artırmaktır
Mustafa CİLASUN
