Mutlu Bir Çocukluk Çağı Için, Asla Geç Değildir.

dderya

kOkOşŞ
V.I.P
Mutlu bir çocukluk çağı için, asla geç değildir.

Birkaç ay önce, otoparkta bir adam yanıma yaklaştı ve, "Hey, ben seni tanıyorum," dedi. Kitaplarım veya konferanslarım nedeniyle tanınmak bir an için egomu okşamıştı. Sonra adam, "Siz dün akşam palyaçonun yanındaki adamsınız!" dedi. Aslında oradaydım. Bir gece önce çocuklarımı sirke götürmüştüm, Palyaço sahanın ortasına davet etmek için beni seçmişti. Bir anlık bir mahcubiyet sürecinden sonra, açıldım ve çok eğlendim.

Bence, bir yazar ve psikolog olarak hatırlanmak yerine, bir palyaçonun yardımcısı olarak hatırlanmak çok kötü bir şey değil.

Bir yetişkin olmak ciddi bir iş olabilir. Zaman sınırlamaları, ödenecek faturalar, çözümlenecek sorunlar ve eğlence için pek az zaman aynlır. Ama bunun bir çaresi var.

Eğer ruhani liderlerin çoğunun gözlerinin içine bakarsanız, orada inanılmaz bir derinlik, huzur ve bilgi görürsünüz ama o gözlerde şakacı, mutlu bir masumiyet de vardır. Yanlarında uzun süre kalmasanız bile, onların içinde yaşayan mutlu çocuğu fark etmeden edemezsiniz. Ulu güce bağlılıkları sayesinde, kendilerini kutsanmış, sevilmiş hissederler ve bu onları güvenli, mutlu ve şakacı kılar.

Bu yöntem hepimiz için geçerltdir. Doksan iki yaşında bile olsanız, Tann’nın sizi şu anda ve her zaman sevdiğini anlayarak mutlu bir çocukluk süreci yaşayabilirsiniz. Tanrı sadece ciddi işlerle uğraşmaz. Çocukları için mutluluk diler. Neşeli ve keyifli olduğumuz zaman sevinir.

Eğlenmek için zaman ayınn. Yetişkin aktivitelerinize biraz canlılık katın. Geçenlerde dördüncü sınıftaki kızımın sınıfında gömülü öğretmenlik yaparken, erkek çocuklardan birininsırasının üzerinde kitaplarıyla binalaryaptığım gördüm. Bu çocuğun akademik olarak kusursuz olacağım anlamıştım, onun için sınıfta olanlarla ilgilenmek yerine oyun oynaması beni endişelendirmedi Dalga geçmiyordu, sadece eğleniyordu. Buna şahit olduktan kısa bir süre sonra, eve, ödenecek faturaların ve sürdürmek zorunda olduğum aktivitelerimin bilinciyle döndüm. Ama, bu genç arkadaşından öğreneceklerim olduğuna karar verdim. Bir yığın faturayı ödemeden önce, çeşit çeşit zarflarla binalar inşa ettim, çocukların oyun için kullandığı malzemelerle onları boyadım ve süsledim Muhasebe bölümündeki kişinin denizler kadar çok zarflan açarken, sıra benimkilere geldiğinde nasıl gülümseyeceğini hayal ettim. Bu kendimi iyi hissetmeme neden oldu. Faturalarımla uğraşırken eğleniyordum ve belki hainin gününü daha gülücüklerle aydınlatabilecektim!

Çoğu yetişkin dişçiye gitmekten çekinir. KızlarımınDr. Bay- less’e yaptıktan birkaç ziyaretten sonra, tekrar ne zaman gideceklerim sormaları beni şaşırtmıştı. Zor bir işlemden geçtikten sonra hâlâ tekrar gitmeyi istiyorlardı. Bunun nedeni, dişçilerinin bu işi eğlence haline getirmiş olması ve işini çok sevmesiydi.

Kızlarım ve Dr. Bayless bana şunu hatırlattı, eğer, birş eyi eğlenceli bir şekilde ve sevgiyle yaparsan, acı veren durumlar bile olumlu deneyimler haline gelir. Düşünsenize, eğlenceli olduğu için dişçiye gitmek ıstiyocsu-


Korkarken, kızgınken veya sıkıntılıyken oyun oynayacak pek fazla insan yoktur. Oysa, birçok kanser araştırmacısı, gülmecenın ve gülmenin iyileşme yollarından biri olduğunu ortaya koymuşlardır, sağlık konu olduğunda korkudan kurtulmak için akıl huzuru gerekmektedir. Çoğu insan eğlenirken akıl huzuru içindedir. Daha fazla eğlenerek, kendinizi iyileştirin.

Ciddi dualar gibi, mutluluk dolu bir neşe de ruhsal yolunuzun bir parçasıdır.



kaynak: Lee L. Jampolsky, Gülümsemek de Bir Sanattır
 
Top