~meLek~
GalataSaray'ım
_________________ ey, varamadığım yerler
uyuyamadığım geceler
ve uykulu günlerim …
soğuk duvarıma yaslayıp yüzünü
sırtımı dayadığım yastık
ve sigaramı bölüştüğüm
solgun lambadaki
ölgün gölgem
ben geldim …
ben
geldim ….
_____ hiç kimsem ___
____ ^^
yağmurun
hüzünlü bir keman taklidiydi gecede
ve karanlığı içerimde
bense dışında senin
dinledim
dinlettiğin sessizliği
ve anladım,
artık son bir kez sarılmak için bile
çok geçti …
damlaların
yorgun kalp atışlarımı taklidiydi dışarısı
bütün içerilerimse
yalnızca
sen _
işittim
sunduğun dilsizliği,
ve seyrettim
suda kurumuş çiçeği
çiçekte kuruyan suyu
gördüm
ve tanıdım kendimi
sonrada az daha izleyip bizi
aldım cümlesini kabahatlerin
dedim ki,
“hasatın vaktidir elemi”
ve dedim ki,
“dikeni de çiçeğimindi”
sonrada tuttum
kırdım kollarımı “biz” yerinden
kırdım
ve anladım,
artık son bir kez sarılmak için bile
çok
geçti …
rüzgarın en merhametsiz üşütmesiydi sokaklarda
ve gecenin en özlemli parıldayan ateş böceği
sigaram
dudaklarımda ilk satırı başlatıyordu efkardan
“bir şey daha olsa” dedim
“bir şey daha olsa
hani ceketimin üzerine çekip sarılmaya
belki bu kadar üşümezdim…”
olan tek şeyse yağmur
ki özlemesi geçmeyen geçmişime
damla damla dökülüp, bu günüme süzülüyordu
sustum ilkin dediklerimi
sonrada sustuklarıma incindim
ve incinmişliğime sarınırken
gökteki bulutların yeryüzündeki kardeşi gibiydim
usulca çektim gözlerimin kıyısından son bakışlarını
ve ısıttım soğuğunu ciğerlerimde
sonrada onları yağmur yapıp
birazcık daha “sen” yağdım
birazcık daha “sen”
ince ince _____
içimde bir “söz”
soluyordu
ve kalbim bir güne bakan
gecenin siyah güneşinde
öylece kuruyordu
anladım
aşkı dudaklarımda ateşe verecek kadar yetmeyen şey
belki de benim nefesimdi
ve anladım
artık son bir kez sarılmak için bile
çok
geçti …
zamanın
yorgun kalp atışlarımı silmeye çalıştığı
yalnızlıklardı
bütün korumaya çalıştığımsa
yalnızca
sen ______
ama duydum
sessizliğini arkanı dönerken
ve seyrettim
uğurlamak için aceleni
sesinde kurumuş şefkati
gördüm
ve tanıdım kendimi
sonra birazcık daha izleyip ikimizi
ağrıdım cümlesini kabahatlerin
dedim ki,
“solmuş uzaktaki aşkın minesi”
ve dedim ki,
“susmuş içinde şarkımızın sesi”
sonrada tuttum
kırdım kollarımı “biz” yerinden
kırdım
ve anladım,
artık son bir kez sarılmak için bile
çok
geçti …
____ ^^
Alıntı
uyuyamadığım geceler
ve uykulu günlerim …
soğuk duvarıma yaslayıp yüzünü
sırtımı dayadığım yastık
ve sigaramı bölüştüğüm
solgun lambadaki
ölgün gölgem
ben geldim …
ben
geldim ….
_____ hiç kimsem ___
____ ^^
yağmurun
hüzünlü bir keman taklidiydi gecede
ve karanlığı içerimde
bense dışında senin
dinledim
dinlettiğin sessizliği
ve anladım,
artık son bir kez sarılmak için bile
çok geçti …
damlaların
yorgun kalp atışlarımı taklidiydi dışarısı
bütün içerilerimse
yalnızca
sen _
işittim
sunduğun dilsizliği,
ve seyrettim
suda kurumuş çiçeği
çiçekte kuruyan suyu
gördüm
ve tanıdım kendimi
sonrada az daha izleyip bizi
aldım cümlesini kabahatlerin
dedim ki,
“hasatın vaktidir elemi”
ve dedim ki,
“dikeni de çiçeğimindi”
sonrada tuttum
kırdım kollarımı “biz” yerinden
kırdım
ve anladım,
artık son bir kez sarılmak için bile
çok
geçti …
rüzgarın en merhametsiz üşütmesiydi sokaklarda
ve gecenin en özlemli parıldayan ateş böceği
sigaram
dudaklarımda ilk satırı başlatıyordu efkardan
“bir şey daha olsa” dedim
“bir şey daha olsa
hani ceketimin üzerine çekip sarılmaya
belki bu kadar üşümezdim…”
olan tek şeyse yağmur
ki özlemesi geçmeyen geçmişime
damla damla dökülüp, bu günüme süzülüyordu
sustum ilkin dediklerimi
sonrada sustuklarıma incindim
ve incinmişliğime sarınırken
gökteki bulutların yeryüzündeki kardeşi gibiydim
usulca çektim gözlerimin kıyısından son bakışlarını
ve ısıttım soğuğunu ciğerlerimde
sonrada onları yağmur yapıp
birazcık daha “sen” yağdım
birazcık daha “sen”
ince ince _____
içimde bir “söz”
soluyordu
ve kalbim bir güne bakan
gecenin siyah güneşinde
öylece kuruyordu
anladım
aşkı dudaklarımda ateşe verecek kadar yetmeyen şey
belki de benim nefesimdi
ve anladım
artık son bir kez sarılmak için bile
çok
geçti …
zamanın
yorgun kalp atışlarımı silmeye çalıştığı
yalnızlıklardı
bütün korumaya çalıştığımsa
yalnızca
sen ______
ama duydum
sessizliğini arkanı dönerken
ve seyrettim
uğurlamak için aceleni
sesinde kurumuş şefkati
gördüm
ve tanıdım kendimi
sonra birazcık daha izleyip ikimizi
ağrıdım cümlesini kabahatlerin
dedim ki,
“solmuş uzaktaki aşkın minesi”
ve dedim ki,
“susmuş içinde şarkımızın sesi”
sonrada tuttum
kırdım kollarımı “biz” yerinden
kırdım
ve anladım,
artık son bir kez sarılmak için bile
çok
geçti …
____ ^^
Alıntı
