Kediler

sülümanım benim.foruma fotoğraflarını koymuştum bir ara...çok özlüyorum,minik ve sülümanı,diğerlerine arkadaşıma verdim

ayrıca son günlerin trendi kedi canını yerimi unutmamak lazım,şiddetle karşıyım bu cümleye !!!

kedi=ben
en büyük tutkum, çocukluğumdaki gözyaşlarımın tek sebepleri bu asil hayvanlar...
her birini bakışlarında ayrı bir umarsızlık, hayatı bo vermişlik görürüm sanki.
bi tanedir onlar yaaa yerim ben onları....

Ben onların vahşi türlerine korkuyla beslenmiş bir hayranlık duyuyorum.

çok şeker deyip dokunamadığım tek canlı.. çok sevecenler iki ilgiyle sevgi pıtırcığına dönüp sokulmaları çok güzel uzaktan bakınca..

Eskiden bu derece yakın münasebetlerim olmamıştı kendileriyle, sonra Şaşkın isminde bir kediyle tanıştım ve kedilere bakış açım değişti. Sahibinin dediğine göre bana bu hafif obez, dünya tatlısı Şaşkın Bey aşıkmış bana. Beni görünce patisiyle garip hareketler yapmaya başlıyor, bir triplere giriyor.. Geliyor dibimde dolanıyor, sürtünüyor, eşyalarımı sahipleniyor ama asssla kendini sevdirmiyor. Aynı ben

Bir yerde okumuştum, kediler insanları "büyük kediler" olarak görürmüş. Farklı bir tür olarak düşünmezlermiş. Nankör olarak düşünmemek lazım o yüzden kedileri. Bir de insanların enerjisini hissederlermiş. Kötü enerjiyi sizden alıp kendi üzerlerine çekerlermiş, ne kadar doğru bilemem..
Mite alerjim olmasa evde beslemek isterdim; temiz, asil, çok sempatik hayvanlar bence
Bir de rütbemde kullandığım Schrödinger'in Kedisi var ama onun konuyla alakası yok tabi