Kamuoyu Bilgilendirme
1900 ve 1920’li yıllar arası kamuoyunu bilgilendirme anlayışının egemen olduğu bir dönem olarak nitelendirilir. Bir kişi/kuruluşun kendisi ve faaliyetleri hakkında hedef kitlesine bilgi vermesi kamuoyunu bilgilendirmeyi ifade etmektedir (Okay ve Okay, 2002). Amaç, bilginin yayılmasıdır. İletişim kaynaktan alıcıya doğru işler. Halkla ilişkilerin görevi de kamuya mümkün olduğunca doğru ve gerçeğe uygun bilgi iletmektir. Kamuoyunun bilgilendirilmesinin, ikna edici bir yönü olduğu düşünülmez. Dönemin büyük kuruluşlarının sahipleri, yaptıkları işler hakkında kamuoyunun bilgilendirilmesinin gereksiz olduğunu düşünmekteydiler. Kamu faaliyetleri aracılığıyla kamuoyu ve kamu imajı olgusu bu kişilerin bilincine oldukça yavaş girdi.
Onlara göre, kamuoyunun ve özellikle çalıştırdıkları işçilerin fazla bir değeri yoktu. Çalışanların sağlık ve güvenlik sorunları yerine kar ile ilgilenme kamuda iş sahipleri hakkında olumsuz bir imaja yol açtı. Kuruluşlar basına herhangi bir bilgi vermedikleri ve kamuya çalışmaları ile ilgili açıklamalar yapmadıkları için adına muckracker denilen bir gazetecilik türü ortaya çıktı. Bu gazetecilerin görüşlerine göre, kuruluşlar belli bir sosyal sorumluluğa sahiptir ve bu nedenle de topluma karşı olan görevlerini yerine getirmek durumundadır. Bu görevlerinde bir aksaklık olduğunda gazeteciler, şirketler hakkında saldırgan yazılar yazmışlardır. Bu saldırılar karşısında, şirketler kendilerini savunmaları için eski gazetecileri işe alarak basın sözcüsü şeklinde görevlendirdiler. Amaç, politikalarının olumsuz sonuçlarını temizlemek ve sadece olumlu etkiler hakkında ayrıntılı bilgiler vermektir (Okay ve Okay, 2002).
Ivy Lee dönemin öncülerindendir. Hükümet, kar amacı gütmeyen kuruluşlar ve ticari şirketler günümüzde bu anlayışı kullanmaya devam etmektedirler. Kamuoyunu bilgilendirme yaklaşımında kuruluşun amacı, bir cam ev gibi şeffaf olmak ve olumlu-olumsuz konularda basını bilgilendirmektir. Kurumun temel felsefesi, medyaya kesin doğruyu söylemek olmalıdır. Baskin, Aronoff ve Lattimore (1997)’nin bilgi adını verdiği süreç kamuoyunu bilgilendirme aşamasıdır.
1900 ve 1920’li yıllar arası kamuoyunu bilgilendirme anlayışının egemen olduğu bir dönem olarak nitelendirilir. Bir kişi/kuruluşun kendisi ve faaliyetleri hakkında hedef kitlesine bilgi vermesi kamuoyunu bilgilendirmeyi ifade etmektedir (Okay ve Okay, 2002). Amaç, bilginin yayılmasıdır. İletişim kaynaktan alıcıya doğru işler. Halkla ilişkilerin görevi de kamuya mümkün olduğunca doğru ve gerçeğe uygun bilgi iletmektir. Kamuoyunun bilgilendirilmesinin, ikna edici bir yönü olduğu düşünülmez. Dönemin büyük kuruluşlarının sahipleri, yaptıkları işler hakkında kamuoyunun bilgilendirilmesinin gereksiz olduğunu düşünmekteydiler. Kamu faaliyetleri aracılığıyla kamuoyu ve kamu imajı olgusu bu kişilerin bilincine oldukça yavaş girdi.
Onlara göre, kamuoyunun ve özellikle çalıştırdıkları işçilerin fazla bir değeri yoktu. Çalışanların sağlık ve güvenlik sorunları yerine kar ile ilgilenme kamuda iş sahipleri hakkında olumsuz bir imaja yol açtı. Kuruluşlar basına herhangi bir bilgi vermedikleri ve kamuya çalışmaları ile ilgili açıklamalar yapmadıkları için adına muckracker denilen bir gazetecilik türü ortaya çıktı. Bu gazetecilerin görüşlerine göre, kuruluşlar belli bir sosyal sorumluluğa sahiptir ve bu nedenle de topluma karşı olan görevlerini yerine getirmek durumundadır. Bu görevlerinde bir aksaklık olduğunda gazeteciler, şirketler hakkında saldırgan yazılar yazmışlardır. Bu saldırılar karşısında, şirketler kendilerini savunmaları için eski gazetecileri işe alarak basın sözcüsü şeklinde görevlendirdiler. Amaç, politikalarının olumsuz sonuçlarını temizlemek ve sadece olumlu etkiler hakkında ayrıntılı bilgiler vermektir (Okay ve Okay, 2002).
Ivy Lee dönemin öncülerindendir. Hükümet, kar amacı gütmeyen kuruluşlar ve ticari şirketler günümüzde bu anlayışı kullanmaya devam etmektedirler. Kamuoyunu bilgilendirme yaklaşımında kuruluşun amacı, bir cam ev gibi şeffaf olmak ve olumlu-olumsuz konularda basını bilgilendirmektir. Kurumun temel felsefesi, medyaya kesin doğruyu söylemek olmalıdır. Baskin, Aronoff ve Lattimore (1997)’nin bilgi adını verdiği süreç kamuoyunu bilgilendirme aşamasıdır.
