İşte Kadınların İç Yüzü

kelebek

-ütopik-
V.I.P
ERKEK- Söyle.

KADIN- . . . . . . . . . . . .

ERKEK- Söylesene!

KEDIN- Acelen varsa söylemiyim.

ERKEK- Acelem yok ama çıkıcam, söyle

KADIN- Söyle söyle diyip üstüme gelme.

ERKEK- Ya niye üstüne geliyim. Bişey söylemiycek miydin?

KADIN- Yok bişey yok. Ne söylicem ki sana?

ERKEK- Yanlış anladım demek ki. Çıkıyom ben o zaman.

KADIN- Çık sen, çık. Hep kaç!

ERKEK- Yok kaçırmam otobüsü bugün. Bak daha onbeş dakka var.

KADIN- Altında kalırsın inşallah!

ERKEK- Ne?

KADIN- Bişey söylicem demiştim. Ama beni dinliycek zamanın yok tabii.

ERKEK- E sen ne söyliyim ki demedin mi?

KADIN- Git, tamam git!

ERKEK- Hey allahım! Ben gene yanlış anladım o zaman. Söyle,dinliyom.

KADIN- Heeeee! Beş dakka kalmış otobüsün kalkmasına. Söyle söyle diyip.

ERKEK- Euzübillahiminnnn. . .

KADIN- Ne?

ERKEK- Yok bişey. Söylicen mi?

KADIN- Söyliyim de bir an önce kaç dimi? Vaktini alıyom.Arkadaşların özlemişlerdir seni.

ERKEK- Hayatım, hergün görüyorlar beni. Niye özlesinler?

KADIN- Özlerler. Onları can kulağıyla dinlersin çünkü. Nedense işe giderken çok neşeli oluyorsun. Ne bekliyorsa seni orda.

ERKEK- Bi dolu iş bekliyo. Ne beklicek ki?

KADIN- Biliyorum o işleri. İki ayaklı, boyalı, parfümlü işler.

ERKEK- Yok artık, daha neler! Senin sinirlerin bozuk galiba.

KADIN- Evet bozuk. Sabahtan beri peşinden koşuyoruz, bişey söylicez diye.

ERKEK- Söyle diyom ben de sabahtan beri.

KADIN- Sorun da bu zaten. Söyle diyosun söylüyorum, sus diyorsun susuyorum.Benim söz hakkım mı var bu evde?

ERKEK- Güzel karıcım niye olmasın! Ya, ben sana ne zaman sus dedim ki?

KADIN- Bi de deseydin. Konuşmaya da hakkım olmasın. Şu televizyon benden değerlidir bu evde.

ERKEK- Yok artık o kadar da değil, iyice abarttın. Senin canın sıkkın anladım.

KADIN- Ne? O kadar da değil mi?

ERKEK- Değil tabii.

KADIN- Yani ona yakın. Anladım. Avukata gidiyorum.

ERKEK- Ne? -

KADIN-Avukata gidiyorum. Bu iş biter. Hüüüüüüü! ! . . .. .

ERKEK- Ya, ne dedim ki ben şimdi?

KADIN- Allahım bi de soruyo. Hemen gidiyorum.

ERKEK- Nereye?

KADIN- Bi telefunkenden değerli olmadığım bu evden gidiyorum.

ERKEK- Hey allahım. Her lafı kıçından anlamak zorunda mısın?

KADIN- Oha!

ERKEK- Hayır güzelim. Yani herşeyi yanlış anlıyorsun, onu söylüyorum.

KADIN- Hayvan.

ERKEK- Peki tamam. Ağzımdan kaçtı, özür dilerim.

KADIN- Bir kıçımız eksikti.

ERKEK- . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

KADIN- Arkamdan ne küfürler ediyosundur. Yüzüme kıç diyosan.

ERKEK- Sustuuum.

KADIN- Susma!

ERKEK- Ne? . . . . Nası?

KADIN- Susma! Bişey söyle, kaçma. Sus, konu kapansın. Git işine mutlu mutlu.Hayat devam etsin. Yok öyle.

ERKEK- Tamaaam konuşalım. İşe gitmiyom o zaman.

KADIN- Naaparsan yap. Ben gidiyorum.

ERKEK- Nereye?

KADIN- Odama.

ERKEK- Eeeee?

KADIN- Ne istiyorsun?

ERKEK- Konuşmak.

KADIN- Günaydıııın!

ERKEK- Eveeet, heh he!

KADIN- . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ERKEK- Yaa dur! şaka yaptım. Ortam yumuşasın diye. Ağlama ya!

KADIN- Hüüüüüü! . . . . Üzme sen kendini benim için.

ERKEK- Kimin için üzcem, karım diil misin?

KADIN- Olmaz olaydım.

ERKEK- Tatlım. . . Büyütüyorsun ama.

KADIN- Ne?

ERKEK- Biraz abartmıyor musun?

KADIN- Ben mi?

ERKEK- . . . . . . . . . . . . . . ! ?

KADIN- Ben mi ha! Ben mi? Ben mi büyütüyorum? Topluyorum.

ERKEK- Ne?

KADIN- Hemen eşyalarımı topluyorum.

ERKEK- Saçmalama!

KADIN- Bırak kolumu, bıraaak! Zorba herif.

ERKEK- Tamam. Dokunmuyorum. Ama gitme, konuşalım.

KADIN- Uzak dur! Polisi ararım.

ERKEK- Yok artık. Hırsız mıyım ben?

KADIN- Evet, hırsızsın. Hayatımı, yaşama sevincimi çaldın.

ERKEK- . . . . . . . . . . . . . . . . . . !

KADIN- Söylicek bişey bulamadın. Dilini mi yuttun?

ERKEK- Bütün bunları ne zaman yaptığımı düşünüyorum.

KADIN- Beyimiz kavga istiyor galiba!

ERKEK- Hayır ama. . . . .

KADIN- Tamam. Kavga istiyosan, kavga ederiz. Noolcaksa olsun.

ERKEK- . . . . . . . . . . . . . . . . . . . !

KADIN- Gülücek bişey görmüyorum ben durumumuzda. Evliliğimiz atırdıyor.

ERKEK- . . . . . . . . . . . . . . . . . . . !

KADIN- Sırıtma! Yemin ederim. Avukatı arıcam.

ERKEK- İstersen ara ama. . . . .

KADIN- Peki, hemen çeviriyorum.

ERKEK- Nişantaşı'ndan gidelim.

KADIN- Senin gelmene gerek yok. Ben taksiyle giderim.

ERKEK- Ben de geliyim. Hem şu uzun deri cekete de bakarız.

KADIN- Hııı? ! ! Sen nerden biliyorsun o ceketi?

ERKEK- Ajandana not almışın bugün bana söylemek için. Orda gördüm.Şimdi aklıma geldi.

KADIN- E. . evet. Şey!

ERKEK- Ben de arayıp ayırttırdım.

KADIN- İnanmıyorum.

ERKEK- Giderken alırız.

KADIN- Nereye?

ERKEK- Avukata.

KADIN- Eee. . . evet.

ERKEK- Ya da istersen bugün gitmeyelim avukata. Direk ceketi almaya gidelim.

KADIN- Aaaa. . . eeeeee. . . . olur.

ERKEK- Hayatım?

KADIN- Efendim?

ERKEK- Sen bana ne söylicektin?

KADIN- Boşveeeer
 

YoRuMSuZ

Biz işimize bakalım...
Bu tarz konuşma bana hiç yabancı gelmedi doğrusu. Komik yazılarda ama nedense komik gelmedi. Evet evet hiç yabancı değil bana.
 
Top