Gözbebeklerimde hissettiğim ıslak damlalar! Ya yağmurun sesi ya da yaşamın hüzünlü bir hissesinin gözlerime yansıması. Umudun tükenip gittiği andayaşamın sıcak gülümsemesini terketmesi gibi. Can yakıcılığının yanısıra haz verici yorgunlukların alışagelmiş hatası sanki.Belki de alıştığını sanıp kendini avutması gereksizce.Bir çırpınışın gözlerde bıraktığı rutin nemler...Ya da bir dalışın umuda serptiği acı sözler...Ya da umudun vurdum duymazlığı...Tarifi imkansız düşlerin bile ulaşabileceği kadar gerçekya da bir ''KÜÇÜĞÜN''bile hissedemeyeceği kadar yalan!Yalın bir rüyanın kabusa olan isyanı ve nice coğrafyalarda izine rastlanmamış sıcaklığın tenleri alev alev kavuruşu...Solmayan gülüşlerin sonbahara inatyaşamı alt üst etmeyi becerememesinin geceye verdiği burukluğa karşın gün ışığının belirememesi...Belki de gecenin gündüzü hiç sıkılmadan örtbas etmesi.Ve günahın sevaba rağmen en temiz yüreklerdeen saf duygularda ısrar yer etme isteği bencillik olduğunun farkına vara vara...En ufak bir acının en bitmez yaşamları dahi bitirebileceğien derin solukları sonlandırabileceği gerçeğini inkar etmek.Tatlı gülüşlerin o sahte maskesini düşüremeyeceğini bilmenin hissettirdiği biçare kızgınlık!Vazgeçmeyi bırakıp tutunabileceklerin olduğunu bildiğin halde tesadüflerden yana olmanın galip geldiği o ihtimalsizenteresan his.En içten gelen hislerin en uzağa gidemediğini gördüğünde duyguların en dışavurumu olan pişmanlığın ruhunu en küçük zerresine kadar sarışı...Anlaşılmayı geçip anlamayı beklediğin halde anlayamamanın getirdiği o anlaşılmaz anlaşmazlıklar.Zamanın gözünü dahi kırpmadan hayata yükleyebileceği o iç çektirici can yakıcı sahneler!Hiç nefes aldırmadan satır araları bırakmadan...Gözbebeklerimde hissettiğim ISLAK DAMLALAR!!
