Forumlar
Yeni Mesajlar
CerezExtra
EĞLENCE ↓
Şans Kurabiyesi
Renk Falınız
ÇerezRADYO
Sevgiliye Özel
ÇerezDERGİ
Hızlı Okuma Testleri
Pratik Çözümler
Yeniler
Yeni Mesajlar
Yeni ürünler
Yeni kaynaklar
Son Aktiviteler
İndir
En son incelemeler
Dükkan
Giriş
Kayıt
Yeniler
Yeni Mesajlar
Menu
Giriş
Kayıt
Uygulamayı yükle
Yükle
Forumlar
Yaşam...
Okunası Yazılar
İnsanlığın Temel Sınavı
JavaScript devre dışı bırakıldı. Daha iyi bir deneyim için, devam etmeden önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Konuya cevap yaz
Mesaj
<blockquote data-quote="burcukorkmaz" data-source="post: 987941" data-attributes="member: 118515"><p><span style="font-size: 18px">Torino’da 1889’da hayatının dönüm noktasına yürüdüğünü bilmeyen Nietzsche, şehri dolaşırken bir faytoncunun atını kırbaçladığını görür.</span></p><p></p><p style="text-align: center"><span style="font-size: 18px">[ATTACH=full]74301[/ATTACH]</span></p><p></p><p><span style="font-size: 18px">At o kadar yorgundur ki kırbaç darbelerine tepki veremez halde yere çökmüştür.</span></p><p><span style="font-size: 18px"></span></p><p><span style="font-size: 18px">Nietzsche, koşarak atın yanına gider, boynuna sarılır, ağlayarak ata bir şeyler söyler. Sonra bilincini yitirir ve bayılır.</span></p><p><span style="font-size: 18px"></span></p><p><span style="font-size: 18px">Bayılmadan önce ata; “<strong>Anne, senden özür dilerim</strong>” veya “<strong>Anne, ben bir aptalım</strong>” dediği rivayet edilir.</span></p><p><span style="font-size: 18px"></span></p><p><span style="font-size: 18px">Bu olaydan sonra tam 10 yıl kimseyle konuşmaz dengesiz davranışları artar, akıl hastanesine yatırılır ama asla eskisi gibi olamaz…</span></p><p></p><p><a href="https://www.cerezforum.com/konu/fyodor-dostoyevski-1821-1881.81688/" target="_blank"><span style="font-size: 18px">Dostoyevski</span></a><span style="font-size: 18px"> benzer bir olayı Suç ve Ceza’da Raskolnikov’un uykularını kaçıran en büyük kabusu olarak bir çocuğun çaresizliğiyle anlatır.</span></p><p><span style="font-size: 18px"></span></p><p><span style="font-size: 18px">Raskolnikov küçük bir çocuktur. Bir arabacı yorgun yürüyemeyecek halde ki atını hiç acımadan, çekemeyeceği kadar insanla dolu arabayı çekmesi için kırbaçlar.</span></p><p><span style="font-size: 18px"></span></p><p><span style="font-size: 18px">Yanındakiler de onunla birlikte ellerine geçen her şeyle ata vururlar.</span></p><p><span style="font-size: 18px"></span></p><p><span style="font-size: 18px">Küçük bir çocuk olan Raskolnikov ata sarılır, ağlar yardım ister ama kimse ona yardım etmez. En sonunda arabacı herkesin gözü önünde atı vahşice öldürür.</span></p><p><span style="font-size: 18px"></span></p><p><span style="font-size: 18px">Yaptığından kendisi ve onunla birlikte olanlar büyük keyif alırlar…</span></p><p><span style="font-size: 18px"></span></p><p><span style="font-size: 18px">Milan Kundera “Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği” kitabında Nietzsche’nin olayını şöyle değerlendirir;</span></p><p><span style="font-size: 18px"></span></p><p><span style="font-size: 18px">“Gerçek insan iyiliği, ancak karşısındaki güçsüz bir yaratıksa bütün saflığıyla, özgürce ortaya çıkabilir.</span></p><p><span style="font-size: 18px"></span></p><p><span style="font-size: 18px">İnsan soyunun gerçek, ahlaki sınavı, (iyice derinlere gömülmüş gözlerden uzak yanı) onun merhametine bırakılmış olanlara davranışlarında gizlidir; Hayvanlara.</span></p><p><span style="font-size: 18px"></span></p><p><span style="font-size: 18px">Ve işte bu açıdan insan soyu temel bir yenilgi yaşamıştır.</span></p><p><span style="font-size: 18px"></span></p><p><span style="font-size: 18px">O kadar temel bir yenilgi ki, bütün öteki yenilgiler kaynağını bundan almaktadır…”</span></p><p><span style="font-size: 18px"></span></p><p><span style="font-size: 18px">Nietzsche ve Dostoyevski, insanların anlam veremedikleri merhametsizliği karşısında çaresiz kalıp, insanlardan uzak durmayı tercih etmişler.</span></p><p><span style="font-size: 18px"></span></p><p><span style="font-size: 18px">Goethe de bu çaresizliği şöyle tanımlar;</span></p><p><span style="font-size: 18px"></span></p><p><span style="font-size: 18px">Dünya hassas kalpler için bir Cehennem’dir..!</span></p><p></p><p><em>Alıntı</em></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="burcukorkmaz, post: 987941, member: 118515"] [SIZE=5]Torino’da 1889’da hayatının dönüm noktasına yürüdüğünü bilmeyen Nietzsche, şehri dolaşırken bir faytoncunun atını kırbaçladığını görür.[/SIZE] [CENTER][SIZE=5][ATTACH type="full" alt="Nietzsche ve at"]74301[/ATTACH][/SIZE][/CENTER] [SIZE=5]At o kadar yorgundur ki kırbaç darbelerine tepki veremez halde yere çökmüştür. Nietzsche, koşarak atın yanına gider, boynuna sarılır, ağlayarak ata bir şeyler söyler. Sonra bilincini yitirir ve bayılır. Bayılmadan önce ata; “[B]Anne, senden özür dilerim[/B]” veya “[B]Anne, ben bir aptalım[/B]” dediği rivayet edilir. Bu olaydan sonra tam 10 yıl kimseyle konuşmaz dengesiz davranışları artar, akıl hastanesine yatırılır ama asla eskisi gibi olamaz…[/SIZE] [URL='https://www.cerezforum.com/konu/fyodor-dostoyevski-1821-1881.81688/'][SIZE=5]Dostoyevski[/SIZE][/URL][SIZE=5] benzer bir olayı Suç ve Ceza’da Raskolnikov’un uykularını kaçıran en büyük kabusu olarak bir çocuğun çaresizliğiyle anlatır. Raskolnikov küçük bir çocuktur. Bir arabacı yorgun yürüyemeyecek halde ki atını hiç acımadan, çekemeyeceği kadar insanla dolu arabayı çekmesi için kırbaçlar. Yanındakiler de onunla birlikte ellerine geçen her şeyle ata vururlar. Küçük bir çocuk olan Raskolnikov ata sarılır, ağlar yardım ister ama kimse ona yardım etmez. En sonunda arabacı herkesin gözü önünde atı vahşice öldürür. Yaptığından kendisi ve onunla birlikte olanlar büyük keyif alırlar… Milan Kundera “Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği” kitabında Nietzsche’nin olayını şöyle değerlendirir; “Gerçek insan iyiliği, ancak karşısındaki güçsüz bir yaratıksa bütün saflığıyla, özgürce ortaya çıkabilir. İnsan soyunun gerçek, ahlaki sınavı, (iyice derinlere gömülmüş gözlerden uzak yanı) onun merhametine bırakılmış olanlara davranışlarında gizlidir; Hayvanlara. Ve işte bu açıdan insan soyu temel bir yenilgi yaşamıştır. O kadar temel bir yenilgi ki, bütün öteki yenilgiler kaynağını bundan almaktadır…” Nietzsche ve Dostoyevski, insanların anlam veremedikleri merhametsizliği karşısında çaresiz kalıp, insanlardan uzak durmayı tercih etmişler. Goethe de bu çaresizliği şöyle tanımlar; Dünya hassas kalpler için bir Cehennem’dir..![/SIZE] [I]Alıntı[/I] [/QUOTE]
Alıntıları ekle...
İsim
Spam kontrolü
Ülkemizin kuzeyindeki deniz hangisidir? (bitişik yazınız)
Cevapla
Forumlar
Yaşam...
Okunası Yazılar
İnsanlığın Temel Sınavı
Top