Bebek annesinin memesini emip beslenme içgüdüsünü doyuma ulaştırmanın verdiği gevşeme ve rahatlıkla yaşamının ilk mutluluğunu tadar. Bebek ikinci, üçüncü aydan sonra bu mutluluğunu gülücüklerle anlatır. Dördüncü aydan sonra hoşlandığı, rahatladığı, haz duyduğu durumlarda gülerek, neşeli sesler çıkararak haz duygusunu, mutluluğunu dışarıya yansıtır. Annesiyle, babasıyla, yakınlarıyla paylaşır.
Sağlıklı bir bebek anne sütünü ya da anne sütü yerine geçen başka besinleri alıp açlık içgüdüsüne doyum sağlayarak mutluluğa ulaşır.
Bebek büyüyüp geliştikçe beslenmeye anne sütü yanında başka besin maddeleri de eklenir. Bu besinler arasında çocuğun beğendikleri, istedikleri, sevdikleri, hoşlanarak yedikleri yanında, beğenmedikleri, istemedikleri, sevmedikleri, hoşlanmadıklan da olur. Sevdiklerini yemek çocuğa haz verir. Onun neşelenmesine, sevinmesine, muttu olmasına yol açar.
Besinlerin, özellikle beğenilen besinlerin yenilmesinden kaynaklanan mutluluk kimi insanda bütün yaşam boyu sürer. Bu tip insanlar ancak istedikleri, sevdikleri besinleri yerlerse yaşamdan haz duyar, yaşamanın anlamını besinde, mutfakta bulurlar.
Bu tip insanları mutlu kılan beslenme, yemek, iyi yemek pişirmeyi bir sanata dönüştürmüş, böylece gastroloji ya da gastronomi adı altında bir «beslenme-mide bilimi» doğmuş, zamanla bütün dünyayı etkisi altına alan bir üretim ve tüketim ekonomisi durumuna gelmiştir.
İnsanların yemekten, içkiden aldığı tat, eriştiği haz ve mutluluk beslenme içgüdüsünün, açlık dürtüsünün doyuma ulaşmasından kaynaklanır.
Özcan Köknel, Yaşamın Zaferi
Sağlıklı bir bebek anne sütünü ya da anne sütü yerine geçen başka besinleri alıp açlık içgüdüsüne doyum sağlayarak mutluluğa ulaşır.
Bebek büyüyüp geliştikçe beslenmeye anne sütü yanında başka besin maddeleri de eklenir. Bu besinler arasında çocuğun beğendikleri, istedikleri, sevdikleri, hoşlanarak yedikleri yanında, beğenmedikleri, istemedikleri, sevmedikleri, hoşlanmadıklan da olur. Sevdiklerini yemek çocuğa haz verir. Onun neşelenmesine, sevinmesine, muttu olmasına yol açar.
Besinlerin, özellikle beğenilen besinlerin yenilmesinden kaynaklanan mutluluk kimi insanda bütün yaşam boyu sürer. Bu tip insanlar ancak istedikleri, sevdikleri besinleri yerlerse yaşamdan haz duyar, yaşamanın anlamını besinde, mutfakta bulurlar.
Bu tip insanları mutlu kılan beslenme, yemek, iyi yemek pişirmeyi bir sanata dönüştürmüş, böylece gastroloji ya da gastronomi adı altında bir «beslenme-mide bilimi» doğmuş, zamanla bütün dünyayı etkisi altına alan bir üretim ve tüketim ekonomisi durumuna gelmiştir.
İnsanların yemekten, içkiden aldığı tat, eriştiği haz ve mutluluk beslenme içgüdüsünün, açlık dürtüsünün doyuma ulaşmasından kaynaklanır.
Özcan Köknel, Yaşamın Zaferi
