Güzel gözlerin vardı…
Ya da güzel görünmeyi bilecek kadar tecrübeliydi bakışların.
Bir önemi yok,
Yalnızca ölümü intihar etmek için atlamak istedim kirpiklerinden, düşüşler sadece bahaneydi…
...Sırf benden ayrıldın diye, yeni bir nesilden yoksun kalacak şimdi dünya. ve bir daha asla aynı hayalleri kurduğumuz için sevemeyeceğim kimseyi…
Biliyorum…
Senin de adın gibi bildiğini adım gibi biliyorum aslında, benim daha iyilerine layık olduğum koca bir yalandı. Çünkü en büyük yalanlar, son söylenen sözler olurdu hep telafisine gerek duyulmadığı için.
Bu kez inanmış gibi yapıyorum…
Genelevler özerk bir cumhuriyet olmaya devam edecek tüm dindar ülkelerin bile sınırları içinde.
Genel acılar barındıracaklar,
Yine gensel yalnızlıkları süreli sevişmeler maviye boyayacak.
Ben siyah kalacağım.
Dışımın kirini belli etmeyecek kadar koyu ve siyah…
Oysa hayat kadınları çok iyi biliyordu; hayat, kadınları yoruyordu en çok.
En fazla gülümseyerek ağlayan onlardı.
Ve sırf o..nun çocuğuna bir lakap bulunmasın diye çocukları yoktu.
Ağlıyordu işte!
Kaybettiği ne varsa, unutamadıkları ilk aşklarına.
Gözyaşlarının rengi olmazdı, kahkahalar bile bazen hüznün en iyi resmi olabiliyordu.
Ve daha ne kadar sevişirlerse sevişsinler,
Onlar en çok ilk seviştiği adamı seviyordu…
Sen dünyanın neresinde olursan ol, aynı kalbe mahkum yaşayacaksın. Birine sevdiğini söyleyebilmek için benim öptüğüm dudaklarına muhtaçsın! Yine benim tuttuğum ellerinle tanıyacaksın yeni bir vücudu.
Ve benim öğrettiğim şekilde yaşatacaksın içinde sakladığın o kör umudu.
‘yarınlar çok güzel olacak…’
Ezgin KILIÇ
Ya da güzel görünmeyi bilecek kadar tecrübeliydi bakışların.
Bir önemi yok,
Yalnızca ölümü intihar etmek için atlamak istedim kirpiklerinden, düşüşler sadece bahaneydi…
...Sırf benden ayrıldın diye, yeni bir nesilden yoksun kalacak şimdi dünya. ve bir daha asla aynı hayalleri kurduğumuz için sevemeyeceğim kimseyi…
Biliyorum…
Senin de adın gibi bildiğini adım gibi biliyorum aslında, benim daha iyilerine layık olduğum koca bir yalandı. Çünkü en büyük yalanlar, son söylenen sözler olurdu hep telafisine gerek duyulmadığı için.
Bu kez inanmış gibi yapıyorum…
Genelevler özerk bir cumhuriyet olmaya devam edecek tüm dindar ülkelerin bile sınırları içinde.
Genel acılar barındıracaklar,
Yine gensel yalnızlıkları süreli sevişmeler maviye boyayacak.
Ben siyah kalacağım.
Dışımın kirini belli etmeyecek kadar koyu ve siyah…
Oysa hayat kadınları çok iyi biliyordu; hayat, kadınları yoruyordu en çok.
En fazla gülümseyerek ağlayan onlardı.
Ve sırf o..nun çocuğuna bir lakap bulunmasın diye çocukları yoktu.
Ağlıyordu işte!
Kaybettiği ne varsa, unutamadıkları ilk aşklarına.
Gözyaşlarının rengi olmazdı, kahkahalar bile bazen hüznün en iyi resmi olabiliyordu.
Ve daha ne kadar sevişirlerse sevişsinler,
Onlar en çok ilk seviştiği adamı seviyordu…
Sen dünyanın neresinde olursan ol, aynı kalbe mahkum yaşayacaksın. Birine sevdiğini söyleyebilmek için benim öptüğüm dudaklarına muhtaçsın! Yine benim tuttuğum ellerinle tanıyacaksın yeni bir vücudu.
Ve benim öğrettiğim şekilde yaşatacaksın içinde sakladığın o kör umudu.
‘yarınlar çok güzel olacak…’
Ezgin KILIÇ
