Gün kararırken, vakit ruhuma seslenirken!

MustafaCİLASUN

Özel Üye
Özel üye


Ne gelir elden diyesim geliyor
Yüzü gülmeyen, cefa içinde can çeken, yükün altında ezilen
Hangi nefesi görsem, içim burkulur, hikmetin sırrı gam olur, böyleçaresizken
Bir yaşlı adam tanırım, her gün kağıt toplar ve yılmadan kendi halindeekmeğinin peşinde terler

Günlerden bir gün yine topluyordu
Ben yine ibretle ve taktirle nazar ederek düşünüyordum
Bir yaşlı teyze yaklaştı yanına ve nezaketen o adamdan bir poşet istediğiniduydum
Adam okadar sert ve katı bir biçimde zavallı kadını azarladı ki nasılşaşırdım, orada donmuştum

“Merhamette maraz doğar” derler
Ne kadar düşünerek söylerler elbette taktir hakkına malik değilim
Ve fakat bizzat şahit olduğum ve günlerce sessiz ve çalışkanlığına ramolduğum adam için kederlendim
İnsan tekamül ettikçe, aklını ve bilgisini geliştirdikçe, edep ve nezaketiöğrenmedikçe kamil ve irfan sahibi olur, diyemedim

Artık ne vakit o adamı görsem
Yaşlı kadına yaptığı terbiyesizlik ve kabalık önüme çıkıyor
Bazen daha basit bir iş bulsam diye düşündüğüm anları çaresiz bıraktırıyor
Kul hak ettiğini ve nasibini iyi tefekkür ederek, azmin ve umudunseferberliğinden gitmeyi öğrenmeli

Mustafa CİLASUN


 
Top