YoRuMSuZ
Biz işimize bakalım...
Bildiğiniz gibi forumlara yazılan yazılar editör onayından geçmeden doğrudan sitede yayınlanmaktadır.
Üyelerimizin Eğlence ve Duygussallık bölümü dışında kalan bölümlerde Türkçe kullanımında gerekli hasasiyeti göstereceklerine inanıyorum.
En çok Yaptığımız Hatalar:
1) Sıklıkla yapılan yazım hatası noktalama işaretlerinden sonra yazılan kelimelerin kendinden önce gelen kelimeyle bitişik yazılmasıdır. Ayrıca noktalama işareti ile o işaretten önce gelen kelimenin arasında boşluk bırakanlar da vardır:
Fakat yaşının üzerinde bir tavır sergiliyor,olgun bir insan görüntüsü veriyordu . Gittiği her yerde yoğun bir ilgiyle karşılanıyordu.
Yukarıda iki cümle verilmiş ve bahsettiğimiz iki hata gösterilmiştir. Doğru yazım şu şekilde olmalıdır:
Fakat yaşının üzerinde bir tavır sergiliyor, olgun bir insan görüntüsü veriyordu. Gittiği her yerde yoğun bir ilgiyle karşılanıyordu.
2) Bağlaç olan da, de ayrı yazılır. Kendisinden önceki kelimenin son ünlüsüne bağlı olarak ünlü uyumlarına uyar:
Kızı da geldi gelini de. Durumu oğluna da bildirdi. Sen de mi kardeşim? Güç de olsa. Konuşur da konuşur.
Ayrı yazılan da, de hiçbir zaman ta, te biçiminde yazılmaz. Ya sözüyle birlikte kullanılan da mutlaka ayrı yazılır (ya da). Da, de bağlacını kendisinden önceki kelimeden kesme ile ayırmak yanlıştır: Ayşe de geldi (Ayşe'de geldi değil). Da, de bağlacının bulunma durumu eki olan -da, -de, -ta, -te ile hiçbir ilgisi yoktur. Bulunma durumu eki getirildiği kelimeye bitişik yazılır: devede (deve-de) kulak, evde (ev-de) kalmak, yolda (yol-da) kalmak, ayakta (ayak-ta) durmak, çantada (çanta-da) kek­lik. İkide (iki-de) bir aynı sözü söyleyip durma.
Yurtta sulh, cihanda sulh.
3) Bağlaç olan ki ayrı yazılır: demek ki, kaldı ki, bilmem ki.
Türk dili, dillerin en zenginlerindendir; yeter ki bu dil, şuurla işlen­sin.
Olmaz ki!
Böyle de yatılmaz ki!
Ruşen Eşref Ünaydın'ın "Diyorlar ki" adlı eseri ne güzeldir!
Geçmiş zaman olur ki hayali cihan değer.
Ki bağlacı, birkaç örnekte kalıplaşmış olduğu için bitişik yazılır: belki, çünkü, hâlbuki, mademki, meğerki, oysaki, sanki. Bu örnekler­den çünkü sözünde ek aynı zamanda küçük ünlü uyumuna uymuştur.
Şüphe ve pekiştirme göreviyle kullanılan ki sözü de ayrı yazılır: Babam geldi mi ki? Başbakan konuşacak mı ki?
4) Soru Eki mı, mi, mu, mü ekleri gelenekleşmiş olarak ayrı yazılır ve kendisinden önceki kelimenin son ünlüsüne bağlı olarak ünlü uyumla­rına uyar:
Kaldı mı? Sen de mi geldin? Olur mu? İnsanlık öldü mü?
Soru ekinden sonra gelen ekler, bu eke bitişik olarak yazılır: Verecek misin? Okuyor muyuz? çocuk muyum? Gelecek miydi? Güler misin, ağlar mısın?
Bu ek sorudan başka görevlerde kullanıldığında da ayrı yazılır: Güzel mi güzel! Yağmur yağdı mı dışarı çıkamayız.
Elbette Türkçe'de imla kuralları bu kadarla sınırlı değildir. Yukarda da belirttiğimiz gibi Türk Dil Kurumu'nun web sitesinden daha ayrıntılı bilgiye ulaşabilirsiniz.
Bunların dışında, cümlelerin ilk harflerinin küçük olmasına makaleler dışında izin veriyoruz. Burada amaç klavyeyi daha seri bir şekilde kullanmayı sağlamak. Ancak makalelerde kesinlikle cümlelerin ilk harfinin büyük olması gerekiyor.
Unutmayın ki, yazdığınız tüm yazılar sizleri temsil ediyor. Kendinizi yazdıklarınızla tanıtıyor, yani yazdıklarınızla karakteriniz hakkında ipuçları veriyorsunuz. Bu yüzden "gönder ama yavaş gönder" tuşuna basmadan önce yazınızı son bir kez gözden geçirmeyi ihmal etmeyiniz. Ayrıca kurallara uygun şekilde yazılmayan bir içerik kendini tam olarak ifade edemez. Yani anlatmak istediğinizi tam olarak anlatamazsınız.
Bundan sonra bozuk bir imlayla yazılan içeriklerin uyarılmadan silineceğini tekrar hatırlatmak istiyoruz. Göstereceğiniz hassasiyet için teşekkür ederiz. çıkışlar sağ taraftadır.
5) Konu başlıkları yaparken yaptığımız bir hata da tümünü büyük ya da tümünü küçük yazmak şeklinde. Tümünü büyük yazmak bir hata sayılmaz, ancak başlık Türkçe karakter içeriyorsa maalesef başlıkta bozulmalar olmaktadır. En iyi yöntem kelimelerin ilk harflerini büyük yazarak konu başlığı açmaktır.
Örnek: Türkçe Kullanmanın Önemi
Kaynak:
Üyelerimizin Eğlence ve Duygussallık bölümü dışında kalan bölümlerde Türkçe kullanımında gerekli hasasiyeti göstereceklerine inanıyorum.
En çok Yaptığımız Hatalar:
1) Sıklıkla yapılan yazım hatası noktalama işaretlerinden sonra yazılan kelimelerin kendinden önce gelen kelimeyle bitişik yazılmasıdır. Ayrıca noktalama işareti ile o işaretten önce gelen kelimenin arasında boşluk bırakanlar da vardır:
Fakat yaşının üzerinde bir tavır sergiliyor,olgun bir insan görüntüsü veriyordu . Gittiği her yerde yoğun bir ilgiyle karşılanıyordu.
Yukarıda iki cümle verilmiş ve bahsettiğimiz iki hata gösterilmiştir. Doğru yazım şu şekilde olmalıdır:
Fakat yaşının üzerinde bir tavır sergiliyor, olgun bir insan görüntüsü veriyordu. Gittiği her yerde yoğun bir ilgiyle karşılanıyordu.
2) Bağlaç olan da, de ayrı yazılır. Kendisinden önceki kelimenin son ünlüsüne bağlı olarak ünlü uyumlarına uyar:
Kızı da geldi gelini de. Durumu oğluna da bildirdi. Sen de mi kardeşim? Güç de olsa. Konuşur da konuşur.
Ayrı yazılan da, de hiçbir zaman ta, te biçiminde yazılmaz. Ya sözüyle birlikte kullanılan da mutlaka ayrı yazılır (ya da). Da, de bağlacını kendisinden önceki kelimeden kesme ile ayırmak yanlıştır: Ayşe de geldi (Ayşe'de geldi değil). Da, de bağlacının bulunma durumu eki olan -da, -de, -ta, -te ile hiçbir ilgisi yoktur. Bulunma durumu eki getirildiği kelimeye bitişik yazılır: devede (deve-de) kulak, evde (ev-de) kalmak, yolda (yol-da) kalmak, ayakta (ayak-ta) durmak, çantada (çanta-da) kek­lik. İkide (iki-de) bir aynı sözü söyleyip durma.
Yurtta sulh, cihanda sulh.
3) Bağlaç olan ki ayrı yazılır: demek ki, kaldı ki, bilmem ki.
Türk dili, dillerin en zenginlerindendir; yeter ki bu dil, şuurla işlen­sin.
Olmaz ki!
Böyle de yatılmaz ki!
Ruşen Eşref Ünaydın'ın "Diyorlar ki" adlı eseri ne güzeldir!
Geçmiş zaman olur ki hayali cihan değer.
Ki bağlacı, birkaç örnekte kalıplaşmış olduğu için bitişik yazılır: belki, çünkü, hâlbuki, mademki, meğerki, oysaki, sanki. Bu örnekler­den çünkü sözünde ek aynı zamanda küçük ünlü uyumuna uymuştur.
Şüphe ve pekiştirme göreviyle kullanılan ki sözü de ayrı yazılır: Babam geldi mi ki? Başbakan konuşacak mı ki?
4) Soru Eki mı, mi, mu, mü ekleri gelenekleşmiş olarak ayrı yazılır ve kendisinden önceki kelimenin son ünlüsüne bağlı olarak ünlü uyumla­rına uyar:
Kaldı mı? Sen de mi geldin? Olur mu? İnsanlık öldü mü?
Soru ekinden sonra gelen ekler, bu eke bitişik olarak yazılır: Verecek misin? Okuyor muyuz? çocuk muyum? Gelecek miydi? Güler misin, ağlar mısın?
Bu ek sorudan başka görevlerde kullanıldığında da ayrı yazılır: Güzel mi güzel! Yağmur yağdı mı dışarı çıkamayız.
Elbette Türkçe'de imla kuralları bu kadarla sınırlı değildir. Yukarda da belirttiğimiz gibi Türk Dil Kurumu'nun web sitesinden daha ayrıntılı bilgiye ulaşabilirsiniz.
Bunların dışında, cümlelerin ilk harflerinin küçük olmasına makaleler dışında izin veriyoruz. Burada amaç klavyeyi daha seri bir şekilde kullanmayı sağlamak. Ancak makalelerde kesinlikle cümlelerin ilk harfinin büyük olması gerekiyor.
Unutmayın ki, yazdığınız tüm yazılar sizleri temsil ediyor. Kendinizi yazdıklarınızla tanıtıyor, yani yazdıklarınızla karakteriniz hakkında ipuçları veriyorsunuz. Bu yüzden "gönder ama yavaş gönder" tuşuna basmadan önce yazınızı son bir kez gözden geçirmeyi ihmal etmeyiniz. Ayrıca kurallara uygun şekilde yazılmayan bir içerik kendini tam olarak ifade edemez. Yani anlatmak istediğinizi tam olarak anlatamazsınız.
Bundan sonra bozuk bir imlayla yazılan içeriklerin uyarılmadan silineceğini tekrar hatırlatmak istiyoruz. Göstereceğiniz hassasiyet için teşekkür ederiz. çıkışlar sağ taraftadır.
5) Konu başlıkları yaparken yaptığımız bir hata da tümünü büyük ya da tümünü küçük yazmak şeklinde. Tümünü büyük yazmak bir hata sayılmaz, ancak başlık Türkçe karakter içeriyorsa maalesef başlıkta bozulmalar olmaktadır. En iyi yöntem kelimelerin ilk harflerini büyük yazarak konu başlığı açmaktır.
Örnek: Türkçe Kullanmanın Önemi
Kaynak:
Bağlantıyı görüntüleme izniniz yok, görüntülemek için:
Giriş yapın veya üye olun.
)
