Eski Türkçe ve Hakaniye Türkçesi

Sentinus

Tengri biz menen!
Özel üye
Hakâniye Lehçesi dendiği zaman akla Kaşgarlı Mahmut'un en çok beğendiği, öyle ki "Kaşgâr Dili","Kaşgar Türkçesi" olarak da adlandırılan, bir diğer şekilde "Karahanlı Türkçesi" (Karahanlıca)dilinin devirlerinden biri gelir.

Kaşgarlı'nın, şivelerle karşılaştırılırken "Türkçe" diye adlandırdığı Hakâniye Lehçesi, ilk Türk yazı dilidir.Bu yazı dili devresinden gelen eserlerin büyük kısmı Uygur yazısı ile yazılmış olduğundan bu döneme Uygur dönemi(devri), bu yazı diline de Uygurca denilebilir.

Fakat Türkoloji ve Türk dili öğretiminde Türkçe'nin bu ilk devresi için biz "Eski Türkçe" adlandırmasını yapıyoruz. "Eski Türkçe" dönemini incelerken bu dönemin kapsadığı Hakâniye Lehçesi'ni ve özelliklerini de inceleyebiliyoruz...

Türkçe'nin ilk devirlerinden olan Eski Türkçe devresi, dilimizin diğer evrelerindeki gelişmelerin kaynağıdır. Kısacası, Türkçemizin bütün şekillerinin kökenine inecek olursak Eski Türkçe dönemini incelemeliyiz.Türkçe'nin ana devresi ve temel yapıları bu dönemde temellenmiştir.

Eski Türkçe döneminde Göktürk Yazısı (6-8. yy.), Uygur Türklerinin kullandığı Uygur Yazısı (8-13. yy.) ve Müslüman olan Karahanlı Türklerinin Uygur Yazısı ile birlikte Arap yazısını da kullanmaya başladıkları Karahanlıca (10-13. yy.) dediğimiz birbirine çok yakın ağızlarda olan üç yazı dili meydana gelmiştir. Üç ayrı alfâbe kullanılmış olmasına rağmen, yazı geleneğimizin izleri üçünde de aynı özellikler gösterir.
 
Top