Karanlığı dinliyorum sessizliğe pençe atar gibi.. zulada birikmiş tüm düşüncelerimi serbest bıraktım. Yolda ters giderken akışa birakilmayan bütün herşey senden bağımsız.
bir bam teli çalda gönlümüz dinlensin.. hayallerini suya biraktiysan gemi kaptanı kim sormayacaksin. Uzaklarda biryerde karşılaşırsam diye beyninde cirit atan hiç birşeyi de öylece birakmayacaksin..
dalmayacaksin öyle uzaklara yakinindakileri zaptedemiyorken seslenmeyeceksin öyle pervasızca heryere çünkü yetemeyeceksin hiç bir şeye.. sen oldu dediğin herşeyin kaç yarım ettiğini biliyor musun ?? Şimdi yoksa sende geçmişe bakmayacak geleceğe adım atmayacaksin.. kırmızının sülalesini anlattığı yerde yeşile çamur atmayacaksin.. yok öyle boşvermek öyle baktığın bütün gözlerden imdat ummak.. varsa da sensin yoksa da sensin çünkü ilacı yok hayatın kendine vereceği.. iyi bütün herşeyi bir kenara koy çünkü kötüler ağır bastıkça silinecek ilk şeyler kenara koyduklarin olacak..
vur gitsin bütün hayallere tabi kurabiliyorsan hâlâ.. uzun bir cümledir hayat noktasını bir türlü koyamadığın paragrafları kirli virgüle yer kalmayan anlamı olmayan siyah bir dünya...
Var mı ekstra full HD gücü olan gelsin bir imdada.. kolunuzu istemiyorum bir el ativerin bu duygulara.. bir adet beyin olsa yeter... Bakış açıları değişirken duygular ne alemde? Onlar neden evrene inadına paralel koşturma peşinde?
neyse hayata bir mola veremiyoruz bari rahatsız etmeyelim.. çünkü bu yol ucu sisli belirsiz dönecek mi bilinmeyen uzunu kısa si belli olmayan bir yol..
