Merhaba Güzin Abla, ben 5 yıldır evliyim. 14 aylık bir kızım var.
Eşimle sorunlarımız kızım doğduktan sonra başladı. Aslında en baştan beri ailesi sebebi ile bazı sorunlar yaşıyorduk. Tipik kayınvalide-gelin olayları...
Sorunların üzerini çoğu kez kapadık ama kayınvalidem her fırsatta yaşanan olayları gündeme getirdi. Kızım doğduktan sonra onlara gidip gelmek istemedim. Onlar da gelsin istemedim. Yanlış tabii bu düşüncelerim...
Doğumdan sonra eşimden soğudum, ona çok ters davrandım. Haliyle zamanla araya soğukluk girdi. Eşim artık ne eve gelmek, ne de beni görmek istiyor. Aramıyor bile, kızını da sormuyor.
Yaklaşık 2 ay olacak evden gideli. Ailesinin yanında yaşıyor. Bir ara eve geldi ve bir hafta kaldı. O haftanın sonunda psikoloğa gitti, doktor depresyon ilacı vermiş. İki haftadır ise sesi çıkmıyor.
Normalde hafta sonları kızını görmeye geliyor. Ama bana buz gibi davranıyor. Yüzüme bakarken beni seven adamı göremiyorum.
Zaten benimle bir süre görüşmek istemediğini söylüyor. Ayrılıkla ilgili kafasında net bir şey yok. Benimle ilk başta konuştuğunda “ayrılmak istiyorum” demişti. Ben kabul etmedim. “O zaman düşünelim biraz daha” dedi.
Onu psikolojik olarak iyi görmüyorum. Bu süre zarfında yanında olmak istiyorum.
Ama beni istemiyor. Sabredip beklemek zor geliyor. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.
Ailesi hiçbir şekilde ses çıkaramıyor, onları da susturmuş durumda. Bu süreçte ne yapmalıyım? Ayrı kaldıkça daha kötü olacağına inanıyorum.
Annesi ve babası şu anda evde değil, acaba bir akşam oraya gidip konuşsam mı? Hiç yalnız kalıp konuşamadık çünkü...
Hayatında biri mi var acaba? Onun için mi bu kadar kolay pes etti. Ne yapmalıyım?
◊ Rumuz: Neden pes etti?
YANIT
Bir yuvaya yeni bir bebeğin gelmesi zaman zaman eşler arasında bazı sorunların ortaya çıkmasına yol açabilir. Ne yazık ki bu çiftler arasına soğukluk sokabilir. Özellikle de cinsel soğukluk. Çünkü kadın kendini daha çok “anne” kimliğine yönlendirir. Bu süreçte eşinden uzaklaşır, seks hayatını unutur. Onun için artık varsa yoksa bebeğidir.
Tabii bu her ailede olmaz ama pek çok evlilik bu dönemde yıkılma aşamasına gelebilir. Ancak bu uzaklık bazen erkeği başka bir kadına itebilir.
Senin durumun da illa böyledir demiyorum ama eşinin evden kopmasının bir nedeni de bu olabilir. Ama şunu da söyleyeyim ki, sen de onu uzaklaştırmak için sanki elinden geleni ardına koymamışsın. Annesiyle geçimsizliğin, sürekli tartışman, bu arada eşine soğuk ve uzak davranman... Bütün bunlar hiç hoş olmamış tabii ve bugünkü duruma ortam hazırlamış elbette.
Şu durumda yapacağın tek şey eşinin de söylediği gibi sabretmek. Onun iki arada kalmış olmaktan ya da kaç yıllık evliliğini yıkıp yıkmamak arasındaki kararsızlığından dolayı bir psikolojik sorun yaşadığı ortada.
O halde pişman olduğunu ona bir mail ya da mektupla yazıp yollayabilirsin. Eve gidip konuşman için erken. Bekle bakalım, önce bu psikolojik bunalımdan kurtulsun. Karar verecekse kendi başına, baskı altında olmadan karar versin.
Eşimle sorunlarımız kızım doğduktan sonra başladı. Aslında en baştan beri ailesi sebebi ile bazı sorunlar yaşıyorduk. Tipik kayınvalide-gelin olayları...
Sorunların üzerini çoğu kez kapadık ama kayınvalidem her fırsatta yaşanan olayları gündeme getirdi. Kızım doğduktan sonra onlara gidip gelmek istemedim. Onlar da gelsin istemedim. Yanlış tabii bu düşüncelerim...
Doğumdan sonra eşimden soğudum, ona çok ters davrandım. Haliyle zamanla araya soğukluk girdi. Eşim artık ne eve gelmek, ne de beni görmek istiyor. Aramıyor bile, kızını da sormuyor.
Yaklaşık 2 ay olacak evden gideli. Ailesinin yanında yaşıyor. Bir ara eve geldi ve bir hafta kaldı. O haftanın sonunda psikoloğa gitti, doktor depresyon ilacı vermiş. İki haftadır ise sesi çıkmıyor.
Normalde hafta sonları kızını görmeye geliyor. Ama bana buz gibi davranıyor. Yüzüme bakarken beni seven adamı göremiyorum.
Zaten benimle bir süre görüşmek istemediğini söylüyor. Ayrılıkla ilgili kafasında net bir şey yok. Benimle ilk başta konuştuğunda “ayrılmak istiyorum” demişti. Ben kabul etmedim. “O zaman düşünelim biraz daha” dedi.
Onu psikolojik olarak iyi görmüyorum. Bu süre zarfında yanında olmak istiyorum.
Ama beni istemiyor. Sabredip beklemek zor geliyor. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.
Ailesi hiçbir şekilde ses çıkaramıyor, onları da susturmuş durumda. Bu süreçte ne yapmalıyım? Ayrı kaldıkça daha kötü olacağına inanıyorum.
Annesi ve babası şu anda evde değil, acaba bir akşam oraya gidip konuşsam mı? Hiç yalnız kalıp konuşamadık çünkü...
Hayatında biri mi var acaba? Onun için mi bu kadar kolay pes etti. Ne yapmalıyım?
◊ Rumuz: Neden pes etti?
YANIT
Bir yuvaya yeni bir bebeğin gelmesi zaman zaman eşler arasında bazı sorunların ortaya çıkmasına yol açabilir. Ne yazık ki bu çiftler arasına soğukluk sokabilir. Özellikle de cinsel soğukluk. Çünkü kadın kendini daha çok “anne” kimliğine yönlendirir. Bu süreçte eşinden uzaklaşır, seks hayatını unutur. Onun için artık varsa yoksa bebeğidir.
Tabii bu her ailede olmaz ama pek çok evlilik bu dönemde yıkılma aşamasına gelebilir. Ancak bu uzaklık bazen erkeği başka bir kadına itebilir.
Senin durumun da illa böyledir demiyorum ama eşinin evden kopmasının bir nedeni de bu olabilir. Ama şunu da söyleyeyim ki, sen de onu uzaklaştırmak için sanki elinden geleni ardına koymamışsın. Annesiyle geçimsizliğin, sürekli tartışman, bu arada eşine soğuk ve uzak davranman... Bütün bunlar hiç hoş olmamış tabii ve bugünkü duruma ortam hazırlamış elbette.
Şu durumda yapacağın tek şey eşinin de söylediği gibi sabretmek. Onun iki arada kalmış olmaktan ya da kaç yıllık evliliğini yıkıp yıkmamak arasındaki kararsızlığından dolayı bir psikolojik sorun yaşadığı ortada.
O halde pişman olduğunu ona bir mail ya da mektupla yazıp yollayabilirsin. Eve gidip konuşman için erken. Bekle bakalım, önce bu psikolojik bunalımdan kurtulsun. Karar verecekse kendi başına, baskı altında olmadan karar versin.
