Dön bana yeniden nolur? Sev beni yeniden nolur? Al beni yanına nolur? ….
Şarkısını doladım dilime günlerdir. Bana söylüyormuşcasına hissediyorum şarkıyı. Haykırmak istediklerin bu şarkıda saklıymış gibi ağlıyorum.
Geceleri yatağına uzandığında bu şarkıyı fısıldadığını biliyorum.
Şimdi sen bana DÖN desen nolur? Bu kalbi onarmaya yeter mi? Yalvarsan nolur? Ağlasan nolur? Bensizlikten ölsen nolur?
Hiç……..
Koca bir hiç………
Beni unutacağını sanarak yaptın en büyük hatayı ve benim seni unutamayacağımı sanarak aslında…
Bilmiyordun gecelerde seni yüreğimden sessizce söküp attığımı. Sen arkanı dönmüş uyurken benim Allah’ım al içimden onu nolur diye ağladığımı. Sen gidişime ağladığımı sandın bense bitişine ağladım…
Ben koca bir aşkı kendi ellerimle paramparça ettim. Ellerimle yok ettim. Ekmesini bildiğim gibi sökmesini de bildim. Sensiz uyumaya alışmak için kapılarımı kitledim anahtarları yok ettim. Sensiz de nefes almak için kaçtım senden..
Ağladım ….
Çok…. Çok çok ağladım….
Hıçkırıklarıma boğuldum yeri geldi…
Nefesim kesildi zaman oldu…
Ama yapacaksın dedim yaptım…
Seni , sevdiğimi, gönlümü, çiçeğimi attım yüreğimden…
Acıdı !!
Haddinden fazla acıdı…
Kanadı!!!
Durmamacasına kanadı…
Sen beni hırsının oklarıyla paramparça ederken senden kopuşumu anlayamadın. Gözünü öyle bürümüştü ki hırs farkına varamadın. Ne de olsa bu kız seni seviyordu. Ne de olsa kopamazdı. Ayrı kalamazdı. Sensiz yaşayamazdı…
Ama yaptı….
Şimdi şaşkınsın. Sesini bile duymaya ihtiyacım olmadığına inanmak istemiyorsun. Yüzünü görmemek için çabaladığımı duyunca deliye dönüyorsun…
Ve ……
Beni seviyorsun….
Bunun farkına geç varıyorsun pişman oluyorsun çırpınıyorsun. Kavruluyorsun keşkelerinin altında ben nasıl yaptım diyorsun. Beni nasıl bırakmasına izin verdim diyorsun. Bu soruları kendine sormaktan vazgeç, kapa gözlerini ve düşün bana yaptıklarını.
Düşün!!!!
Bir tokat gibi suratıma yapışan sözlerini düşün! Beni yarı yolda bırakışlarını düşün. Beni tanımazdan gelmelerini düşün. Beni yanından kovuşlarını düşün. Gururumu çiğneyişlerini düşün. Gözyaşımı silmek yerine kes zırlamayı diye üzerime yürüyüşlerini düşün…
Daha birçok şey sayabilirim de sana ama sen sadece bunları düşün o bile yeter…
Şimdi utanmıyorsun bana dön diyorsun!
Şimdi hiç düşünmüyorsun beni yanına al diyorsun!
Şimdi hiç hesaplamadan SEV beni yeniden diyorsun!
O kadar KOLAY mı sanıyorsun…
O aşk kolay mı katletildi bu yürekte?? Sen kolay mı söküp atıldın sanıyorsun. Ne kanlar kaybettim ben biliyor musun? Ne çığlıklar attım gecelerin bir yarıları sessizce. Nasıl yalvardım Allah’ ıma biliyor musun? Ben kendimi nasıl hunhanrca hançerledim biliyor musun? Ayrılığın o küflü hançerini kalbime nasıl sapladım nasıl yandı canım o yürek ordan nasıl çıktı biliyor musun?
Bilmiyorsun….
Devam et ! bilme sen !!!
Çektiğim acıları bilme yandığım geceleri bilme !! bilme….. n’olur!!!
Bittin… beni de bitirdin ama sende bittin…
Hiç dönmemecesine terk edildin…
Sana bundan sonra tek yapabileceğim yardım seni söküp çıkardığım o paslı hançer var ya onu sana vermek sadece…
Zor olacak….
Canın yanacak…
Kanayacaksın…
Ağlayacaksın…
Haykıracaksın…
İsyan edeceksin…
Ama ……………
Başaracaksın !!!
Korkma !!!
Ölmeyeceksin ama GÜÇLENEMEYECEKSİN DE….
Şimdi DÖN bana DEME n’olur!!!!!!!!
Şarkısını doladım dilime günlerdir. Bana söylüyormuşcasına hissediyorum şarkıyı. Haykırmak istediklerin bu şarkıda saklıymış gibi ağlıyorum.
Geceleri yatağına uzandığında bu şarkıyı fısıldadığını biliyorum.
Şimdi sen bana DÖN desen nolur? Bu kalbi onarmaya yeter mi? Yalvarsan nolur? Ağlasan nolur? Bensizlikten ölsen nolur?
Hiç……..
Koca bir hiç………
Beni unutacağını sanarak yaptın en büyük hatayı ve benim seni unutamayacağımı sanarak aslında…
Bilmiyordun gecelerde seni yüreğimden sessizce söküp attığımı. Sen arkanı dönmüş uyurken benim Allah’ım al içimden onu nolur diye ağladığımı. Sen gidişime ağladığımı sandın bense bitişine ağladım…
Ben koca bir aşkı kendi ellerimle paramparça ettim. Ellerimle yok ettim. Ekmesini bildiğim gibi sökmesini de bildim. Sensiz uyumaya alışmak için kapılarımı kitledim anahtarları yok ettim. Sensiz de nefes almak için kaçtım senden..
Ağladım ….
Çok…. Çok çok ağladım….
Hıçkırıklarıma boğuldum yeri geldi…
Nefesim kesildi zaman oldu…
Ama yapacaksın dedim yaptım…
Seni , sevdiğimi, gönlümü, çiçeğimi attım yüreğimden…
Acıdı !!
Haddinden fazla acıdı…
Kanadı!!!
Durmamacasına kanadı…
Sen beni hırsının oklarıyla paramparça ederken senden kopuşumu anlayamadın. Gözünü öyle bürümüştü ki hırs farkına varamadın. Ne de olsa bu kız seni seviyordu. Ne de olsa kopamazdı. Ayrı kalamazdı. Sensiz yaşayamazdı…
Ama yaptı….
Şimdi şaşkınsın. Sesini bile duymaya ihtiyacım olmadığına inanmak istemiyorsun. Yüzünü görmemek için çabaladığımı duyunca deliye dönüyorsun…
Ve ……
Beni seviyorsun….
Bunun farkına geç varıyorsun pişman oluyorsun çırpınıyorsun. Kavruluyorsun keşkelerinin altında ben nasıl yaptım diyorsun. Beni nasıl bırakmasına izin verdim diyorsun. Bu soruları kendine sormaktan vazgeç, kapa gözlerini ve düşün bana yaptıklarını.
Düşün!!!!
Bir tokat gibi suratıma yapışan sözlerini düşün! Beni yarı yolda bırakışlarını düşün. Beni tanımazdan gelmelerini düşün. Beni yanından kovuşlarını düşün. Gururumu çiğneyişlerini düşün. Gözyaşımı silmek yerine kes zırlamayı diye üzerime yürüyüşlerini düşün…
Daha birçok şey sayabilirim de sana ama sen sadece bunları düşün o bile yeter…
Şimdi utanmıyorsun bana dön diyorsun!
Şimdi hiç düşünmüyorsun beni yanına al diyorsun!
Şimdi hiç hesaplamadan SEV beni yeniden diyorsun!
O kadar KOLAY mı sanıyorsun…
O aşk kolay mı katletildi bu yürekte?? Sen kolay mı söküp atıldın sanıyorsun. Ne kanlar kaybettim ben biliyor musun? Ne çığlıklar attım gecelerin bir yarıları sessizce. Nasıl yalvardım Allah’ ıma biliyor musun? Ben kendimi nasıl hunhanrca hançerledim biliyor musun? Ayrılığın o küflü hançerini kalbime nasıl sapladım nasıl yandı canım o yürek ordan nasıl çıktı biliyor musun?
Bilmiyorsun….
Devam et ! bilme sen !!!
Çektiğim acıları bilme yandığım geceleri bilme !! bilme….. n’olur!!!
Bittin… beni de bitirdin ama sende bittin…
Hiç dönmemecesine terk edildin…
Sana bundan sonra tek yapabileceğim yardım seni söküp çıkardığım o paslı hançer var ya onu sana vermek sadece…
Zor olacak….
Canın yanacak…
Kanayacaksın…
Ağlayacaksın…
Haykıracaksın…
İsyan edeceksin…
Ama ……………
Başaracaksın !!!
Korkma !!!
Ölmeyeceksin ama GÜÇLENEMEYECEKSİN DE….
Şimdi DÖN bana DEME n’olur!!!!!!!!
