Sen giderken
Gözlerinden dökülen
Yaşlar karşısında metanetle
Dayana bilmem gayri kabildi
Her ne kadar
Daha fazla üzülmemen için
Gizlemeye
Çalışsam da akan damlaları
Senin fark etmemen mümkün değildi
Çünkü senin
Altıncı hissin bir başka
İfadeyle ferasetin çok kuvvetliydi
Henüz dudaklarımı
Kıpırdatmadan aldığım nefesten
Bir şey söyleyeceğimi bilecek kadar duyarlıydın.
Şimdi senin için
Ne söyleyebilirdim neler
Geçirmezdim ki gönlümden
Gönül iklimimde
Yetiştirdiğin filizlerden
Akseden güzellikler karşısında
Bir çaresizliği yaşıyorum ne gelir elimden diye
Asla seninle
Vedalaşmak istemiyorum
Bir şekliyle bir yolunu bularak
Muhakkak seninle gelmeliydim
Neye mal olursa olsun
Bu tercihimi uygulamalıydım
Ama nedense seni ikna edemiyordum
Ben ısrar ettikçe
Sen daha fazla üzülüyor
Ve sessizliğinde ağlıyor, kahroluyordun
Ailece göçüyordunuz
Toprağı altın sanılan şehri
Emin denen güzelliğe, bir şekliyle
Arkadaşlığımızın
Bitirilmesinin hükmüm verilmiş
Meğer ailence bizlerden habersizce
Babanın hiddeti
Karşısında biçare annen
Elinden bir kaza çıkmasından korktuğu için
Sana
Hakkını haram edeceğini
Söyleyerek öyle ikna edebilmiş
Hayrete düşmüştüm
Bunları annemden duyunca,
Bana verdiği öğütler silsilesinden
Lakin kim
Ne derse desin
Gönül ferman mı dinliyor
Kalbime
Ben mi yön veriyorum
Sanki bu hakikat bilinmiyor
Sana kızacak
Bir bahane bulsam belki
Hiddetimden gönlüm kararır
Ruhum daralır
Vicdanım heba olarak
Vurdumduymazlığı seçerdim kahrımdan
Ama sen öyle miydin
Sanki bunmaz bir nadideydin
Açan en güzel yasemindin
Zambakların
Saldığı renktin,
Kelebekler kadar zariftin
Hiçbir zaman
Üzülmeme fırsat bırakmadın,
Sen adeta beni kendine katmıştın.
Şimdi çaresizliğin
Girdabında gözyaşlarını akıtıyorsun.
Hak her halükarda
Dilendiği gibi tasarruf edilen mi
Her hangi
Bir ölçüsü bulunmaz mı
O vakit Mükellef olma şartı
Niye vardır gibi birçok sorular
Hafzalamı kuşatarak şaşkınlığı yaşatıyordu
Mustafa CİLASUN
Gözlerinden dökülen
Yaşlar karşısında metanetle
Dayana bilmem gayri kabildi
Her ne kadar
Daha fazla üzülmemen için
Gizlemeye
Çalışsam da akan damlaları
Senin fark etmemen mümkün değildi
Çünkü senin
Altıncı hissin bir başka
İfadeyle ferasetin çok kuvvetliydi
Henüz dudaklarımı
Kıpırdatmadan aldığım nefesten
Bir şey söyleyeceğimi bilecek kadar duyarlıydın.
Şimdi senin için
Ne söyleyebilirdim neler
Geçirmezdim ki gönlümden
Gönül iklimimde
Yetiştirdiğin filizlerden
Akseden güzellikler karşısında
Bir çaresizliği yaşıyorum ne gelir elimden diye
Asla seninle
Vedalaşmak istemiyorum
Bir şekliyle bir yolunu bularak
Muhakkak seninle gelmeliydim
Neye mal olursa olsun
Bu tercihimi uygulamalıydım
Ama nedense seni ikna edemiyordum
Ben ısrar ettikçe
Sen daha fazla üzülüyor
Ve sessizliğinde ağlıyor, kahroluyordun
Ailece göçüyordunuz
Toprağı altın sanılan şehri
Emin denen güzelliğe, bir şekliyle
Arkadaşlığımızın
Bitirilmesinin hükmüm verilmiş
Meğer ailence bizlerden habersizce
Babanın hiddeti
Karşısında biçare annen
Elinden bir kaza çıkmasından korktuğu için
Sana
Hakkını haram edeceğini
Söyleyerek öyle ikna edebilmiş
Hayrete düşmüştüm
Bunları annemden duyunca,
Bana verdiği öğütler silsilesinden
Lakin kim
Ne derse desin
Gönül ferman mı dinliyor
Kalbime
Ben mi yön veriyorum
Sanki bu hakikat bilinmiyor
Sana kızacak
Bir bahane bulsam belki
Hiddetimden gönlüm kararır
Ruhum daralır
Vicdanım heba olarak
Vurdumduymazlığı seçerdim kahrımdan
Ama sen öyle miydin
Sanki bunmaz bir nadideydin
Açan en güzel yasemindin
Zambakların
Saldığı renktin,
Kelebekler kadar zariftin
Hiçbir zaman
Üzülmeme fırsat bırakmadın,
Sen adeta beni kendine katmıştın.
Şimdi çaresizliğin
Girdabında gözyaşlarını akıtıyorsun.
Hak her halükarda
Dilendiği gibi tasarruf edilen mi
Her hangi
Bir ölçüsü bulunmaz mı
O vakit Mükellef olma şartı
Niye vardır gibi birçok sorular
Hafzalamı kuşatarak şaşkınlığı yaşatıyordu
Mustafa CİLASUN
