Dinle bitanem dinle.!Bunlar sana son sözlerim,son yalvarışlarım belkide.! Seni sevdiğimi tekrar tekrar anlatacağım bitanem. Nasıl olsa biliyordun,mutlu olduğumuz günleri son bir defa daha hatırlatmak istiyorum.
Ne günlerdi onlar sevgilim el ele göz göze dizdizeydik. Beraber ağlar,beraber gülerdik. Herkes bizi kıskanırdı değil mi bitanem ?
Hatırlıyor musun bir gün biri sana takılmıştıda kavga etmiştik. Oysa sen gülmüştün sonra bana sarılıp seni seviyorum demiştin. Bir defa evden kaçıp gelmiştin,oysa ben seni rüyamda görüyorum sanmıştım. Ne kadar gülmüştün bitanem...
Hatırlıyor musun bitanem ? Hep gelecekten söz ederdik. Benim dede, senin nene olacağını düşünür düşünür gülerdik. İçimizden bir an büyüsek derdik. Sonrasını hatırlıyor musun bitanem ?
Ben hiç unutmadım, kampa bir genç gelmişti. Hep ondan söz ederdin. Artık ne geleceği düşünüyordun, ne de gülüyordun...
Sonra ayrılık mektubun geldi. Bu mektubun senden geldiğine inanmamıştım. Bu acı ve insafsız sözler senden çıkmazdı. Kendi kendime olmaz böyle diyordum...
Artık sizleri gözler olmuştum, ne yapıyordunuz ne ediyordunuz hepsini izliyordum. Bir gün ikinizi çardakta yakalamıştım. Gözlerin korkudan faltaşı gibi açılmıştı.! Öyle korkmuştun ki bitanem.! Sana vurmaya kıyamadım.!
Yıllarca ayrı kaldıktan sonra sanki bana aynı acıyı bir daha tattırmak ister gibi düğün davetini göndermişsin. Gelmeyecektim ama dayanamayıp düğününe geldim...
Bitanem gelinlikler içinde fevkalade olmuştun. Sanki bir su perisi kadar güzeldin, ya o oda çok sıktı!! Bir an onu kıskandım senin yanında kendimi görmek isterdim ama o vardı. Şimdiye kadar duymadığım bir kin duydum ona karşı...
Dolu dolu gözlerle sesiz bir köşede sizi seyrettim bitanem. Uzun bir zamandan sonra duydum ki çocuklarınız olmuş biri kız biri erkek çok mutluymuşsunuz...
Dayanamayıp görmeye geldim. Tıpkı eskiden kurduğumuz hayaller gibi bir evde oturuyordunuz. Hayallerimizden tek fark evde ben değil o vardı. Seni o öpüyor o sarılıyordu...
Sonra çocuklarınızı gördüm. Onlarda sizi görür gibi oldum. O sırada sen kapıyı açtın. Başımı kaldırıp sana baktım. Ben sana ne yaptım ki birtanem.!? Benden o kadar korktun seni bir daha hiç aramadım, gözlerimden kalbimden hiç silinmedin, benden artık korkma, benim gözyaşlarımdan ve sevgimden bir hatıra yolluyorum sana...
Yıllarca hep o resme baktım, bakıpta avundum, al biraz da sen bak, artık bana lazım olmaz...
Bitanem bilirim sen neşelisindir, sıkıntılı acılı haberlerden sakınırsın, haberleri hiç sevmezsin ama hatırım için bir kerecik yalnızca bi defacık izle...
Ne günlerdi onlar sevgilim el ele göz göze dizdizeydik. Beraber ağlar,beraber gülerdik. Herkes bizi kıskanırdı değil mi bitanem ?
Hatırlıyor musun bir gün biri sana takılmıştıda kavga etmiştik. Oysa sen gülmüştün sonra bana sarılıp seni seviyorum demiştin. Bir defa evden kaçıp gelmiştin,oysa ben seni rüyamda görüyorum sanmıştım. Ne kadar gülmüştün bitanem...
Hatırlıyor musun bitanem ? Hep gelecekten söz ederdik. Benim dede, senin nene olacağını düşünür düşünür gülerdik. İçimizden bir an büyüsek derdik. Sonrasını hatırlıyor musun bitanem ?
Ben hiç unutmadım, kampa bir genç gelmişti. Hep ondan söz ederdin. Artık ne geleceği düşünüyordun, ne de gülüyordun...
Sonra ayrılık mektubun geldi. Bu mektubun senden geldiğine inanmamıştım. Bu acı ve insafsız sözler senden çıkmazdı. Kendi kendime olmaz böyle diyordum...
Artık sizleri gözler olmuştum, ne yapıyordunuz ne ediyordunuz hepsini izliyordum. Bir gün ikinizi çardakta yakalamıştım. Gözlerin korkudan faltaşı gibi açılmıştı.! Öyle korkmuştun ki bitanem.! Sana vurmaya kıyamadım.!
Yıllarca ayrı kaldıktan sonra sanki bana aynı acıyı bir daha tattırmak ister gibi düğün davetini göndermişsin. Gelmeyecektim ama dayanamayıp düğününe geldim...
Bitanem gelinlikler içinde fevkalade olmuştun. Sanki bir su perisi kadar güzeldin, ya o oda çok sıktı!! Bir an onu kıskandım senin yanında kendimi görmek isterdim ama o vardı. Şimdiye kadar duymadığım bir kin duydum ona karşı...
Dolu dolu gözlerle sesiz bir köşede sizi seyrettim bitanem. Uzun bir zamandan sonra duydum ki çocuklarınız olmuş biri kız biri erkek çok mutluymuşsunuz...
Dayanamayıp görmeye geldim. Tıpkı eskiden kurduğumuz hayaller gibi bir evde oturuyordunuz. Hayallerimizden tek fark evde ben değil o vardı. Seni o öpüyor o sarılıyordu...
Sonra çocuklarınızı gördüm. Onlarda sizi görür gibi oldum. O sırada sen kapıyı açtın. Başımı kaldırıp sana baktım. Ben sana ne yaptım ki birtanem.!? Benden o kadar korktun seni bir daha hiç aramadım, gözlerimden kalbimden hiç silinmedin, benden artık korkma, benim gözyaşlarımdan ve sevgimden bir hatıra yolluyorum sana...
Yıllarca hep o resme baktım, bakıpta avundum, al biraz da sen bak, artık bana lazım olmaz...
Bitanem bilirim sen neşelisindir, sıkıntılı acılı haberlerden sakınırsın, haberleri hiç sevmezsin ama hatırım için bir kerecik yalnızca bi defacık izle...
