Forumlar
Yeni Mesajlar
CerezExtra
EĞLENCE ↓
Şans Kurabiyesi
Renk Falınız
ÇerezRADYO
Sevgiliye Özel
ÇerezDERGİ
Hızlı Okuma Testleri
Pratik Çözümler
Yeniler
Yeni Mesajlar
Yeni ürünler
Yeni kaynaklar
Son Aktiviteler
İndir
En son incelemeler
Dükkan
Giriş
Kayıt
Yeniler
Yeni Mesajlar
Menu
Giriş
Kayıt
Uygulamayı yükle
Yükle
Merhaba
Ziyaretçi
.
"Yapay Zeka Objektif " Fotoğraf Yarışması başladı. İlgili konuya
BURADAN
ulaşabilirsiniz. Sizi de bu yarışmada görmek isteriz...
Forumlar
Yaşam...
Okunası Yazılar
Derin bir sessizlik ile Ağır tecrübeler oturdu yüreğime.
JavaScript devre dışı bırakıldı. Daha iyi bir deneyim için, devam etmeden önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Konuya cevap yaz
Mesaj
<blockquote data-quote="yesim434" data-source="post: 1112822" data-attributes="member: 41"><p>Pencereden bakıyorum şimdi. Kuşların cıvıltıları kulaklarıma geliyor. Bir avuç mutluluk istedim. Kimse gelip vermedi. Bense pencereye çıkıp oturdum. Derin bir nefes alıp, gökyüzüne baktım. Mutluluk bu, budur işte mutluluk. Tabi ki de biliyordum kimsenin bana gelip mutluluğu veremiyeceğini. Tek istediğim benle biraz konuşmalarıydı. Sonradan fark ettim ki bu insanlar, konuşmaya bile acizler. İnsan konuşamadıklarını yazar. Bağırmak istediklerini yazar belki… Ben sayfa sayfa yazsamda. Hep sustum.. İnsanlar beni, kendini anlatamaz, ne dediğini bilmez biri diye bildi. Oysaki yazdığım kadar konuşsaydım. Dertlilerin en babasına bile laf geçirebilirdim. İddialı yazıyorum çünkü. Bildiklerim, bildiklerinize bin basar... Ne kadar bilirsen o kadar suskunluğa mahkum olursun demişti büyükler... Belkide şimdi idrak edebiliyorum, Bu sözün asıl manasına erişebiliyorum. Ben ne mutluluğumu ne de hüznümü insanlardan aldım. Çünkü baktım ki insanlar iyiliğe dair bir şeyi sunmaz sana, senin alıp bulup sonrada saklaman gerek bir ömür belkide...</p><p>Varlığı unutulmuş bir kadının ağıtı</p><p>Ne zaman rüzgâr esse</p><p>Yankılanır dağlarda</p><p>Ve yaşar gider yalnız bir kırlangıcın çığlığında</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="yesim434, post: 1112822, member: 41"] Pencereden bakıyorum şimdi. Kuşların cıvıltıları kulaklarıma geliyor. Bir avuç mutluluk istedim. Kimse gelip vermedi. Bense pencereye çıkıp oturdum. Derin bir nefes alıp, gökyüzüne baktım. Mutluluk bu, budur işte mutluluk. Tabi ki de biliyordum kimsenin bana gelip mutluluğu veremiyeceğini. Tek istediğim benle biraz konuşmalarıydı. Sonradan fark ettim ki bu insanlar, konuşmaya bile acizler. İnsan konuşamadıklarını yazar. Bağırmak istediklerini yazar belki… Ben sayfa sayfa yazsamda. Hep sustum.. İnsanlar beni, kendini anlatamaz, ne dediğini bilmez biri diye bildi. Oysaki yazdığım kadar konuşsaydım. Dertlilerin en babasına bile laf geçirebilirdim. İddialı yazıyorum çünkü. Bildiklerim, bildiklerinize bin basar... Ne kadar bilirsen o kadar suskunluğa mahkum olursun demişti büyükler... Belkide şimdi idrak edebiliyorum, Bu sözün asıl manasına erişebiliyorum. Ben ne mutluluğumu ne de hüznümü insanlardan aldım. Çünkü baktım ki insanlar iyiliğe dair bir şeyi sunmaz sana, senin alıp bulup sonrada saklaman gerek bir ömür belkide... Varlığı unutulmuş bir kadının ağıtı Ne zaman rüzgâr esse Yankılanır dağlarda Ve yaşar gider yalnız bir kırlangıcın çığlığında [/QUOTE]
Alıntıları ekle...
İsim
Spam kontrolü
Turizmin başkenti olarak bilinen güneydeki ilimiz?
Cevapla
Forumlar
Yaşam...
Okunası Yazılar
Derin bir sessizlik ile Ağır tecrübeler oturdu yüreğime.
Top