Bazen, yanılıyor insan... Değerinden fazla değer verende mi kabahat? Değer verilenin değerini taşıyamadığımı kabahat? Hep derler ya değerinden fazla değer vermemek lazım her kim ve her ne olursa olsun. Evet çok doğruymuş. Değmezmiş... İnsan kendinide suçlu hissediyor bir yandan, öyle yanlış anlaşılmak ta var, işin sonunda. Ben onu bunu bilmem ama artık karar verdim bundan böyle (altın,gümüş,pırlanta) bende kuyumcu gibi değer ayırımı yapacağım, her ne kadar mizacıma uymasada. Ne yapayım, başka yol bırakmadılar. Bazen insan haddini bilmeyide bilecek, bakıyorsun alışana kadar ürkeklik ve çekingen tavırlar, farklı tanıyabildiğin, evet iyi insanmış dediğin bir anda akabinde daha farklı bir imaj ve düşüncelerle selam vermeyi bırak, selam almayada acizleniyor. Ha çokmu önemli selam alıp vermesi kişinin, değil belki, ama öncesine ve sonrasına bakmak lazım. Kişiler geldikleri yeri, bulundukları yeri ve gidecekleri yeri asla unutmamalı... Bir anımı anlatayım izninnizle. Bir arkadaşımız vefat etmişti, onu defin etmeden önce, haliyle ezan vaktini bekliyorduk. Bir köşeye çekilmiş acımızı diğer dost ve arkadaşlarla paylaşırken,(Allah rahmet eylesin daha sonra oda öldü. Namık abimiz) aramızda bulunan namık abimiz eskilerden bahsediyordu bizlere. Daha sonra yanımızdan bir şahıs geçerkeni ne haber namık diye seslendi. Sesin geldiği yöne bakınca bizim yaşlarda bir kişi namık abiye ne haber namık dediğine şahit olduk. Bizler çok lşaşırdık, namık abi şaşkınlığın ötesinde derin bir sessizliğe bürünerek üzüntüye gark oldu. Hiç onu böyle görmemiştim. Dünya tatlısı, neşeli, muhabbeti güzel adam gitmiş yerine, viran bir adam gelmiş. Ve sonra dediki bu adam varya bu adam elimde büyüdü, abi, amca derdi düne kadar, şimdi cebi biraz para görünce böyle oldu demek diye anlatımda bulundu. Ve gerçektende o kadar yaş farkı olan birine tanı tanıma zaten saygısı olan abi diye hürmet ederdi. Her neyse anlatmak istediğim şuydu bu örnekte olduğu gibi. Kişi/kişiler geldikleri yeri saygıyı sevgiyi çoktan unutmuşlar... Kişilerin sosyal, ekonomik durumları din ve ırkları ne olursa olsun, sevmek zorunda olmasakta, saygı duymak zorundayız. Sınıf ayırımı yapanlar, yarın mahşerde sınıflara ayrılacaklar, hemde ne sınıflara...Yanlış çok yanlış. Anladımki değmezmiş... Değmezmiş kafaya bile takmaya. Herkes kendi değerince yaşar ve yaşatılır... Değerini bilmeyenlere, değirini hak etmeyenlere, değer verenlerin kıymetini bilmeyenlere gitsin bu yazım... Her nerede yaşıyor ve bulunuyorlarsa...DEĞMEZMİŞ...