Forumlar
Yeni Mesajlar
CerezExtra
EĞLENCE ↓
Şans Kurabiyesi
Renk Falınız
ÇerezRADYO
Sevgiliye Özel
ÇerezDERGİ
Hızlı Okuma Testleri
Pratik Çözümler
Yeniler
Yeni Mesajlar
Yeni ürünler
Yeni kaynaklar
Son Aktiviteler
İndir
En son incelemeler
Dükkan
Giriş
Kayıt
Yeniler
Yeni Mesajlar
Menu
Giriş
Kayıt
Uygulamayı yükle
Yükle
Forumlar
Yaşam...
Güzel Sözler
Çünkü Gitmiştin
JavaScript devre dışı bırakıldı. Daha iyi bir deneyim için, devam etmeden önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Konuya cevap yaz
Mesaj
<blockquote data-quote="cırcırböcee" data-source="post: 13032" data-attributes="member: 20"><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Soğumuştu mevsim ardından bakarken. Soğuktu dilsiz duvarlar, içine kirli su birikmiş kaldırımlar. Bulut perdelemişti mavi gökyüzünü. </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Ketumdu üstelik semalar. Vermedi ödünç bir damla yaş bile. Islak kaldırımlarda yankılandı ayak seslerin. </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Ve gittin… </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Yitirdim güneşimi, serin bir koyuluğa dönüştü gümüşten kumsallar. Eteklerine tutunmuştu yeşil yapraklar, ağaçları çıplak kaldı yüreğimin. </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Gittin bereketini yitirdi, kurudu topraklar. Yer değiştirdi mevsimler, umutsuzca kanat çırptı börtü böcek. Gelmedi beklenen bahar… </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Kışı başlattı gidişin. O kış ki, mutlak bir memnuniyetsizliği müjdeledi şeytani bir hazla insanlara. </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Çünkü gitmiştin… </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Yarım kalmıştı masal. Boğucu bir nem tıkamaktaydı genizlerimizi. Bir masal kahramanı gibi dalgalandırarak denizleri, silkeleyerek derin maviliği gitmiştin çünkü. Okyanuslar takıldı gözbebeklerime. Her gün bir damla alıp, her gün, her gece birer birer damlatıp. Keder damıtarak baktım uzaklara. </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Ayrılığın soğuk yalnızlığı yapışıp kaldı sana hoşçakal diyen ellerimde. Gittin, evlerin camları keder buharından oluşan şekillerle kirli artık. Bacalarından kurum fışkıran kem ruhların ışıldayan gözleri karartıyor şehirleri. </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Bu şehirler ki, senin gülüşünle aydınlanırdı. Şen şakrak türkülerin yankılanırdı taş duvarlarda. Sıkılı değildi yumrukları insanların. İçini titrettiğin gülüşlerini kimseden esirgemeyen sen, ardında somurtkan bakışlar bırakmıştın. </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Mahzun bir yetime dönüştü Atlantis’in çocukları. Mahzun, boynu bükük ve sahipsiz... Hatırlar mısın; okşardık başlarını her önlerine eğişlerinde yanaklarını onların? Şimdi o çocuklar, çakır gözlerini her sabah ufuklara dikip, yolunu gözlüyorlar. Gördükleri her serapta sen varsın bu çölden şehirde! </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Ve ben yüreğimin iç acılarının toplamını kaldıramayacak kadar bir sıkletin altında iki büklüm, ayrılıkların iç acısıyla bakıyorum denizlere. </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Denizler… Hatırladın mı, kıyısında ıslıklar çala çala yürüdüğümüz o kayalıkları? Geleceğe dair hayaller kurardık hani gümüş rengi kumsalında. Sen ipince parmağınla şekiller çizerdin ve ben hayret ederdim bu kadar büyük olabilecek hayallere. Parmakların kadar uzundu görebildiğin gelecek. </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Ama... Ama benden gizlemiştin gidişini. Belki de korkutmak, buruk bırakmak istememiştin yüreğimi. Şimdi senin uzağa bakışın kadar yakına bakıyor gözlerim. Bir güneş batışına bile tahammül edemiyorum bazen sensiz. </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Uzadıkça sensizlik, keskin bir öfke kaplıyor içimi. Kızıyorum her şeye. Önce bulutlara haykırıyorum öfkemi. Ardından yere çeviriyorum kızgın bakışlarımı. Şarkılara, şiirlere, şairlere öfkeleniyorum sonra. </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Nasıl da kandırmışlar beni bunca yıldır. Nasıl da, aldanmışım kafiyelerin arasına gizlenen hayallere! </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Bir tükenişe dönüştü beklemelerim sonra. Buzdan bir camın çatlayışı gibi çatlaklar belirdi ümitlerimde. Dokunmayı bırak, bakınca bile büyüyen kanı çekilmiş kılcal damarlar gibi sardı her yanımı çatlaklar. </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Yoruldum her sabah, dönüşüne dair düş görmüş olarak uyanmayı hayal etmekten. Yoruldum sensiz rüzgara savurmaktan eteğinden aldığım yaprakları. Biliyorum bilsen halimi, duysan sesimi kandıracaksın beni. Kumsal bulamasan bile boşluğa çizeceksin yine pembe panjurlu hayaller. Sonra ‘bak’ diyeceksin, ‘Burası sofa.. Bu merdivenlerden çıkacak yetimler. Sonra şu odadan geçerek açılan geniş terastan yıldızlara dokunacaklar.’ </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Ben yalanına bile razıyım artık seninle ilgili her şeyin. Bir umudun, bir güneşin… Üzerinde senden kokular kalan aynaya her bakışımda gerçeği fısıldıyor bana yansımalar. </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Çünkü gitmiştin… Puslu bir zemheri soğuğu vardı havada. </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Kış sonuydu gittiğinde, şimdi yaz başı. Bu kadar tirat yaktıktan sonra ardından, halâ merhamet etmeyecek misin? </span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'">Ne yani, bir daha dönmeyecek misin?</span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p><span style="color: Red"><strong><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"></span></strong></span></p><p></p><p>alıntı</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="cırcırböcee, post: 13032, member: 20"] [COLOR="Red"][B][FONT="Comic Sans MS"]Soğumuştu mevsim ardından bakarken. Soğuktu dilsiz duvarlar, içine kirli su birikmiş kaldırımlar. Bulut perdelemişti mavi gökyüzünü. Ketumdu üstelik semalar. Vermedi ödünç bir damla yaş bile. Islak kaldırımlarda yankılandı ayak seslerin. Ve gittin… Yitirdim güneşimi, serin bir koyuluğa dönüştü gümüşten kumsallar. Eteklerine tutunmuştu yeşil yapraklar, ağaçları çıplak kaldı yüreğimin. Gittin bereketini yitirdi, kurudu topraklar. Yer değiştirdi mevsimler, umutsuzca kanat çırptı börtü böcek. Gelmedi beklenen bahar… Kışı başlattı gidişin. O kış ki, mutlak bir memnuniyetsizliği müjdeledi şeytani bir hazla insanlara. Çünkü gitmiştin… Yarım kalmıştı masal. Boğucu bir nem tıkamaktaydı genizlerimizi. Bir masal kahramanı gibi dalgalandırarak denizleri, silkeleyerek derin maviliği gitmiştin çünkü. Okyanuslar takıldı gözbebeklerime. Her gün bir damla alıp, her gün, her gece birer birer damlatıp. Keder damıtarak baktım uzaklara. Ayrılığın soğuk yalnızlığı yapışıp kaldı sana hoşçakal diyen ellerimde. Gittin, evlerin camları keder buharından oluşan şekillerle kirli artık. Bacalarından kurum fışkıran kem ruhların ışıldayan gözleri karartıyor şehirleri. Bu şehirler ki, senin gülüşünle aydınlanırdı. Şen şakrak türkülerin yankılanırdı taş duvarlarda. Sıkılı değildi yumrukları insanların. İçini titrettiğin gülüşlerini kimseden esirgemeyen sen, ardında somurtkan bakışlar bırakmıştın. Mahzun bir yetime dönüştü Atlantis’in çocukları. Mahzun, boynu bükük ve sahipsiz... Hatırlar mısın; okşardık başlarını her önlerine eğişlerinde yanaklarını onların? Şimdi o çocuklar, çakır gözlerini her sabah ufuklara dikip, yolunu gözlüyorlar. Gördükleri her serapta sen varsın bu çölden şehirde! Ve ben yüreğimin iç acılarının toplamını kaldıramayacak kadar bir sıkletin altında iki büklüm, ayrılıkların iç acısıyla bakıyorum denizlere. Denizler… Hatırladın mı, kıyısında ıslıklar çala çala yürüdüğümüz o kayalıkları? Geleceğe dair hayaller kurardık hani gümüş rengi kumsalında. Sen ipince parmağınla şekiller çizerdin ve ben hayret ederdim bu kadar büyük olabilecek hayallere. Parmakların kadar uzundu görebildiğin gelecek. Ama... Ama benden gizlemiştin gidişini. Belki de korkutmak, buruk bırakmak istememiştin yüreğimi. Şimdi senin uzağa bakışın kadar yakına bakıyor gözlerim. Bir güneş batışına bile tahammül edemiyorum bazen sensiz. Uzadıkça sensizlik, keskin bir öfke kaplıyor içimi. Kızıyorum her şeye. Önce bulutlara haykırıyorum öfkemi. Ardından yere çeviriyorum kızgın bakışlarımı. Şarkılara, şiirlere, şairlere öfkeleniyorum sonra. Nasıl da kandırmışlar beni bunca yıldır. Nasıl da, aldanmışım kafiyelerin arasına gizlenen hayallere! Bir tükenişe dönüştü beklemelerim sonra. Buzdan bir camın çatlayışı gibi çatlaklar belirdi ümitlerimde. Dokunmayı bırak, bakınca bile büyüyen kanı çekilmiş kılcal damarlar gibi sardı her yanımı çatlaklar. Yoruldum her sabah, dönüşüne dair düş görmüş olarak uyanmayı hayal etmekten. Yoruldum sensiz rüzgara savurmaktan eteğinden aldığım yaprakları. Biliyorum bilsen halimi, duysan sesimi kandıracaksın beni. Kumsal bulamasan bile boşluğa çizeceksin yine pembe panjurlu hayaller. Sonra ‘bak’ diyeceksin, ‘Burası sofa.. Bu merdivenlerden çıkacak yetimler. Sonra şu odadan geçerek açılan geniş terastan yıldızlara dokunacaklar.’ Ben yalanına bile razıyım artık seninle ilgili her şeyin. Bir umudun, bir güneşin… Üzerinde senden kokular kalan aynaya her bakışımda gerçeği fısıldıyor bana yansımalar. Çünkü gitmiştin… Puslu bir zemheri soğuğu vardı havada. Kış sonuydu gittiğinde, şimdi yaz başı. Bu kadar tirat yaktıktan sonra ardından, halâ merhamet etmeyecek misin? Ne yani, bir daha dönmeyecek misin? [/FONT][/B][/COLOR] alıntı [/QUOTE]
Alıntıları ekle...
İsim
Spam kontrolü
Sarı kırmızı renkleri ile ünlü futbol takımımız?
Cevapla
Forumlar
Yaşam...
Güzel Sözler
Çünkü Gitmiştin
Top