19. yüzyılda, Fransız ressamlarından Delacroix Paris'te bir resim sergisi açmıştı. Sergiyi gezenlerden bir kişi, büyükçe bir şövalye tablosunun önünde uzun süre durarak, yakından uzaktan ciddi ciddi seyreder, beğenmediğini belirten bir biçimde de başını sallarmış. Bu durum ilgisini çeken ressam yanına gelerek sormuş.
Bu tablo ile çok ilgilendiğiniz belli oluyor.
Evet demiş adam. Şövalyenin çizmesindeki körük kıvrımlarında hatalar var.
Peki nasıl anladınız?
Ben kunduracıyım, çizme dikerim. deyince ressam hemen tuvalini ve boyalarını getirerek adamın söylediği biçimde çizmeyi düzeltmiş ve gerçekten daha iyi olduğunu görmekten memnun olarak adama teşekkür etmiş. Fakat adam yine tablonun başından ayrılmadan, bu kez de şövalyenin pantolonunda ve kemerinde de hatalar olduğunu belirtince bu çokbilmişliğe dayanamayan ressam,
Bak dostum demiş, sen kunduracısın, çizmeden yukarı çıkma!
Bu tablo ile çok ilgilendiğiniz belli oluyor.
Evet demiş adam. Şövalyenin çizmesindeki körük kıvrımlarında hatalar var.
Peki nasıl anladınız?
Ben kunduracıyım, çizme dikerim. deyince ressam hemen tuvalini ve boyalarını getirerek adamın söylediği biçimde çizmeyi düzeltmiş ve gerçekten daha iyi olduğunu görmekten memnun olarak adama teşekkür etmiş. Fakat adam yine tablonun başından ayrılmadan, bu kez de şövalyenin pantolonunda ve kemerinde de hatalar olduğunu belirtince bu çokbilmişliğe dayanamayan ressam,
Bak dostum demiş, sen kunduracısın, çizmeden yukarı çıkma!
