Çıban Neden Çıkar?
Çıban; vücudun herhangi bir yerinde oluşan irin birikimidir. Sıklıkla yüzeysel bölümlerde görülürse de iç organlarda da oluşabilir. Oluşumunda etken, stafilokok denen bakteri türüdür.
Her ortamda sıklıkla bulunurlar. Ancak çıbana yol açmaları için koşullar gerekir, örneğin; bir kılın çıkış borucuğundan içeri giren mikrop, yakınındaki yağ bezine ulaşabilir, burada kişinin direnci de düşükse, üremeye başlar, sonunda dışarıdan kendini hafif bir kızartı ve yerel ateşle belli eden tipik iltihap görüntüsü oluşur.
Zamanla, iltihap bölgesinde bulunan damarlara bol miktarda akyuvar toplanır, akyuvarların stafilokoklarla mücadeleleri genellikle her ikisinin de ölümüyle sonuçlanabilir ve bölgedeki bu iki organizmanın artıkları toplanmaya başlar.
Zaman geçtikçe yağ bezlerindeki hücrelerde de parçalanma görülür, sağlam doku bu parçalanma bölgesinin çevresinde yalancı bir kese oluşturur. Olaya müdahale edilmezse, serum, akyuvar vb sızıntısı bu kese içine hızla akmayı sürdürür.
Kesenin büyüme yönü, oldukça daha yumuşak ve dirençsiz olan, derinin yüzeysel bölümüne doğru olur. Halk arasında çıbanın baş vermesi denen olay gelişir. Çıban ya kendiliğinden patlar ya da cerrahi bir müdahaleyle boşaltılır, antiseptik solüsyonlarla (eriyiklerle) temizlenir, gerekirse boşalma yerinin sağlam dokularca örülmesi önlenerek, irinin yeniden birikmesinin önüne geçilir.
Bu amaçla, çıban kesesi içine dren adı verilen lastik borular ya da gazlı bez konur. Olay, başlangıçtaki iltihap aşamasında fark edilirse antibiyotik tedavisiyle çıbanın oluşumu önlenir. Bazı mikrop türleri iç organlarda da bu tür irin birikimlerine yol açabilir. Tedavi yöntemi çoğunlukla cerrahi girişimler gerektirir.
Çıban; vücudun herhangi bir yerinde oluşan irin birikimidir. Sıklıkla yüzeysel bölümlerde görülürse de iç organlarda da oluşabilir. Oluşumunda etken, stafilokok denen bakteri türüdür.
Her ortamda sıklıkla bulunurlar. Ancak çıbana yol açmaları için koşullar gerekir, örneğin; bir kılın çıkış borucuğundan içeri giren mikrop, yakınındaki yağ bezine ulaşabilir, burada kişinin direnci de düşükse, üremeye başlar, sonunda dışarıdan kendini hafif bir kızartı ve yerel ateşle belli eden tipik iltihap görüntüsü oluşur.
Zamanla, iltihap bölgesinde bulunan damarlara bol miktarda akyuvar toplanır, akyuvarların stafilokoklarla mücadeleleri genellikle her ikisinin de ölümüyle sonuçlanabilir ve bölgedeki bu iki organizmanın artıkları toplanmaya başlar.
Zaman geçtikçe yağ bezlerindeki hücrelerde de parçalanma görülür, sağlam doku bu parçalanma bölgesinin çevresinde yalancı bir kese oluşturur. Olaya müdahale edilmezse, serum, akyuvar vb sızıntısı bu kese içine hızla akmayı sürdürür.
Kesenin büyüme yönü, oldukça daha yumuşak ve dirençsiz olan, derinin yüzeysel bölümüne doğru olur. Halk arasında çıbanın baş vermesi denen olay gelişir. Çıban ya kendiliğinden patlar ya da cerrahi bir müdahaleyle boşaltılır, antiseptik solüsyonlarla (eriyiklerle) temizlenir, gerekirse boşalma yerinin sağlam dokularca örülmesi önlenerek, irinin yeniden birikmesinin önüne geçilir.
Bu amaçla, çıban kesesi içine dren adı verilen lastik borular ya da gazlı bez konur. Olay, başlangıçtaki iltihap aşamasında fark edilirse antibiyotik tedavisiyle çıbanın oluşumu önlenir. Bazı mikrop türleri iç organlarda da bu tür irin birikimlerine yol açabilir. Tedavi yöntemi çoğunlukla cerrahi girişimler gerektirir.
