“BEN, BEN OLDUĞUM İÇİN SEN, SENSİN.”
Doğada hiç bir şey kendisi için yaşamaz..
Nehirler kendi suyunu içemez..
Ağaçlar kendi meyvesini yiyemez..
Güneş kendisi için ısıtamaz..
Ay kendisi için parlamaz..
Çiçekler kendisi için kokmaz..
Toprak kendisi için doğurmaz..
Rüzgar kendisi için esmez..
Bulutlar kendi yağmurlarında ıslanmaz..
Doğanın Anayasasında ilk madde şudur;
Her şey bir biri için yaşar..
Bir biri için yaşamak doğanın kanunudur.
Eski çağlardan beri süregelen bir anlayış bu,
Bütünlüğü anlatırdı, Özü iki cümle idi;
“BEN, BİZ OLDUĞUMUZ ZAMAN BENİM,
BEN, BEN OLDUĞUM İÇİN SEN, SENSİN.”
Doğada hiç bir şey kendisi için yaşamaz..
Nehirler kendi suyunu içemez..
Ağaçlar kendi meyvesini yiyemez..
Güneş kendisi için ısıtamaz..
Ay kendisi için parlamaz..
Çiçekler kendisi için kokmaz..
Toprak kendisi için doğurmaz..
Rüzgar kendisi için esmez..
Bulutlar kendi yağmurlarında ıslanmaz..
Doğanın Anayasasında ilk madde şudur;
Her şey bir biri için yaşar..
Bir biri için yaşamak doğanın kanunudur.
Eski çağlardan beri süregelen bir anlayış bu,
Bütünlüğü anlatırdı, Özü iki cümle idi;
“BEN, BİZ OLDUĞUMUZ ZAMAN BENİM,
BEN, BEN OLDUĞUM İÇİN SEN, SENSİN.”
