Bir türkü demleyelim ,hani belki içimiz ısınır :boshayaller:
Yanılmıyorsam yalnız insanların kahvaltı edip ağladıkları pazar sabahları yokmuş o zamanlar.
Mesela o zamanlar, mutsuz olduğunda insanlar, yok olurmuş bazı dakikalar.
İç ses, diye söylendim
Çocukken şöyle dua ederdim Tanrı’ya:
Tanrım bana hiç erimeyen,
Kırmızı bir bonbon şekeri yolla.
Eski tül perdelerden gelinlik biçerdik
Kardeşimle kendimize durmadan,
Olmayan çayları,
Olmayan fincanlardan içerdik.
Olmayan kapıları açardık,
Olmayan ziller çaldığında :utang:
Yanılmıyorsam yalnız insanların kahvaltı edip ağladıkları pazar sabahları yokmuş o zamanlar.
Mesela o zamanlar, mutsuz olduğunda insanlar, yok olurmuş bazı dakikalar.
İç ses, diye söylendim
Çocukken şöyle dua ederdim Tanrı’ya:
Tanrım bana hiç erimeyen,
Kırmızı bir bonbon şekeri yolla.
Eski tül perdelerden gelinlik biçerdik
Kardeşimle kendimize durmadan,
Olmayan çayları,
Olmayan fincanlardan içerdik.
Olmayan kapıları açardık,
Olmayan ziller çaldığında :utang:
