Çanakkale Zaferi(18 mart 1915) ve Şehitler Haftası

Sadi Teltik

Özel Üye
Özel üye
ŞEHİTLER ÖLMEZ

Bu vatanda doğdu, burda öldüler
Kutsal topraklara, kalbe girdiler
İnan ölmediler,ödül gördüler
Vatanın evladı şehitler ölmez

Adın tarihlerde birer destandır
Yattığın yer belli o gülistandır
Korudun bu yurdu o yurt vatandır
Vatanın evladı şehitler ölmez

Ardından yaş dökmem çünkü şehitsin
Bu uğurda ölen ne son,ne ilksin
Cennetten müjdeler verir gibisin
Vatanın evladı şehitler ölmez

Bayrağım göklerden inmesin dedin
Bu uğurda mermi, havan, top yedin
Uyku-durak nedir belki görmedin
Vatanın evladı şehitler ölmez

Seni sevdi millet, gömdü kalbine
Girdi savaşlara, Yunan Harbi`ne
Devretti bayrağı biri birine
Vatanın evladı şehitler ölmez

Bizi beklesinler dedin,gönderdin
Anam ağlıyorsun nedir ki derdin?
Vatan, bayrak için bir şehit verdin
Vatanın evladı şehitler ölmez

Bu vatan benimdir, sen de gel beri
Haydi dimdik doğrul, atıl ileri!
Korku nedir bilme, çekilme geri
Vatanın evladı şehitler ölmez

Şehit kanlarıyla sulanan toprak
Birer destan olmuş ellerde bayrak
Allah`a ulaşmak ne güzel bir hak
Vatanın evladı şehitler ölmez.

Sadi TELTİK




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


 
ne çok eskidi düşler ufak adımlarla
ne çok sonbahar
dündü yüreğimizin bir taka gibi çırpınışı
akan günde aç açık
terleyen avuçlarımızın şarkılarını mırıldandığımız
kavrulan yazı
umursamadığımız kışı
devrimi sevdayı barışı
sözlerimize bayrak ettiğimiz gündü

ne çok eskidi yeminler ufak yalanlarla
ne çok döneklik
dündü karanlıktan hesap sorduğumuz
kahırlı gecelere boşverip ay ışığında
sorgülanan ömürleri güneşe verdiğimiz
yüreklere kazınan bir sevdaydı bağımsızlık
altıncı filo'nun yüzüne tükürdüğümüz gündü

ne çok eskidi yurtseverlik uzak pazarlarda
ne çok dolar
ne çok hainlik
dündü Çanakkale anafartalar
ve o 'mavi gözlü dev'
sömürgeciye karşı haykırdığımız gün
dündü
dündü
gün o gündü


Eşref Karadağ
 
I
Hangi çılgın bu savaşın kurduysa kurgusunu;
Düşünmeliydi yok oluşun kaçınılmaz sonucunu.
Kolay değil inip gemilerden çıkmak tepeleri
Kim gelirse bir daha; çok ağır öder bedelini…

Bir şafaktan kalma sarı saçlı çocuklar;
Şimdi yatıyor Anzak Koyu’nun mavi sularında,
Tarih nasıl yazılırmış öğrendiler;
Çanakkale topraklarında…
Yenilmiş; başları önde dönerken ülkelerine;
Ulus olma bilincini verdik;
Katık etsinler diye geleceklerine…

Denizin üstünden düşman geldiler;
Öldüler, toprağın altından dost gittiler…
Çanakkale Destan! Çanakkale İnsan!

II
Savaşta düşman, barışta dost olduk,
Anıtlar diktik, bayrak çektik; selama durduk…
Haber saldık: Söz verdik ölenlerin analarına,
“Ağlamayın! Silin göz yaşlarınızı,
Onlar sonsuza dek bizimle kalacaklar,
Mehmetçik ile yan yana yatacaklar,
Çocuklarınız-çocuklarımız;
Çanakkale topraklarında uyuyacaklar…”

O günden, bu güne kalan sarı saçlı çocuklar!
Bir daha gelirseniz denizlerimize:
Dost gelin! Getirin sevginizi gemilerinizle,
Biz yine orada olacağız kır çiçekleri ellerimizde…

Denizin üstünden düşman geldiler;
Öldüler, toprağın altından dost gittiler…
Çanakkale Destan! Çanakkale İnsan!
Toprak: Vatan! Altında yatan; Ölümsüz Atam!



Tevfik Yalçın
 
Top