Abdullah .....
1990'lı yıllının 12'inci ayının 22 günü olan Cumartesi gününde hayata gözlerimi açtım.
Sakarya'nın güzel bir ilçesinde doğdum. Ve halade güzel memleketim sakaryada yaşıyorum.
OKUMAYA BAŞLAMAK İÇİN GÜZEL BİR ADIM:
İlkokula 7 Yaşında iken başladım tarih 1997'de. Sakaryanın ilçesine okumayı ögrendim.Okul yılları benim için oldukça hayli zor geçti. Alışılagelinmemiş bir ortama ayak uydurmak. Kendine kapalı bir cocuk için oldukça zor oldu. Amma velakin ilk 5. sınıf bitene kadar karnem hep 5'di. Ben buna seviniyordum. Taki bugünlere kadar ( Meğerse Herkes İlkokul 5e kadar karnesi 5 geliyormuş
). İlkokul ile ortaokul aynı okula bağlıydı. 2003 yılında ortaokula adımımı attım Hayat bilgisi olmuştu sosyal bilgiler. Ve daha bir sürü yeni ders eklenmişti. Din Kültürü Ve Ahlak Bilgisi, El sanatları vs. Öyle böyle zar zor bitirmiştim ortaokul ve ilkokulu ardından lise hayatına adımımı atmıstım. Zor yılların ardından çalışma hayatına başladım ....
İŞ HAYATININ O TEMPOLU VAKTİNE ADIM ATMAK OKUMAK GİBİ OLMADIĞINI GÖSTERİR GİBİ OLDU:
İş hayatıma lise yıllarında çaycılık yapan garsonlara cok aşırı heves duyuyordum. Sonra yaz tatilinde gitti işyeri sahibine söyledim '' Ekrem abi bende garsonluk yapmak istiyorum bu yaz tatilini öyle değerlendirmek benim için iyi olacak'' tamam dedi hiç taavuz vermeden. Ee hani derler her iş dışardan göründüğü gibi kolay değildir diye. Neyse başladım işe 1 hafta geçti cicim ayları bitti. Sonra zorlanmaya başladım artık sıkılmak her adımımda ugrardı yanıma. Ne yapıyorum dedim ben kendi kendime hem okulumu kaybettim hemde işten sıkıldım. Ne yapacağım şimdi diye düşündüm durdum. Ve o işten cıktım başka bir işe başladım ondanda cıktım başka başladım. Bugüne kadar neredeyse her mesleğe adımımı atmıstım. En son bir fabrikaya başladım orada 2 yıl gibi bir süre zarfında calıstım ve en cok sevdiğim işti diye tanımlayabilirim.Ta ki askerliğe Kadar...
ADAM OLMAYA GİDİYORUM:
Acemi birliğim Konya çıktı Hava savunma okulunda acemi birliğimi gerçekleştirdim. Ah ah gurbet 1-2 aylık değil tam 15 ay uzak kalmak memleketinden ailenden. Sevdiğinden. Acemi birliğini Konyada tamamladıktan sonra usta birliği VAN / Ercişde devam ettim. Depremzedelere geçmiş olsun diyorum bu arada. Bir nevi benimde 1 yıl geçirdiğim bir yer. Cümlenin başında sevdiğin dedim biliyorsun. Sevmek cok kötü birşeymiş askerlikte ögrendim. Askere gittikten 2 ay sonra aldatılmak ve başka biriyle sözlenmesi insanın içini cok yakar elin kolun bağlı ama simdi işler değişti teskere aldık ve peşimizden koşan e sevgisizi kıza aynı haraketi ben yapıyorum. Umarım benim yasadıklarımın aynısını yaşar
Bütün temennim budur...
NOT:Uzun yazdım kusura bakmayın daha yazardım ama fazla okurlarımızı sıkmak istemedim. İlginiz için teşekkürler
...
