Dünyanın en etkili 100 kişisinden birinin annesi olmak ister miydiniz? Etkili isimlerin hayata bakış açılarının şekillenmesinde ailelerin rolü nedir? “Dahi çocuklar” konusunda Türkiye’nin en yetkin isimlerinden Dr. Bahar Eriş yazdı…
DÜNYANIN EN ETKİLİ 100 KİŞİSİNDEN BİRİNİN ANNESİ OLMAK İSTER MİYDİNİZ?
Richard Branson, son yüzyılın en vizyoner girişimcilerinden.
Dünyanın en büyük ve güçlü şirketlerinden Virgin’ın CEO’su.
Çevre dostu, hayırsever bir milyarder.
Önümüzdeki aylarda uzaya turistik seyahatler gerçekleştirecek uzay gemisi Galactic’in sahibi.
TIME dergisi 2007’de onu dünyanın en etkili 100 kişisinden biri seçti.
Herkes çocuğunun Branson gibi hayatta çok mutlu ve çok başarılı olmasını ister herhalde. Peki bunun sırrı nedir?
Bu kadar büyük bir başarıda pek çok faktör rol oynayabilir, ama en önemlilerinden birinin çocukluktaki aile ortamı olduğunu Branson da yadsımıyor.
Ailesi küçük Richard’a nasıl değerler aşılamış?
Branson, Inspired2016 konferans etkinliği için İstanbul’daydı. Dünyaca ünlü girişimcilerin bir araya geldiği bu toplantıda, Branson’u bir eğitimci gözüyle dinledim. Bana göre önemli olan mesajları burada paylaştım:
TV’yi unut, ev işlerine yardım et
“Çocukluğumda evde TV izlememe izin yoktu. Bunun yerine annem evin işlerinde yardım etmemi söylerdi. Böylece sorumluluk kazandım. Çocukluğum ağaçlara tırmanıp kedileri kurtararak geçti.”
Sevgi, paradan üstündür
“Çok paramız yoktu, ama soframızdan yiyeceğimiz eksik olmadı. Kırsal kesimde büyüdüm. Zengin değildik, ama ailemizde sevgi dolu bir ortam vardı. Aile bağlarımız çok sıkıydı”.
Branson, uzun yıllardır hayatı paylaştığı eşiyle ve çocuklarıyla çok mutlu olduğunu, hayattaki en büyük motivasyon kaynağının onlarla geçirdiği zaman olduğunu ifade etti. Çünkü çocukken gördüğü aile ortamı da böyleydi.
Asla insanları eleştirme!
“Küçükken birini eleştirecek olduğumda annem şöyle dedi: Şu aynanın karşına geç, kendine bir bak. Başkalarıyla ilgili söylediğin her kötü söz senin bir yansıman. Bu beni çok etkiledi. İnsanların eksiklerini görmek yerine, herkesin içindeki iyi tarafları görmeye ve övmeye çalışırım… Hatta eşim bazen biriyle ilgili dedikodu yapmaya kalkışırsa hemen odayı terk ederim.”
Sorun dislekside değil, bakış açında…
Branson, disleksiden dolayı okuma yazma güçlüğü çekiyor, sınıfta aptal muamelesi görüyormuş. Ama belki de okul öncesi çağda annesinin kazandırdığı özgüvenli bakış açısı, ona şu soruyu sordurmuş: “Klasik okul sisteminde başarılı olamıyorsam, nede başarılı olurum?” Bunu sorgulamaya çok erken yaşlarda başlamış.
Bir çocuk, klasik sistemde başarısızsa, bu yeteneksiz olduğunu göstermez. Hayatta başarısız olacağını da göstermez, Branson buna iyi bir örnek. Annesinin “insanları eleştirme, iyi taraflarını gör” mesajı kendindeki zayıflıklar yerine güçlü yönlere odaklanmasını sağlamış olabilir.
Kendi yolunu kendin bul
Daha önce de Türkiye’ye gelmişti Richard Branson. O zaman da anlattığı bir hikayede, kendi ayaklarının üzerinde durmayı annesinden öğrendiğini söylüyordu. Kaç anne 5 yaşındaki çocuğunu eve birkaç kilometre kala arabadan indirip, “Evin yolunu kendin bul bakalım” der ki? Siz der miydiniz?
Çocuklarının sorumluluklarını üstlenen, onların “sözcü”sü rolünü oynayan, hata yapmalarına engel olmaya çalışan, çocukları hayatın erken dönemlerinde başarısızlıkla mücadele yetisinden yoksun bırakan, modern çağa hakim “helikopter aile” bakış açısını biraz da olsa değiştirmesi dileğiyle….
Yazar: Bahar Eriş
DÜNYANIN EN ETKİLİ 100 KİŞİSİNDEN BİRİNİN ANNESİ OLMAK İSTER MİYDİNİZ?
Richard Branson, son yüzyılın en vizyoner girişimcilerinden.
Dünyanın en büyük ve güçlü şirketlerinden Virgin’ın CEO’su.
Çevre dostu, hayırsever bir milyarder.
Önümüzdeki aylarda uzaya turistik seyahatler gerçekleştirecek uzay gemisi Galactic’in sahibi.
TIME dergisi 2007’de onu dünyanın en etkili 100 kişisinden biri seçti.
Herkes çocuğunun Branson gibi hayatta çok mutlu ve çok başarılı olmasını ister herhalde. Peki bunun sırrı nedir?
Bu kadar büyük bir başarıda pek çok faktör rol oynayabilir, ama en önemlilerinden birinin çocukluktaki aile ortamı olduğunu Branson da yadsımıyor.
Ailesi küçük Richard’a nasıl değerler aşılamış?
Branson, Inspired2016 konferans etkinliği için İstanbul’daydı. Dünyaca ünlü girişimcilerin bir araya geldiği bu toplantıda, Branson’u bir eğitimci gözüyle dinledim. Bana göre önemli olan mesajları burada paylaştım:
TV’yi unut, ev işlerine yardım et
“Çocukluğumda evde TV izlememe izin yoktu. Bunun yerine annem evin işlerinde yardım etmemi söylerdi. Böylece sorumluluk kazandım. Çocukluğum ağaçlara tırmanıp kedileri kurtararak geçti.”
Sevgi, paradan üstündür
“Çok paramız yoktu, ama soframızdan yiyeceğimiz eksik olmadı. Kırsal kesimde büyüdüm. Zengin değildik, ama ailemizde sevgi dolu bir ortam vardı. Aile bağlarımız çok sıkıydı”.
Branson, uzun yıllardır hayatı paylaştığı eşiyle ve çocuklarıyla çok mutlu olduğunu, hayattaki en büyük motivasyon kaynağının onlarla geçirdiği zaman olduğunu ifade etti. Çünkü çocukken gördüğü aile ortamı da böyleydi.
Asla insanları eleştirme!
“Küçükken birini eleştirecek olduğumda annem şöyle dedi: Şu aynanın karşına geç, kendine bir bak. Başkalarıyla ilgili söylediğin her kötü söz senin bir yansıman. Bu beni çok etkiledi. İnsanların eksiklerini görmek yerine, herkesin içindeki iyi tarafları görmeye ve övmeye çalışırım… Hatta eşim bazen biriyle ilgili dedikodu yapmaya kalkışırsa hemen odayı terk ederim.”
Sorun dislekside değil, bakış açında…
Branson, disleksiden dolayı okuma yazma güçlüğü çekiyor, sınıfta aptal muamelesi görüyormuş. Ama belki de okul öncesi çağda annesinin kazandırdığı özgüvenli bakış açısı, ona şu soruyu sordurmuş: “Klasik okul sisteminde başarılı olamıyorsam, nede başarılı olurum?” Bunu sorgulamaya çok erken yaşlarda başlamış.
Bir çocuk, klasik sistemde başarısızsa, bu yeteneksiz olduğunu göstermez. Hayatta başarısız olacağını da göstermez, Branson buna iyi bir örnek. Annesinin “insanları eleştirme, iyi taraflarını gör” mesajı kendindeki zayıflıklar yerine güçlü yönlere odaklanmasını sağlamış olabilir.
Kendi yolunu kendin bul
Daha önce de Türkiye’ye gelmişti Richard Branson. O zaman da anlattığı bir hikayede, kendi ayaklarının üzerinde durmayı annesinden öğrendiğini söylüyordu. Kaç anne 5 yaşındaki çocuğunu eve birkaç kilometre kala arabadan indirip, “Evin yolunu kendin bul bakalım” der ki? Siz der miydiniz?
Çocuklarının sorumluluklarını üstlenen, onların “sözcü”sü rolünü oynayan, hata yapmalarına engel olmaya çalışan, çocukları hayatın erken dönemlerinde başarısızlıkla mücadele yetisinden yoksun bırakan, modern çağa hakim “helikopter aile” bakış açısını biraz da olsa değiştirmesi dileğiyle….
Yazar: Bahar Eriş
