Forumlar
Yeni Mesajlar
CerezExtra
EĞLENCE ↓
Şans Kurabiyesi
Renk Falınız
ÇerezRADYO
Sevgiliye Özel
ÇerezDERGİ
Hızlı Okuma Testleri
Pratik Çözümler
Yeniler
Yeni Mesajlar
Yeni ürünler
Yeni kaynaklar
Son Aktiviteler
İndir
En son incelemeler
Dükkan
Giriş
Kayıt
Yeniler
Yeni Mesajlar
Menu
Giriş
Kayıt
Uygulamayı yükle
Yükle
Forumlar
Tarih
Dünya Tarihi
Antik Roma’da Gladyatör Oyunları
JavaScript devre dışı bırakıldı. Daha iyi bir deneyim için, devam etmeden önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Konuya cevap yaz
Mesaj
<blockquote data-quote="Suskun" data-source="post: 317572" data-attributes="member: 21093"><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"><span style="color: red"><span style="font-size: 15px"><u><strong>d. Gladyatörler ve Organizatörler</strong></u></span></span></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue">Yeterli parası olan her vatandaş, Roma’da ve imparatorluğun uzanmış olduğu geniş coğrafyadaki önemli kent merkezlerinde gladyatör oyunu düzenleyebilme şansına sahip görünmekteydi. Cumhuriyet Dönemi’nin sonlarına kadar zengin her Romalı vatandaşın, ölen aile bireylerinin anısını yaşatmak için düzenleyebildiği oyunlar, cumhuriyetin yavaş yavaş imparatorluğa dönüşmesinin ardından, başta Senatus’un, sonraları da büyük oranda imparatorların kontrolü altına girerek tamamıyla politize olmuştur. Bu nedenle, daha M.ö. 46 yılında yayınlanan yasayla (lex Iulia), gladyatör oyunu düzenleyecek kişilerin kamu görevine seçilebilecek nitelikler taşıması zorunluluğu getirilmişti.</span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"><span style="color: red"><p style="text-align: center"></p></span></span></span></span></p><p style="text-align: center"><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"><span style="color: red"><img src="http://www.populertarih.com/wp-content/uploads/2009/01/antik_romada_gladyator.JPG" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p></span></span></span></span></p><p style="text-align: center"><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"><span style="color: red">İki tekerlekli hafif savaş arabalarıyla tasvir edilen Essedarius grubu</p><p></span></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue">Bununla birlikte, zaman geçtikçe oyun düzenleyecek kişilerin, standart üstü bir servete sahip olması, zorunlu bir hal almıştır. Bu durumu anlamak hiç de zor değildir, çünkü gladyatör oyunu düzenlemek için gerekli olan belirli sayıda dövüşçünün satın alınarak ya da kiralamayöntemiyle elde edilmesi ; bunların bir dövüş okulunda ve hocalar gözetiminde belirli bir süre eğitilmesi; tüm bu organizasyonların eksiksiz yapılması için deneyimli personel ihtiyacı ve son olarak oyunlar sırasında veya sonrasında ayak takımına verilmesi gelenek haline gelmiş olan pahalı ziyafetler, oldukça yüksek maliyetleri olan işlerdi. O nedenle, bu tür organizasyonları yapacak kişilerin her şeyden önce, oldukça büyük servete sahip olması zorunlu bir hale gelmişti. Tüm bunlar göz önüne alındığında, gladyatör dövüşü düzenleme konusunda, neden imparatorların ilk sırada geldiği de kolayca anlaşılabilmektedir. Cumhuriyet Dönemi’nde zengin patrici ailelerinin gladyatör dövüşü düzenleme konusunda kendi aralarında yaptıkları rekabet, yerini, sonraki yüzyıllarda sadece İmparatorun bizzat kendisi ve sayılı zenginler arasındaki rekabete bırakmıştır. Bu sonucun en önemli nedeni, oyunların giderek artan maliyetiydi. Bunun yanında Roma imparatorları, sonraki yıllarda oyunlarda dövüştürülecek gladyatörlerin kiralama bedellerini sabit hale getirerek, onların eğitmenleri ve sahipleri konumundaki kimselerden (Lanistae) belirli bir vergi ücreti almaya başlamışlardır . Augustus tarafından sıkı kontrol altına alınan gladyatör gösterilerinin, sadece Consul, Praetorlük gibi önemli görevlerde bulunan kimselertarafından, yılda sadece iki kez ve 60 çiftle sınırlı olmak kaydıyla düzenlenebileceği belirtilmişti.</span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue">Erken dönemde arenalarda boy gösteren gladyatörlerin çoğunluğunun kanun kaçağı, savaşlarda alınmış tutsak veya kölelerden oluştuğu kaynaklar tarafından da açık bir şekilde ifade edilmiştir. Bunun yanında sıradan özgür Roma vatandaşları, soylu aile mensuplarının ve hatta kadınların bile gladyatör olarak arenalarda boy göstermiş olduğu anlaşılmaktadır. Özellikle soylu aile ve Senatus mensubu Romalıların arenalara dövüşçü olarak çıkmaları, alınan sıkı tedbirlerle engellenmiş olsa da , arenalarda zaman zaman bu tür kişilere rastlamak mümkün olmaktaydı . Romalı soylu gençlerin neden böyle ölüm riski oldukça yüksek bir mesleğe ilgi duyduklarını ve doğuştan getirmiş oldukları ayrıcalıklı konumlarını bırakarak tıpkı aşağı tabakadan azılı bir suçlu veya köle konumunu tercih ettiklerini anlamak pek te kolay görünmemektedir . Yaşlı Seneca kendi zamanında, askerlik mesleğine uygun olmalarına rağmen orduda savaşmak yerine, kendini gladyatör okuluna yazdırarak dövüş eğitimi alan Romalı gençlerden söz etmektedir . Ona göre, bu gençlerin asıl amacının, 20 veya 25 yıl orduda çalışarak ve her an ölümle burun buruna olmak yerine; bir kaç yılla sınırlı arena riskini göze almayı yeğlemeleriydi. Burada anlatılanlar doğru olsa bile, tek nedenin bu olduğunu savunmak doğru değildir. Çünkü konsüllükyapmış kişilerden imparatorlara kadar her kademeden önemli kişilerin, bu oyunlara askerlik kaygısı olmaksızın ilgi duymaları, problemin nedenini daha da karmaşık bir hale getirmektedir.</span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"><strong><u><span style="font-size: 15px"><span style="color: red">e. Dövüş Yapılan Mekânlar</span></span></u></strong></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue">Gladyatör dövüşlerinin gerçekleştirilmesinde en temel problem, alt yapı sıkıntısının çözülmesiydi. Erken dönemlerde Roma’daki bir kaç büyük meydanda sergilenen gösteriler, halkın yoğun ilgisi neticesinde, daha büyük gösteri mekânlarına ihtiyaç duyulması sonucunu doğurmuştur. Ayrıca, Roma’da ilk gladyatör dövüşlerinin yapılmış olduğu meydanların, esas olarak bu işler için tasarlanmadığını burada belirtmek lazımdır. Özellikle Mars meydanında ve Forum’da yapılan ilk gladyatör dövüşleri için, oyunların bitimiyle birlikte ortadan kaldırılmak kaydıyla, çeşitli ahşap tribünlerin kurulmuş olduğunu öğrenmekteyiz . Zaman içinde önemli ve sürekli bir halk eğlencesi haline gelen gladyatör gösterileri için, özellikle Roma başta olmak üzere, imparatorluğun sınırlarının eriştiği Doğunun merkezi konumundaki metropollerde, devasa ve muazzam gösteri merkezlerinin inşa edildiğini gözlemlemekteyiz.</span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue">Başlangıçta sadece Roma ve civar kentlerdeki oyunlarda boy gösteren gladyatörler, Roma’da iç savaşlar döneminin bitmesinin ardından, özellikle Anadolu’nun büyük kentlerinde de görülmeye başlamıştır. O zamana kadar sadece sportif festivallere alışık olan Anadolu’nun ünlü kentleri, mevcut alt yapılarını, yeni tanışmış oldukları ve halk tarafından gittikçe artan bir ilgiyle izlenen gladyatör oyunları dolayısıyla, yeniden düzenleme yoluna gitmişlerdir. O yıllarda sadece tiyatral gösterilerin sergilenmiş olduğu amfi tiyatroları, yeni tanıştıkları gladyatör oyunları ve vahşi hayvan gösterileri için yeniden şekillendirmişlerdir. Bugün için birçoğunun halen ayakta ve sağlam bir şekilde duran sahnelerinde, vahşi hayvan (venationes) ve gladyatörlerin dövüştürüldüğü kaynaklar yoluyla ifade edilmektedir. Özellikle seyirci konforu ve güvenliğinin ön planda tutulduğu yeni mimarî unsurlara, Anadolu’nun hemen her büyük kentinde rastlamak mümkündür.</span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"></span></span></span></p><p style="text-align: center"><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"><span style="color: red"><img src="http://www.populertarih.com/wp-content/uploads/2009/01/antik_romada-gladyator.JPG" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></span></p></span></span></span></p><p style="text-align: center"><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"><span style="color: red">Öğle arasında ağır suçluların infazının gerçekleştirilmesini gösteren bir mozaik</span></p><p></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue">Çoğu büyük kentte var olan amfi tiyatroların, yeniden düzenlenerek multi-fonksiyonel amaçlar doğrultusunda kullanıldığı bilinmektedir. Bu tür yapılara verilecek en büyük örnek, Roma kentinde inşa edilmiş collesium’dur. Bu oyun merkezinin en önemli özelliği çok amaçlı kullanılıyor olmasıydı. Çok amaçlı bir gösteri merkezi olarak tasarlanan collesium’da gladyatör oyunlarının yanında, her türden vahşi hayvanın silahsız suçlulara veya gladyatörlere karşı dövüştürüldüğü ve binlerce insanın rol aldığı temsîli deniz savaşlarının yapıldığı anlaşılmaktadır. Oldukça karmaşık ve çok amaçlı bir mimari unsur olan collesium, İmparatorluk Dönemi’nde Roma’daki her türlü oyunun sergilendiği çok katlı bir şov merkezine dönüşmüştür. Burada, her türlü vahşi hayvanın, azılı suçluların ve dövüşçülerin arenaya çıkmadan önce tutuldukları çok sayıda güvenli bölmeler mevcuttu. Seyirciler için de, lüksten kaçınılmadığı anlaşılmaktadır. İmparator ve diğer önemli konuklar için tasarlanan lüks locaların yanında, sıradan seyirci için oluşturulan oturma yerleri, olağan bir mimari unsur olarak karşımıza çıkmaktadır . Seyircilerin de soyluluk derecelerine göre tribünlere oturduğunu bilmekteyiz. Ön sıralara İmparator ve yüksek memurların oturduğu, onların ardından atlı sınıfına mensup kişilerin, Vesta rahibelerinin ve sıradan ayak takımından insanların oturduğu anlaşılmaktadır. Tribünlerde en kötü yerlerin Romalı kadınlara ayrıldığı söylentisi birçok kaynak tarafından da doğrulanmıştır.</span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"><span style="color: red"><span style="font-size: 15px"><u><strong>f. Dövüş Hazırlıkları ve Arenaya Giriş</strong></u></span></span></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue">Okulda geçen uzun bir hazırlık döneminin ardından, silah kullanma konusunda becerilerini geliştirerek dövüşe hazır hale gelen gladyatörlerin, arenaya girişlerinden önce bir takım formel seremonileri gerçekleştirmek zorunda oldukları anlaşılmaktadır. Oyunların düzenleneceği yerin ve tarihinin belirlenmesinin ardından, tıpkı günümüzde olduğu gibi, oyunu düzenleyen kişi ve oyunlarda dövüşecek gladyatörlerin adları ve branşlarının belirtildiği bir reklâm afişi hazırlığına gidilirdi. Dövüşlerin reklâmı, bu işler için eğitilmiş yazıcılartarafından icra edilmekteydi. Bu kişiler oyunun yapılacağı kentin önemli cadde ve meydanlarının duvarlarına veya özel reklâm taşlarına, renkli boyalarla editörün adını ve dövüşecek gladyatörlerin kimler olduğunu belirten yazıyı yazarlardı . Dövüşlere olan ilgiyi artırmak ve canlı tutmak için, son güne kadar reklâm panolarıyla halka duyurulan oyunlar, yeni dövüşçülerin eklendiğini bildiren küçük el ilanlarıyla daha da heyecanlı bir hale getirilmekteydi. Ayrıca dövüşler, düzenleyicilerin görevlendirdiği bir tellal tarafından halka duyurulmaktaydı.</span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Comic Sans MS'"><span style="font-size: 15px"><span style="color: blue">Oyunların başlamasından bir gün evvel editörler, sahibi oldukları dövüşçülere cellât yemeği (cena libera) olarak adlandırılan ve sofrada kuş sütünün bile eksik olmadığı açık büfe ziyafet sunmaktaydılar . Bu yemeğin amacı, günümüz sporcularında da sık uygulandığı üzere, gladyatörlerin dövüş günü en yüksek kaloriye erişmelerini sağlamaktı . Gelenek haline geldiği anlaşılan son akşam yemeğinin, dövüşçüler ve onların yakınları açısından duygusal anların yaşanmasına sahne olduğu, kaynaklar tarafından aktarılmaktadır. Hiçbir şeyin esirgenmediği zengin sofraya, gladyatörlerin yakınlarının ve halktan kişilerin de katılabildiği anlaşılmaktadır. Bu veda yemeğiyle yaşamının son saatlerini geçirdiğinin farkında olan dövüşçülerin, kafalarından geçen duyguların tanımı imkânsız görünmektedir. Kimileri yakınları, köleleri ve arkadaşlarıyla son kez vedalaşırken, kimilerinin kendisine sunulan muhteşem ziyafetin tadını çıkardığı; kimilerinin de yaklaşan ölümün korkusuyla derin düşünceler içerisinde hüzünlenip kendini içkiye vurduğu sofrada, başka birinin artık sonunun geldiğini anlayıp boğazının düğümlendiğini ve hüngür hüngür ağladığını kaynaklar yoluyla öğrenmekteyiz.</span></span></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Suskun, post: 317572, member: 21093"] [FONT="Comic Sans MS"][SIZE=4][COLOR="blue"] [COLOR="red"][SIZE=4][U][B]d. Gladyatörler ve Organizatörler[/B][/U][/SIZE][/COLOR] Yeterli parası olan her vatandaş, Roma’da ve imparatorluğun uzanmış olduğu geniş coğrafyadaki önemli kent merkezlerinde gladyatör oyunu düzenleyebilme şansına sahip görünmekteydi. Cumhuriyet Dönemi’nin sonlarına kadar zengin her Romalı vatandaşın, ölen aile bireylerinin anısını yaşatmak için düzenleyebildiği oyunlar, cumhuriyetin yavaş yavaş imparatorluğa dönüşmesinin ardından, başta Senatus’un, sonraları da büyük oranda imparatorların kontrolü altına girerek tamamıyla politize olmuştur. Bu nedenle, daha M.ö. 46 yılında yayınlanan yasayla (lex Iulia), gladyatör oyunu düzenleyecek kişilerin kamu görevine seçilebilecek nitelikler taşıması zorunluluğu getirilmişti. [COLOR="red"][CENTER] [IMG]http://www.populertarih.com/wp-content/uploads/2009/01/antik_romada_gladyator.JPG[/IMG] İki tekerlekli hafif savaş arabalarıyla tasvir edilen Essedarius grubu[/CENTER][/COLOR] Bununla birlikte, zaman geçtikçe oyun düzenleyecek kişilerin, standart üstü bir servete sahip olması, zorunlu bir hal almıştır. Bu durumu anlamak hiç de zor değildir, çünkü gladyatör oyunu düzenlemek için gerekli olan belirli sayıda dövüşçünün satın alınarak ya da kiralamayöntemiyle elde edilmesi ; bunların bir dövüş okulunda ve hocalar gözetiminde belirli bir süre eğitilmesi; tüm bu organizasyonların eksiksiz yapılması için deneyimli personel ihtiyacı ve son olarak oyunlar sırasında veya sonrasında ayak takımına verilmesi gelenek haline gelmiş olan pahalı ziyafetler, oldukça yüksek maliyetleri olan işlerdi. O nedenle, bu tür organizasyonları yapacak kişilerin her şeyden önce, oldukça büyük servete sahip olması zorunlu bir hale gelmişti. Tüm bunlar göz önüne alındığında, gladyatör dövüşü düzenleme konusunda, neden imparatorların ilk sırada geldiği de kolayca anlaşılabilmektedir. Cumhuriyet Dönemi’nde zengin patrici ailelerinin gladyatör dövüşü düzenleme konusunda kendi aralarında yaptıkları rekabet, yerini, sonraki yüzyıllarda sadece İmparatorun bizzat kendisi ve sayılı zenginler arasındaki rekabete bırakmıştır. Bu sonucun en önemli nedeni, oyunların giderek artan maliyetiydi. Bunun yanında Roma imparatorları, sonraki yıllarda oyunlarda dövüştürülecek gladyatörlerin kiralama bedellerini sabit hale getirerek, onların eğitmenleri ve sahipleri konumundaki kimselerden (Lanistae) belirli bir vergi ücreti almaya başlamışlardır . Augustus tarafından sıkı kontrol altına alınan gladyatör gösterilerinin, sadece Consul, Praetorlük gibi önemli görevlerde bulunan kimselertarafından, yılda sadece iki kez ve 60 çiftle sınırlı olmak kaydıyla düzenlenebileceği belirtilmişti. Erken dönemde arenalarda boy gösteren gladyatörlerin çoğunluğunun kanun kaçağı, savaşlarda alınmış tutsak veya kölelerden oluştuğu kaynaklar tarafından da açık bir şekilde ifade edilmiştir. Bunun yanında sıradan özgür Roma vatandaşları, soylu aile mensuplarının ve hatta kadınların bile gladyatör olarak arenalarda boy göstermiş olduğu anlaşılmaktadır. Özellikle soylu aile ve Senatus mensubu Romalıların arenalara dövüşçü olarak çıkmaları, alınan sıkı tedbirlerle engellenmiş olsa da , arenalarda zaman zaman bu tür kişilere rastlamak mümkün olmaktaydı . Romalı soylu gençlerin neden böyle ölüm riski oldukça yüksek bir mesleğe ilgi duyduklarını ve doğuştan getirmiş oldukları ayrıcalıklı konumlarını bırakarak tıpkı aşağı tabakadan azılı bir suçlu veya köle konumunu tercih ettiklerini anlamak pek te kolay görünmemektedir . Yaşlı Seneca kendi zamanında, askerlik mesleğine uygun olmalarına rağmen orduda savaşmak yerine, kendini gladyatör okuluna yazdırarak dövüş eğitimi alan Romalı gençlerden söz etmektedir . Ona göre, bu gençlerin asıl amacının, 20 veya 25 yıl orduda çalışarak ve her an ölümle burun buruna olmak yerine; bir kaç yılla sınırlı arena riskini göze almayı yeğlemeleriydi. Burada anlatılanlar doğru olsa bile, tek nedenin bu olduğunu savunmak doğru değildir. Çünkü konsüllükyapmış kişilerden imparatorlara kadar her kademeden önemli kişilerin, bu oyunlara askerlik kaygısı olmaksızın ilgi duymaları, problemin nedenini daha da karmaşık bir hale getirmektedir. [B][U][SIZE=4][COLOR="red"]e. Dövüş Yapılan Mekânlar[/COLOR][/SIZE][/U][/B] Gladyatör dövüşlerinin gerçekleştirilmesinde en temel problem, alt yapı sıkıntısının çözülmesiydi. Erken dönemlerde Roma’daki bir kaç büyük meydanda sergilenen gösteriler, halkın yoğun ilgisi neticesinde, daha büyük gösteri mekânlarına ihtiyaç duyulması sonucunu doğurmuştur. Ayrıca, Roma’da ilk gladyatör dövüşlerinin yapılmış olduğu meydanların, esas olarak bu işler için tasarlanmadığını burada belirtmek lazımdır. Özellikle Mars meydanında ve Forum’da yapılan ilk gladyatör dövüşleri için, oyunların bitimiyle birlikte ortadan kaldırılmak kaydıyla, çeşitli ahşap tribünlerin kurulmuş olduğunu öğrenmekteyiz . Zaman içinde önemli ve sürekli bir halk eğlencesi haline gelen gladyatör gösterileri için, özellikle Roma başta olmak üzere, imparatorluğun sınırlarının eriştiği Doğunun merkezi konumundaki metropollerde, devasa ve muazzam gösteri merkezlerinin inşa edildiğini gözlemlemekteyiz. Başlangıçta sadece Roma ve civar kentlerdeki oyunlarda boy gösteren gladyatörler, Roma’da iç savaşlar döneminin bitmesinin ardından, özellikle Anadolu’nun büyük kentlerinde de görülmeye başlamıştır. O zamana kadar sadece sportif festivallere alışık olan Anadolu’nun ünlü kentleri, mevcut alt yapılarını, yeni tanışmış oldukları ve halk tarafından gittikçe artan bir ilgiyle izlenen gladyatör oyunları dolayısıyla, yeniden düzenleme yoluna gitmişlerdir. O yıllarda sadece tiyatral gösterilerin sergilenmiş olduğu amfi tiyatroları, yeni tanıştıkları gladyatör oyunları ve vahşi hayvan gösterileri için yeniden şekillendirmişlerdir. Bugün için birçoğunun halen ayakta ve sağlam bir şekilde duran sahnelerinde, vahşi hayvan (venationes) ve gladyatörlerin dövüştürüldüğü kaynaklar yoluyla ifade edilmektedir. Özellikle seyirci konforu ve güvenliğinin ön planda tutulduğu yeni mimarî unsurlara, Anadolu’nun hemen her büyük kentinde rastlamak mümkündür. [CENTER][COLOR="red"][IMG]http://www.populertarih.com/wp-content/uploads/2009/01/antik_romada-gladyator.JPG[/IMG] Öğle arasında ağır suçluların infazının gerçekleştirilmesini gösteren bir mozaik[/COLOR][/CENTER] Çoğu büyük kentte var olan amfi tiyatroların, yeniden düzenlenerek multi-fonksiyonel amaçlar doğrultusunda kullanıldığı bilinmektedir. Bu tür yapılara verilecek en büyük örnek, Roma kentinde inşa edilmiş collesium’dur. Bu oyun merkezinin en önemli özelliği çok amaçlı kullanılıyor olmasıydı. Çok amaçlı bir gösteri merkezi olarak tasarlanan collesium’da gladyatör oyunlarının yanında, her türden vahşi hayvanın silahsız suçlulara veya gladyatörlere karşı dövüştürüldüğü ve binlerce insanın rol aldığı temsîli deniz savaşlarının yapıldığı anlaşılmaktadır. Oldukça karmaşık ve çok amaçlı bir mimari unsur olan collesium, İmparatorluk Dönemi’nde Roma’daki her türlü oyunun sergilendiği çok katlı bir şov merkezine dönüşmüştür. Burada, her türlü vahşi hayvanın, azılı suçluların ve dövüşçülerin arenaya çıkmadan önce tutuldukları çok sayıda güvenli bölmeler mevcuttu. Seyirciler için de, lüksten kaçınılmadığı anlaşılmaktadır. İmparator ve diğer önemli konuklar için tasarlanan lüks locaların yanında, sıradan seyirci için oluşturulan oturma yerleri, olağan bir mimari unsur olarak karşımıza çıkmaktadır . Seyircilerin de soyluluk derecelerine göre tribünlere oturduğunu bilmekteyiz. Ön sıralara İmparator ve yüksek memurların oturduğu, onların ardından atlı sınıfına mensup kişilerin, Vesta rahibelerinin ve sıradan ayak takımından insanların oturduğu anlaşılmaktadır. Tribünlerde en kötü yerlerin Romalı kadınlara ayrıldığı söylentisi birçok kaynak tarafından da doğrulanmıştır. [COLOR="red"][SIZE=4][U][B]f. Dövüş Hazırlıkları ve Arenaya Giriş[/B][/U][/SIZE][/COLOR] Okulda geçen uzun bir hazırlık döneminin ardından, silah kullanma konusunda becerilerini geliştirerek dövüşe hazır hale gelen gladyatörlerin, arenaya girişlerinden önce bir takım formel seremonileri gerçekleştirmek zorunda oldukları anlaşılmaktadır. Oyunların düzenleneceği yerin ve tarihinin belirlenmesinin ardından, tıpkı günümüzde olduğu gibi, oyunu düzenleyen kişi ve oyunlarda dövüşecek gladyatörlerin adları ve branşlarının belirtildiği bir reklâm afişi hazırlığına gidilirdi. Dövüşlerin reklâmı, bu işler için eğitilmiş yazıcılartarafından icra edilmekteydi. Bu kişiler oyunun yapılacağı kentin önemli cadde ve meydanlarının duvarlarına veya özel reklâm taşlarına, renkli boyalarla editörün adını ve dövüşecek gladyatörlerin kimler olduğunu belirten yazıyı yazarlardı . Dövüşlere olan ilgiyi artırmak ve canlı tutmak için, son güne kadar reklâm panolarıyla halka duyurulan oyunlar, yeni dövüşçülerin eklendiğini bildiren küçük el ilanlarıyla daha da heyecanlı bir hale getirilmekteydi. Ayrıca dövüşler, düzenleyicilerin görevlendirdiği bir tellal tarafından halka duyurulmaktaydı. Oyunların başlamasından bir gün evvel editörler, sahibi oldukları dövüşçülere cellât yemeği (cena libera) olarak adlandırılan ve sofrada kuş sütünün bile eksik olmadığı açık büfe ziyafet sunmaktaydılar . Bu yemeğin amacı, günümüz sporcularında da sık uygulandığı üzere, gladyatörlerin dövüş günü en yüksek kaloriye erişmelerini sağlamaktı . Gelenek haline geldiği anlaşılan son akşam yemeğinin, dövüşçüler ve onların yakınları açısından duygusal anların yaşanmasına sahne olduğu, kaynaklar tarafından aktarılmaktadır. Hiçbir şeyin esirgenmediği zengin sofraya, gladyatörlerin yakınlarının ve halktan kişilerin de katılabildiği anlaşılmaktadır. Bu veda yemeğiyle yaşamının son saatlerini geçirdiğinin farkında olan dövüşçülerin, kafalarından geçen duyguların tanımı imkânsız görünmektedir. Kimileri yakınları, köleleri ve arkadaşlarıyla son kez vedalaşırken, kimilerinin kendisine sunulan muhteşem ziyafetin tadını çıkardığı; kimilerinin de yaklaşan ölümün korkusuyla derin düşünceler içerisinde hüzünlenip kendini içkiye vurduğu sofrada, başka birinin artık sonunun geldiğini anlayıp boğazının düğümlendiğini ve hüngür hüngür ağladığını kaynaklar yoluyla öğrenmekteyiz.[/COLOR][/SIZE][/FONT] [/QUOTE]
Alıntıları ekle...
İsim
Spam kontrolü
Sarı kırmızı renkleri ile ünlü futbol takımımız?
Cevapla
Forumlar
Tarih
Dünya Tarihi
Antik Roma’da Gladyatör Oyunları
Top