Zamanla anlıyor insan, her ne yaparsa yapsın kendine yapıyor!
Yaşadıkça farkına varıyor insan, ne yaşarsa yaşasın kader işliyor!
Sanma ki ey insan, kader kendiliğinden yazılıyor!
Kader kendi çabanın eseriyken, insan neden sürekli ağlıyor!
Hırsları uğruna yakıp, yağmalayan!
Üç kuruş kazanmak için ezip, ağlatan!
Adaleti boş terazide arayan!
Öleceğini unutup, hiç acımadan cana kıyan!
Kazandım diyerek karanlığa mahkûm olan!
Mutluluk zannedip şöhrete el avuç açan!
Üzerindeki ile kendini adam sayan!
Varmı dünyada insanlığa baş koyan?
Bulutlara yaz hayalini en büyüğünden!
Yıldızlarla dertleş en özelinden!
Güneşle ısın en güzelinden!
Vazgeç çiğ süt emmiş insan müsvettesinden!
Bir gün karanlık kuyularda bulursun kendini acı bir tebessümle!
Ne elinden tutan olur, nede gönlünü ısıtan sevgisiyle!
Ve anlarsın ki sen, sende değilsin, satılmış tüm masumiyetin acı bir tecrübeyle!
İşte ozaman yaşarsın yalanlarla ve gerçeklerle!
Yalan olan dünya değil insan!
Seni yarıyolda bırakan yine insan!
Senin hayallerinle hayal olmuş yine insan!
Oysaki insan olmak için gerekliydi insan!
Bir bilmece bu sonu insanlığa çıkan!
Sen insan olmaya diren elbet bulursun hakkını Hak'tan!
Vazgeçme kaybetsende seni korur Yaradan!
Sen yeterki insan ol ey insanoğlu insan!
Allah kimseye kaldıramayacağı yükü yüklemezmiş!
Sen güçlüsün ve hep güçlü kal!
Defalarca kaybetsende, yenilsende başlamak için yeniden sabah oluyor ve güneş tüm görkemiyle insanlığa ışık oluyor!
Bilemezsin başaranların ne kadar çok kaybettiktiklerini!
Onları zafere taşıyan vazgeçmemeleri ve inanarak herşeye rağmen yollarına devam etmeleridir!
Şunu hiç bir zaman unutma. " VAZGEÇTİĞİN GÜN ÖLMÜŞSÜN DEMEKTİR."
" ÖLDÜĞÜN GÜN VAZGEÇMİŞSİN DEMEKTİR.."
SEN HALA ÖLMEDİN VE HALA BİR ŞANSIN VAR.
VE UNUTMA İLK BAŞLADIĞIN GÜNE NAZARAN BİR YADA BİR KAÇ ARTI İLE! ARTIK DAHA TECRÜBELİSİN VE KAZANMAK İÇİN DAHA GÜÇLÜSÜN!
Yaşadıkça farkına varıyor insan, ne yaşarsa yaşasın kader işliyor!
Sanma ki ey insan, kader kendiliğinden yazılıyor!
Kader kendi çabanın eseriyken, insan neden sürekli ağlıyor!
Hırsları uğruna yakıp, yağmalayan!
Üç kuruş kazanmak için ezip, ağlatan!
Adaleti boş terazide arayan!
Öleceğini unutup, hiç acımadan cana kıyan!
Kazandım diyerek karanlığa mahkûm olan!
Mutluluk zannedip şöhrete el avuç açan!
Üzerindeki ile kendini adam sayan!
Varmı dünyada insanlığa baş koyan?
Bulutlara yaz hayalini en büyüğünden!
Yıldızlarla dertleş en özelinden!
Güneşle ısın en güzelinden!
Vazgeç çiğ süt emmiş insan müsvettesinden!
Bir gün karanlık kuyularda bulursun kendini acı bir tebessümle!
Ne elinden tutan olur, nede gönlünü ısıtan sevgisiyle!
Ve anlarsın ki sen, sende değilsin, satılmış tüm masumiyetin acı bir tecrübeyle!
İşte ozaman yaşarsın yalanlarla ve gerçeklerle!
Yalan olan dünya değil insan!
Seni yarıyolda bırakan yine insan!
Senin hayallerinle hayal olmuş yine insan!
Oysaki insan olmak için gerekliydi insan!
Bir bilmece bu sonu insanlığa çıkan!
Sen insan olmaya diren elbet bulursun hakkını Hak'tan!
Vazgeçme kaybetsende seni korur Yaradan!
Sen yeterki insan ol ey insanoğlu insan!
Allah kimseye kaldıramayacağı yükü yüklemezmiş!
Sen güçlüsün ve hep güçlü kal!
Defalarca kaybetsende, yenilsende başlamak için yeniden sabah oluyor ve güneş tüm görkemiyle insanlığa ışık oluyor!
Bilemezsin başaranların ne kadar çok kaybettiktiklerini!
Onları zafere taşıyan vazgeçmemeleri ve inanarak herşeye rağmen yollarına devam etmeleridir!
Şunu hiç bir zaman unutma. " VAZGEÇTİĞİN GÜN ÖLMÜŞSÜN DEMEKTİR."
" ÖLDÜĞÜN GÜN VAZGEÇMİŞSİN DEMEKTİR.."
SEN HALA ÖLMEDİN VE HALA BİR ŞANSIN VAR.
VE UNUTMA İLK BAŞLADIĞIN GÜNE NAZARAN BİR YADA BİR KAÇ ARTI İLE! ARTIK DAHA TECRÜBELİSİN VE KAZANMAK İÇİN DAHA GÜÇLÜSÜN!
