• Merhaba Ziyaretçi.
    "Yapay Zeka Objektif " Fotoğraf Yarışması başladı. İlgili konuya  BURADAN  ulaşabilirsiniz. Sizi de bu yarışmada görmek isteriz...

Ali Mümtaz Arolat, Türk şair

Suskun

V.I.P
V.I.P
alimumtazarolat.jpg



Ali Mümtaz Arolat
23 Temmuz 1897,İstanbul- 4 Eylül 1967, İstanbul,
Türk şair.
Tabiat ve aşk temalarını işleyen hece ölçüsündeki şiirleriyle tanınır.
Türkiye'nin ilk sembolist şairlerindendir.
1897 yılında dünyaya geldi. Babası, 3. Ordu Komutanı Hasan İzzet Paşa, Annesi Fatma Refia Arolat idi. I. Dünya Savaşı'nın başlaması üzere Galatasaray Lisesi'ndeki eğitimini yarıda bırakıp savaşa katıldı. Öğrenimini 3 yıl sonra Ticaret Lisesi'nde tamamladı. Çeşitli bankalarda çalıştı. 1926- 1962 yılları arasında İş Bankası Umum muhasebe müdürü olarak görev yaptı, 1962'de emekli oldu. 1923 yılında Binbaşı Mehmet Nuri Bey ve Güzide Hanım'ın kızı Fitnat Altınanıt ile evlendi. 5 erkek çocuğu oldu. Küçük yaşlardan itibaren şiire ilgi duydu. İlk şiirlerini Seza adıyla Şair ve Nedim dergilerinde yayımladı. Celal Sahir'in yayımladığı Kitaplar dergisinde Ali Hasan adıyla şiirleri yayımlandı. Kendi adıyla Yeni Mecmua ve Yahya Kemal'in edebi başkanlığında çıkan Dergâh dergilerinde yazdı. 1926yılında şiirlerini Bir Gemi Yelken Açtı adlı kitapta topladı. İkinci şiir kitabı "Hayal İkliminden Dönen Diyor Ki" adlı kitabını yayımlaması 1960 yılını buldu. Başlangıçta hece vezniyle eserler veren şair, daha sonra serbest vezne yönelmiştir. 1967'de hayatını kaybeden şairin mezarı İstanbul Zincirlikuyu Mezarlığı'ndadır.

_200_56859.jpg

Bir Gemi Yelken Açtı
Bir gemi yelken açtı hayal iklimlerine,
Civarından çığlıkla yorgun martılar kaçtı
Rüzgâr sürüklenirken derinlerden derine;
Hayâl iklimlerine bir gemi yelken açtı.

Beyaz yelkenlerinde ölgün bir kızıllığın
Titrek son akisleri dalgalandı belirsiz;
Toplanırken göklerde bulutlar yığın yığın
Hırçın bir fırtınayı düşünüyordu deniz.

Ufuklarda solarken altın şafak gülleri
Yabancı âlemlerden sâadetler, emeller,
İhtiraslar bekliyen kimsesiz gönülleri
Gizlice sıkıyordu kızgın demirden eller.

En katı yüreklinin bile bu sabah iki,
Üç damla yaş kurudu solgun yanaklarında;
Açılan yolcuların hepsi hissetmişti ki
Bugün de erişilmez o diyâra, yarın da...

Mâdem ki o iklime erişmeye imkân yok,
Neden böyle vakitsiz enginlere çıkışlar?
Bulutlar toplanıyor, ufukta dalgalar çok,
Kış geliyor, yelkenler emin bir yerde kışlar!

Yolcular diyorlar ki: -Erişmek ümidi az;
Biliriz dalgaların her biri bir mezarlık.
Belki de içimizden hiçbiri ayak basmaz,
Lakin yolunda ölmek, bu da bir bahtiyarlık!

Ufkun dört duvarına kanadını vurarak
Rüzgâr sürüklenirken derinlerden derine,
Gümüş yelkenlerini yüksekten savurarak
Bir gemi yelken açtı hayal iklimlerine.


Ali Mümtaz Arolat

 
Top