Forumlar
Yeni Mesajlar
CerezExtra
EĞLENCE ↓
Şans Kurabiyesi
Renk Falınız
ÇerezRADYO
Sevgiliye Özel
ÇerezDERGİ
Hızlı Okuma Testleri
Pratik Çözümler
Yeniler
Yeni Mesajlar
Yeni ürünler
Yeni kaynaklar
Son Aktiviteler
İndir
En son incelemeler
Dükkan
Giriş
Kayıt
Yeniler
Yeni Mesajlar
Menu
Giriş
Kayıt
Uygulamayı yükle
Yükle
Merhaba
Ziyaretçi
.
"Yapay Zeka Objektif " Fotoğraf Yarışması başladı. İlgili konuya
BURADAN
ulaşabilirsiniz. Sizi de bu yarışmada görmek isteriz...
Forumlar
Serbest Alan (Genel Konular)
Serbest Kürsü
AIDS’le Savaşmak Önyargılarla Savaşmaktan Daha Kolay
JavaScript devre dışı bırakıldı. Daha iyi bir deneyim için, devam etmeden önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Konuya cevap yaz
Mesaj
<blockquote data-quote="dderya" data-source="post: 860194" data-attributes="member: 112565"><p><strong>AIDS’le Savaşmak Önyargılarla Savaşmaktan Daha Kolay</strong></p><p></p><p>«Hastalığımı kimseye söylemedim. Günlük yaşamımı, öğrenimimi eskisi gibi sürdürdüm. AIDS taşıyıcısı olduğumu kimsenin bilmesini istemiyordum. Taşıyıcı olduğumu bilirlerse bütün arka- daşlanmın benden uzaklaşacağını, yalnız kalacağımı, çevreden soyutlanacağımı düşündüm. Hatta üniversite yönetiminin taşıyıcı olduğumdan haberi olsa, beni uzaklaştıracağından çekiniyordum. Toplumda hatalı olarak yerleşmiş bir kanaatin kurbanı olmaktan korktum. Çüpkü bugün bile insanların çoğu AIDS’in eşcinsellere ya da uyuşturucu bağımlılarına özgü bir hastalık olduğu kanısında. Onlara durumumu açıklasam beni de eşcinsel sanacaklar. AIDS virüsünün kan nakliyle bana geçtiğini, hemofili hastalığının nedenime bu tür kan naklinin banim İçin yaşam önemi olduğunu İnsanların çoğuna anlatmam olanaksız. nedenle başkalarından, çevremden, arkadaşlarımdan soyutlanmamak, üniversiteden uzaklaştırılmamak için susmak zorundayım.</p><p></p><p>Bana AIDS'le savaşmak insanların hatalı bilgileriyle, değerleriyle önyargılarıyla savaşmaktan daha kolay geldi. Ben de bu yolu seçtim.»</p><p></p><p>Bir süre sonra Jean Marc’da hastalık belirtilen başladı. Bu nedenle okuldan, arkadaşlarından, çevreden uzaklaşmak zorunda kaldı. Tedavi altında olmasına karşın durumu gittikçe ağırlaştı.</p><p></p><p>Jean Marc hastalığını gizli tutmayı sürdürerek durumunu başkalanna, çevreye hemofiliye bağlı belirtiler olarak anlattı. AIDS hastalığını en yakın dostu, sırdaşı Albert’e anlattığında arkadaşı donup kaldı. Önce inanmadı, sonra paniğe kapıldı.</p><p><strong></strong></p><p><strong>Jean Marc bu olayı şöyle anlatıyor: </strong>«Hastalığımın AIDS olduğunu söylediğimde Albert tam anlamıyla şok oldu. Onu sakinleştirmek bana düştü. Hastalığımın özelliklerini anlattım. Benden korkup kaçmasının gerekli olmadığını söyledim. Bana inandı. Şimdi her gün bana geliyor. Birlikte yemek yiyoruz.</p><p></p><p>«Bu hastalığın ölümcül olduğunu biliyorum. Sonu ölüm bu yolun. Ancak ölüme karşı beni ayakta tutacak, koruyacak tek bir silahım var: Umut. <em>Umut benim yaşamımı sürdürmem için gerekli dan tek dayanak.</em></p><p></p><p>«Bir hemofili hastası olarak hep hekimlerin yardımıyla yaşamımı sürdürdüm. Bilim, tıp ve hekimler bugüne kadar yaşamamı sağladı. Bilime, tıbba, hekimlere güvenmesini öğrendim. Bu güven bana umut veriyor. Bir süre sonra AIDS’in tedavisinin bulunacağına inanıyorum. Bu tedaviyi bulmak için çalışan binlerce araştırıcı var. Mutlak bulacaklar. Ben bu umutla yaşıyorum.»</p><p></p><p>Jean Marc hâlâ yaşıyor mu bilmiyorum. Ancak onun insanlara verdiği umut birçok insanın yaşamasını sağlıyor.</p><p><em></em></p><p><em>Özcan Köknel, Yaşamın Zaferi</em></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="dderya, post: 860194, member: 112565"] [B]AIDS’le Savaşmak Önyargılarla Savaşmaktan Daha Kolay[/B] «Hastalığımı kimseye söylemedim. Günlük yaşamımı, öğrenimimi eskisi gibi sürdürdüm. AIDS taşıyıcısı olduğumu kimsenin bilmesini istemiyordum. Taşıyıcı olduğumu bilirlerse bütün arka- daşlanmın benden uzaklaşacağını, yalnız kalacağımı, çevreden soyutlanacağımı düşündüm. Hatta üniversite yönetiminin taşıyıcı olduğumdan haberi olsa, beni uzaklaştıracağından çekiniyordum. Toplumda hatalı olarak yerleşmiş bir kanaatin kurbanı olmaktan korktum. Çüpkü bugün bile insanların çoğu AIDS’in eşcinsellere ya da uyuşturucu bağımlılarına özgü bir hastalık olduğu kanısında. Onlara durumumu açıklasam beni de eşcinsel sanacaklar. AIDS virüsünün kan nakliyle bana geçtiğini, hemofili hastalığının nedenime bu tür kan naklinin banim İçin yaşam önemi olduğunu İnsanların çoğuna anlatmam olanaksız. nedenle başkalarından, çevremden, arkadaşlarımdan soyutlanmamak, üniversiteden uzaklaştırılmamak için susmak zorundayım. Bana AIDS'le savaşmak insanların hatalı bilgileriyle, değerleriyle önyargılarıyla savaşmaktan daha kolay geldi. Ben de bu yolu seçtim.» Bir süre sonra Jean Marc’da hastalık belirtilen başladı. Bu nedenle okuldan, arkadaşlarından, çevreden uzaklaşmak zorunda kaldı. Tedavi altında olmasına karşın durumu gittikçe ağırlaştı. Jean Marc hastalığını gizli tutmayı sürdürerek durumunu başkalanna, çevreye hemofiliye bağlı belirtiler olarak anlattı. AIDS hastalığını en yakın dostu, sırdaşı Albert’e anlattığında arkadaşı donup kaldı. Önce inanmadı, sonra paniğe kapıldı. [B] Jean Marc bu olayı şöyle anlatıyor: [/B]«Hastalığımın AIDS olduğunu söylediğimde Albert tam anlamıyla şok oldu. Onu sakinleştirmek bana düştü. Hastalığımın özelliklerini anlattım. Benden korkup kaçmasının gerekli olmadığını söyledim. Bana inandı. Şimdi her gün bana geliyor. Birlikte yemek yiyoruz. «Bu hastalığın ölümcül olduğunu biliyorum. Sonu ölüm bu yolun. Ancak ölüme karşı beni ayakta tutacak, koruyacak tek bir silahım var: Umut. [I]Umut benim yaşamımı sürdürmem için gerekli dan tek dayanak.[/I] «Bir hemofili hastası olarak hep hekimlerin yardımıyla yaşamımı sürdürdüm. Bilim, tıp ve hekimler bugüne kadar yaşamamı sağladı. Bilime, tıbba, hekimlere güvenmesini öğrendim. Bu güven bana umut veriyor. Bir süre sonra AIDS’in tedavisinin bulunacağına inanıyorum. Bu tedaviyi bulmak için çalışan binlerce araştırıcı var. Mutlak bulacaklar. Ben bu umutla yaşıyorum.» Jean Marc hâlâ yaşıyor mu bilmiyorum. Ancak onun insanlara verdiği umut birçok insanın yaşamasını sağlıyor. [I] Özcan Köknel, Yaşamın Zaferi[/I] [/QUOTE]
Alıntıları ekle...
İsim
Spam kontrolü
Atatürk'ün doğduğu şehir?
Cevapla
Forumlar
Serbest Alan (Genel Konular)
Serbest Kürsü
AIDS’le Savaşmak Önyargılarla Savaşmaktan Daha Kolay
Top