Forumlar
Yeni Mesajlar
CerezExtra
EĞLENCE ↓
Şans Kurabiyesi
Renk Falınız
ÇerezRADYO
Sevgiliye Özel
ÇerezDERGİ
Hızlı Okuma Testleri
Pratik Çözümler
Yeniler
Yeni Mesajlar
Yeni ürünler
Yeni kaynaklar
Son Aktiviteler
İndir
En son incelemeler
Dükkan
Giriş
Kayıt
Yeniler
Yeni Mesajlar
Menu
Giriş
Kayıt
Uygulamayı yükle
Yükle
Forumlar
Eğitim
BilgiBANK
Kompozisyon Örnekleri
Affetmek konulu kompozisyon
JavaScript devre dışı bırakıldı. Daha iyi bir deneyim için, devam etmeden önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Konuya cevap yaz
Mesaj
<blockquote data-quote="Egtmci" data-source="post: 832641" data-attributes="member: 98078"><p>Affetmek o kişiyi tekrar sevmek değil.</p><p>Affetmek o kişiyle konuşmak zorunda olmak değil.</p><p>Affetmek o kişiyle ilişkiyi sürdürmek değil.</p><p>Affetmek o kişinin beklentileri doğrultusunda davranmak değil.</p><p>Affetmek o kişiyi kucaklamak değil.</p><p>Affetmek o kişiyi suçsuz bulmak değil.</p><p>Affetmek o kişinin verdiği zararları karşılamak için çaba göstermek değil.</p><p>Affetmek, kırgınlığın, kızgınlığın, nefretin cezaevinden özgürlüğe çıkmasıdır.</p><p>Affetmek artık acıyı duyumsamamaktır.</p><p>Yapılanları zihinsel olarak unutmak zaten olanaksızdır.</p><p>‘duygusal unutma’affetmenin öteki adıdır.</p><p></p><p><strong>AFFEDEBİLMEK AH SEN NE ZOR BİR DUYGUSUNNNN</strong></p><p></p><p>Nefreti aşmanın tek yolu koşulsuz affetmektir. Başkalarını affettiğimiz an özgürleşiriz. Affetmek insanın duygusal bilincini derinleştirir. Nefret yaşamdan zevk almamızı, insanların zaten az olan güzel yanlarını görmemizi engeller. Güzelin önünde gözümüzü bağlar. Hiç kimse saf iyi, ya da saf kötü değildir. Gerçeğin kendisi kusurludur zaten. ("Dünyada kusursuz iki insan olasılığı vardır. Biri kesin ölüdür, öbürü de henüz doğmamıştır.<em> "Çin Atasözü"</em></p><p></p><p>Sırf kötülükleri gösterme bilgiçliğiyle bakmak bir süre sonra şüphe, çöküntü ve umutsuzluk denizinde boğar insanı. Üstelik kendimizdeki her kusuru bağışlar, başkalarına gelince pireyi deve yaparız. Affetmek için, insanın ruhsal ve zihinsel olarak kendisini hazır hissetmesi gerekir. Çünkü affetmek, ancak bilinçli bir seçim olduğunda insanı huzur banyosunda temizleyebilir. Kimsenin zorlamasıyla, veya rica minnet affetmek mümkün değildir. Öyle laf olsun diye affetmek olmaz. Affetmek, bilinçli bir seçim hazırlığının</p><p>karar anı olmalıdır. Koşullu affetme diye bir şey de yoktur; öylesi ancak bir sözleşmedir. Affetmeyi seçtiğinizde kimse size borçlanmayacaktır. Affettiğiniz kişinin sizden özür dilemesini, değişmesini veya istediğiniz gibi olmasını beklemeyin. Nefret duyduğunuz kişinin uzağınızda veya yakınınızda olması, ya da ölmüş olması sizin affetme karar sürecinizi etkilememelidir; çünkü affettiğiniz acılar gerçekte sizin mülkiyetinizdedir.</p><p></p><p>Affetmek kolay değildir; hatta çok zordur; bazen insan affetmek yerine ölmeyi bile tercih edecek kadar kinlenebilir. Ancak özgürlüğün kanatlarını açabilmesi için geride affedilecek bir şey kalmamalı. Kin ve öfkenin kafesinde tutsak bir ruhla nereye kadar yaşanır ki… Çoğu insan affetmenin nefret ettiği kişiyi suçsuz ya da haklı bulduğu anlamına geleceğini sanır. Oysa affetmek, geçmişin acıtan anılarının boyunduruğundan kurtulmaktır; bu acıların yaşantımıza kement atıp bizi mutsuzluğa sürüklemesine son vermektir.</p><p>Yapılanları zihinsel olarak unutmak elbette ki mümkün değildir; ama zaten.</p><p></p><p>Affetmek, o kişiyi sevmek değil.</p><p>Affetmek, o kişiyle muhabbete durmak değil.</p><p>Affetmek, o kişiyi dost bellemek değil.</p><p>Affetmek, o kişinin beklentileri doğrultusunda davranmak değil.</p><p>Affetmek, o kişiyi haklı bulmak hiç değil; çünkü affetmek pişmanlık</p><p>değil.</p><p>Hele ki affetmek o kişiyi esir almak asla değil</p><p></p><p>Affetmek, korku sürgülerini kırıp o kişiye kalbini açmaktır.</p><p>Affetmek, intikam ateşine son odunu atmaktır.</p><p>Affetmek, kırgınlığın, küskünlüğün, nefretin gözaltından çıkmaktır.</p><p>Affetmek, aslında kişinin kendi af fermanını imzalamasıdır.</p><p>Affetmenin öbür adı, “duygusal onarımdır”</p><p>Affetmek, "iyilerin intikamıdır".. .</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Egtmci, post: 832641, member: 98078"] Affetmek o kişiyi tekrar sevmek değil. Affetmek o kişiyle konuşmak zorunda olmak değil. Affetmek o kişiyle ilişkiyi sürdürmek değil. Affetmek o kişinin beklentileri doğrultusunda davranmak değil. Affetmek o kişiyi kucaklamak değil. Affetmek o kişiyi suçsuz bulmak değil. Affetmek o kişinin verdiği zararları karşılamak için çaba göstermek değil. Affetmek, kırgınlığın, kızgınlığın, nefretin cezaevinden özgürlüğe çıkmasıdır. Affetmek artık acıyı duyumsamamaktır. Yapılanları zihinsel olarak unutmak zaten olanaksızdır. ‘duygusal unutma’affetmenin öteki adıdır. [B]AFFEDEBİLMEK AH SEN NE ZOR BİR DUYGUSUNNNN[/B] Nefreti aşmanın tek yolu koşulsuz affetmektir. Başkalarını affettiğimiz an özgürleşiriz. Affetmek insanın duygusal bilincini derinleştirir. Nefret yaşamdan zevk almamızı, insanların zaten az olan güzel yanlarını görmemizi engeller. Güzelin önünde gözümüzü bağlar. Hiç kimse saf iyi, ya da saf kötü değildir. Gerçeğin kendisi kusurludur zaten. ("Dünyada kusursuz iki insan olasılığı vardır. Biri kesin ölüdür, öbürü de henüz doğmamıştır.[I] "Çin Atasözü"[/I] Sırf kötülükleri gösterme bilgiçliğiyle bakmak bir süre sonra şüphe, çöküntü ve umutsuzluk denizinde boğar insanı. Üstelik kendimizdeki her kusuru bağışlar, başkalarına gelince pireyi deve yaparız. Affetmek için, insanın ruhsal ve zihinsel olarak kendisini hazır hissetmesi gerekir. Çünkü affetmek, ancak bilinçli bir seçim olduğunda insanı huzur banyosunda temizleyebilir. Kimsenin zorlamasıyla, veya rica minnet affetmek mümkün değildir. Öyle laf olsun diye affetmek olmaz. Affetmek, bilinçli bir seçim hazırlığının karar anı olmalıdır. Koşullu affetme diye bir şey de yoktur; öylesi ancak bir sözleşmedir. Affetmeyi seçtiğinizde kimse size borçlanmayacaktır. Affettiğiniz kişinin sizden özür dilemesini, değişmesini veya istediğiniz gibi olmasını beklemeyin. Nefret duyduğunuz kişinin uzağınızda veya yakınınızda olması, ya da ölmüş olması sizin affetme karar sürecinizi etkilememelidir; çünkü affettiğiniz acılar gerçekte sizin mülkiyetinizdedir. Affetmek kolay değildir; hatta çok zordur; bazen insan affetmek yerine ölmeyi bile tercih edecek kadar kinlenebilir. Ancak özgürlüğün kanatlarını açabilmesi için geride affedilecek bir şey kalmamalı. Kin ve öfkenin kafesinde tutsak bir ruhla nereye kadar yaşanır ki… Çoğu insan affetmenin nefret ettiği kişiyi suçsuz ya da haklı bulduğu anlamına geleceğini sanır. Oysa affetmek, geçmişin acıtan anılarının boyunduruğundan kurtulmaktır; bu acıların yaşantımıza kement atıp bizi mutsuzluğa sürüklemesine son vermektir. Yapılanları zihinsel olarak unutmak elbette ki mümkün değildir; ama zaten. Affetmek, o kişiyi sevmek değil. Affetmek, o kişiyle muhabbete durmak değil. Affetmek, o kişiyi dost bellemek değil. Affetmek, o kişinin beklentileri doğrultusunda davranmak değil. Affetmek, o kişiyi haklı bulmak hiç değil; çünkü affetmek pişmanlık değil. Hele ki affetmek o kişiyi esir almak asla değil Affetmek, korku sürgülerini kırıp o kişiye kalbini açmaktır. Affetmek, intikam ateşine son odunu atmaktır. Affetmek, kırgınlığın, küskünlüğün, nefretin gözaltından çıkmaktır. Affetmek, aslında kişinin kendi af fermanını imzalamasıdır. Affetmenin öbür adı, “duygusal onarımdır” Affetmek, "iyilerin intikamıdır".. . [/QUOTE]
Alıntıları ekle...
İsim
Spam kontrolü
Atatürk'ün doğduğu şehir?
Cevapla
Forumlar
Eğitim
BilgiBANK
Kompozisyon Örnekleri
Affetmek konulu kompozisyon
Top