şimdi şöyle oluyor

günlük aklıma geldi de yine mutlu oldum burayı gördükçe hatırlayıp hep mutlu oluyim kendime hatırlatma notu: oğuz bey çok iyi bi insan

İnsan evinden uzakta ayrı bi şehirde yasamak zorunda kaldığında aile ortamının sıcaklığını arıyor. Eve gidince gününün nasıl geçtiğini soran anne, her zamanki koltuğunda oturan televizyon izleyen göbekli baba, circir konuşan küçük kardeş, arkadaş gibi olunan bi abla..bunları bulamayacağı için de çevreye sarılıyor. Her zaman yemek yediği yerin sahipleri, pazarda meyve aldığı tezgahtar amca, köşedeki bufede ıvır zıvır satan asker yeşili montlu yasli amca, evin önünde oturan karşı apartmandaki komsu amca.. Bu insanlar bi anda aile sıcaklığını hissettirmeye basliyor. Yemeğini yediğim yerde Aynur abla günün nasıl geçtigini, bufedeki amca derslerin durumunu, pazardaki amca memleketi sormaya başlıyor. Yavaş yavaş o sıcak muhabbetler kuruluyor.

Bunları niye mi anlattım günlük ,, söz uçar yazı kalır. Suat amca da hep kalsin istedim. Evet suat amca. Evin onune bi tabure ceker hava iyiyse sabahtan aksama kadar orada oturur esnafla sohbet eder. Tülcüsü, koftecisi, cicekcisi..ne kadar esnaf varsa artik. Bi de sigara yakar. Birkaç yildir burada kaldığım için ben de görüyorum onu gide gele selam vere ala amcayla ahbaplık kurduk. Kızım arkadaşlarını al gelin bize hanim kek poğaça börek yapsın öğrencisinin siz yiyemezsiniz, kızım dersler nasıl milli eğitimde tanıdık var hocalarinla konuşalım, kızım aman dikkat et İstanbul yolunda kaza olmuş trafik varmış,, suat amcam yakar sigarasını o tabureye oturur bi yandan konusurduk.
Su sıkıcı şehrin en canlı rengi suat amcam. Bugün kaybettik onu günlük ama herkes bilsin dünyadan suat amca diye biri gecti.

Allah rahmet eylesin başınız sagolsun..
Servet amcamı hatırlattı okuyunca lise döneminde kaldığım öğrenci evinde kkomşuydu bize sallanan sandalyesini atar o da sokağa ..yolum düştükçe uğrarım mutlaka her seferinde aynı muhabbetle karşılar..
Böylesi güzel insanlar her daim kalırlar sende unutulmazlar .. Mekanı cennet olsun..

Amin çok tesekkur ederim

Günlük bir tabak sıcak çorba olsaydı ne iyi olurdu. Mercimek bol limon biraz bul biber,, ah bir mutfagim olsaydı ah bir ocagim olsaydı.. Her gün çorba yapardım

O gün ki gördüm seni, yaktin ah yaktin beni
Su ah ünlemi ne cümleler barındırıyor di mi sozlukcuk

Bugün okulda mavi bi vosvos gördüm 34 yazan bi tabela aşmış sahibi. Kesin İstanbullu dur. O kadar özledim ki bana her şey istanbulu hatırlatıyor.

Bir de kan tutuyormus beni. Ama sadece açık yaradan sızan kan ve kendi vucudumda olacak. Yanımda birinin kafası kopsa ki allah muhafaza..kan tutması olmaz ama parmağında ufacık bi kesik bayılmak için yeterliymis. Bunu kaç yasimdan sonra ogreniyorum. Bi de kendimi dayanıklı sanirdim doktor olacaktim hatta belki cerrah. Doktor olamadim ama bir inşaatçı oldum. Tek elimle iki cevizi sıkıp kırabiliyorum da ama gel gör ki kan tutuyor. Bu hic hoşuma gitmedi günlük.

Günlük
Simdi doğruya doğru..kitaplardan, şarkı sözlerinden, türkülerden vs çok etkilenmeyen odun bi yapım var. Fikrimin ince gülü hariç onu kenara koyalım. Müslüman gursesin niluferini ve metallica nin one nını da ayıralım.
Hah ne diyordum..
Benim ruhum biraz ketum ve gururlu bana bile belli etmez ne hissettiğini. Zaten bu yüzden vucudumda dışarıyı izleyen biri gibi hissederim kendimi. Sanki şey gibi.. Vücudum bi ev ruhum da o evin içindeki biri. Dışarı sürekli perdeyi aralayip bakıyor dışarı çıkıp kendini göstermekten aciz. Boyle bi şey iste.
Ama bikac gün önce otobüste kitap okuyodum. Beyoglunun en güzel abisi. Polisiye bi kitap. Olaylar cozumleniyor sorgular sualler yapılıp ediliyor kaptırıp gidiyorsun anlayacağın. Gayet normal okuyorum hiiii bu da boyleymis demek siradan tepkiler veriyorum kendi kendime. Lakiiiin. Öyle bi yere geldim ki romanda! Otobuste olmasam aglardim kendimi sıktım boğazım agridi ağlamamak için. O 3 sokak çocuğunun yaptığı bi kahramanlık var tüylerim diken diken oldu. Ah bee dedim. Ah be günlük ah be.

Pi gercekten hayal mi gördü acaba ama hic bir hayal o kadar gerçekçi olabilir mi ki