Objektifte Perspektif
Fotoğrafta Kompozisyon
Fotoğrafta perspektif - makineden farklı uzaklıklarda bulunan nesneler arasındaki boyut ilişkisi - objektifin odak uzunluğuna bağlı bir unsur olmayıp, fotoğraflanacak nesneyle objektif arasındaki mesafeyle ilintilidir. Mesela karşı sayfada yer alan New York fotoğrafı tele objektifle çekilmiştir. Eğer bunun yerine bir geniş açı objektif kullanılmış olsaydı ve boyut olarak buradaki görüntüye tıpatıp uyacak şekilde binaların aynı kesiti fotoğraftan saydı, elde edilecek görüntüler büyütülmüş olanın daha bariz şekilde grenli olması dışında birbirinin aynısı olurlardı
Odak uzunluklarının bu özelliği fotoğrafçılar tarafından pek iyi değerlendirilmese de, bu konunun bilinmesi görsel fikirlerinifotoğraf haline dönüştürmek isteyenler için büyük önem taşımaktadır. Objektifleri iyi tanıyan bir fotoğrafçı odak uzunluğunun bir nesnenin çerçeve içerisindeki boyutunu etkilediğini bilir. Odak uzunluğu arttıkça görüntünün boyutu da büyüyecektir. Öte yandan grafikle ilgili bölümlerde de ifade edildiği gibi bir nesnenin çerçeve içindeki boyutu aktarılmak istenen görsel mesaja önemli katkılarda bulunur.
Fotoğrafçı istediği perspektifi elde edebilmek için durması gerektiği noktayı belirledikten sonra, konunun ne kadarını çerçevenin içerisine dahil edeceğiyle ilgili tercihi doğrultusunda kullanması gereken objektif tipine, çerçeve içerisinde ilgi alanının ne kadar büyük olması gerektiğine ve farklı odak uzunluklarının optik özelliklerine göre kararlarını oluşturur.
Odak uzunluğu özellikleri kabaca üç gruba ayrılabilir. Geniş açılı objektifler genişlik ve yaygınlık duygusu verirler; ön plan ve arka planı ayıran mesafe abartılı gibi görünür. Normal objektifler (kullanılan filmin içten çapraz uzunluğuyla aynı odak uzunluğuna sahip objektiflere normal objektif denir ve 35 mm film için bu uzunluk yaklaşık 50 mm'ye karşılık gelir) mesafe ilişkilerini olabildiğince doğal haliyle yansıtırlar.
Teleobjektifler mesafenin adeta sıkıştırıldığı izlenimini verirler. Gerçekte hayli uzakta olan nesneler olduklarından daha yakındaymış gibi görünürler. Elbette ki bu yayılma ve sıkıştırma etkileri göz yanılmalarıdır. Genişlik ve yayılma etkisini oluşturan şey aynı fotoğraf üzerinde çok yakındaki ve çok uzaktaki nesnelerin birlikte gösterilmeleridir. Bunun tersine olarak da teleobjektifler oldukça dar bir görüş alanını kapsayarak bu alanı büyülttüklerinden uzaktaki nesneler beklenmedik bir şekilde yakındaymış gibi görünürler.
Kompozisyon açısından baktığımızda odak uzunluğunun seçimindeki temel ölçüt yaratılmak istenen genişleme ya da sıkışma etkisi veyahut da fotoğrafçının vermek istediği mesaja uygun bir çerçeve içerisinde boyut ilişkisi vurgulanan bir görüntü elde etme çabasıdır.
Fotoğrafçı her zaman görüntüleyeceği nesneyle arasındaki mesafeyi seçebilmek için gerekli hareket özgürlüğüne sahip olamayabilir. Ancak odak uzunluğu seçimini zihninde objektifle nesne arasındaki mesafeye bağımlı olarak düşünmeye kendini alıştırarak kompozisyonlarının etkinliğini artırılabilir.
Fotoğrafta Kompozisyon
Fotoğrafta perspektif - makineden farklı uzaklıklarda bulunan nesneler arasındaki boyut ilişkisi - objektifin odak uzunluğuna bağlı bir unsur olmayıp, fotoğraflanacak nesneyle objektif arasındaki mesafeyle ilintilidir. Mesela karşı sayfada yer alan New York fotoğrafı tele objektifle çekilmiştir. Eğer bunun yerine bir geniş açı objektif kullanılmış olsaydı ve boyut olarak buradaki görüntüye tıpatıp uyacak şekilde binaların aynı kesiti fotoğraftan saydı, elde edilecek görüntüler büyütülmüş olanın daha bariz şekilde grenli olması dışında birbirinin aynısı olurlardı
Odak uzunluklarının bu özelliği fotoğrafçılar tarafından pek iyi değerlendirilmese de, bu konunun bilinmesi görsel fikirlerinifotoğraf haline dönüştürmek isteyenler için büyük önem taşımaktadır. Objektifleri iyi tanıyan bir fotoğrafçı odak uzunluğunun bir nesnenin çerçeve içerisindeki boyutunu etkilediğini bilir. Odak uzunluğu arttıkça görüntünün boyutu da büyüyecektir. Öte yandan grafikle ilgili bölümlerde de ifade edildiği gibi bir nesnenin çerçeve içindeki boyutu aktarılmak istenen görsel mesaja önemli katkılarda bulunur.
Fotoğrafçı istediği perspektifi elde edebilmek için durması gerektiği noktayı belirledikten sonra, konunun ne kadarını çerçevenin içerisine dahil edeceğiyle ilgili tercihi doğrultusunda kullanması gereken objektif tipine, çerçeve içerisinde ilgi alanının ne kadar büyük olması gerektiğine ve farklı odak uzunluklarının optik özelliklerine göre kararlarını oluşturur.
Odak uzunluğu özellikleri kabaca üç gruba ayrılabilir. Geniş açılı objektifler genişlik ve yaygınlık duygusu verirler; ön plan ve arka planı ayıran mesafe abartılı gibi görünür. Normal objektifler (kullanılan filmin içten çapraz uzunluğuyla aynı odak uzunluğuna sahip objektiflere normal objektif denir ve 35 mm film için bu uzunluk yaklaşık 50 mm'ye karşılık gelir) mesafe ilişkilerini olabildiğince doğal haliyle yansıtırlar.
Teleobjektifler mesafenin adeta sıkıştırıldığı izlenimini verirler. Gerçekte hayli uzakta olan nesneler olduklarından daha yakındaymış gibi görünürler. Elbette ki bu yayılma ve sıkıştırma etkileri göz yanılmalarıdır. Genişlik ve yayılma etkisini oluşturan şey aynı fotoğraf üzerinde çok yakındaki ve çok uzaktaki nesnelerin birlikte gösterilmeleridir. Bunun tersine olarak da teleobjektifler oldukça dar bir görüş alanını kapsayarak bu alanı büyülttüklerinden uzaktaki nesneler beklenmedik bir şekilde yakındaymış gibi görünürler.
Kompozisyon açısından baktığımızda odak uzunluğunun seçimindeki temel ölçüt yaratılmak istenen genişleme ya da sıkışma etkisi veyahut da fotoğrafçının vermek istediği mesaja uygun bir çerçeve içerisinde boyut ilişkisi vurgulanan bir görüntü elde etme çabasıdır.
Fotoğrafçı her zaman görüntüleyeceği nesneyle arasındaki mesafeyi seçebilmek için gerekli hareket özgürlüğüne sahip olamayabilir. Ancak odak uzunluğu seçimini zihninde objektifle nesne arasındaki mesafeye bağımlı olarak düşünmeye kendini alıştırarak kompozisyonlarının etkinliğini artırılabilir.
