Klasik DÖnem Bestecileri

Suskun

V.I.P
V.I.P
NiccoloPaganini.jpg


Niccolò Paganini,
(d. 27 Ekim 1782, Cenova, İtalya - ö. 27 Mayıs 1840, Nice, Fransa)
İtalyan besteci, keman virtüözü.​
Müzik tarihinin en ünlü keman virtüözlerinden biridir. Keman tekniğine önemli katkılarda bulunmuş, keman, gitar ve oda müziği alanında bir çok eser vermiştir. Çok bilinen bazı eserleri: La Campanella, Cantabile, Centone di Sonate (18 sonat), 24 kapriççiyo, I Palpiti, Nel cor piu non mi sento, Grand Sonata'dır.

Hayatı


8 yaşından önce amatör bir müzikçi olan babasından keman dersleri almaya başlaya Paganini, 11 yaşındayken müzik çalışmalarını ilerletmek üzere Parma'ya gitmiştir. Bunun üzerine, çalışmalarına kendi kendine devam eden Paganini, 13 yaşındayken konser turnelerine başlamış, halk arasında Paganini, hakkında çeşitli söylentiler yayılmaya başlamıştır. Büyük kemancının şeytanla arkadaş olduğu, yayını şeytanın ona verdiği sihirli kuvvetle kullandığı söyleniyordu.Kemandaki değişik tekniği iskelet sistemiyle alakalı Marfan Sendromu sonucunda oluştuğunu ölümden sonra iskeletini inceleyen doktorlar ortaya koymuşlardır.

Paganini şöhrete kavuştuktan sonra son derece lüks bir hayat sürmeye koyulmuştu. Çok fazla para kazanıyordu, çok kumar oynuyordu. Bir keresinde bir kemanını kumar masasında rehin bırakmış, bir konserde keman çalması gerekince bir başka meslektaşından ödünç keman istemek zorunda kalmıştı.Kumar tutkusu onu 1838 yılında Paris'te bir kumarhane açmaya kadar götürmüştür. Ancak bu girişimi başarısızlıkla sonuçlanmıştı.

Livorno’da verdiği bir konserden sonra bir Fransız tüccar kendisine Guarnerius yapımı olağanüstü bir keman hediye etti. Paganini hayatı boyunca bu kemanı çaldı. Bu keman halen Cenova’da saklanmakta ve sergilenmektedir.

1825 yılında beraber turneye çıktıkları Antonia Binachi'den Cyrus Alexander adında bir oğlu olmuştur. Her nekadar oğlunun annesiyle evlenmese de ömrünün sonuna kadar oğlundan ilgisini esirgememiştir ve onu da bir müzisyen yapmıştır

Paganini belli başlı eserleri arasında keman için 24 cappricio, keman ve orkestra için iki konçerto, ayrıca çeşitli keman parçaları vardır.

Paganini, 27 Mayıs 1840'da Fransa'nın Nice şehrinde gırtlak kanserinden öldü, ölmeden önce günah çıkartmayı kabul etmediği için, uzun yıllar boyunca ölüsüne gömülecek yer verilmeyen müzisyen İtalya'nın Parma şehrinde gömülüdür. İtalyan Posta İdaresi 1982 yılında, doğumunun 200. yılı anısına bir hatıra pulu bastırmıştır.Klaus Kinski kendi çektiği ve başrolünü oynadığı "PAGANINI" filminde ünlü virtüözün hayatını anlatmıştır.
 

Suskun

V.I.P
V.I.P
400px-Czerny_2.jpg

Carl Czerny
(d. 21 Şubat 1791 - ö. 15 Haziran 1857)
Avusturyalı piyanist, besteci ve müzik öğretmeni.
En bilinen yapıtları "Piyano Etütleri"dir.

Viyana'da doğdu. İlk piyano öğretmeni babası olan Czerny Johann Nepomuk Hummel, Antonio Salieri ve Ludwig van Beethoven'den ders aldı. İlk konserini 1800'de Mozart'a ait bir Piyano Konçertosu'yla verdi. Daha sonra, Beethoven'in 5 No'lu Piyano Konçertosu "Emperor" adlı eserinin 1812'de Viyana'da prömiyerini yaptı.

Zamanının en aranan ve kaliteli öğretmenlerinden oldu. Czerny, ilk piyano etütleri yazan bestecilerdendir. Bugün bile hocaların en çok kullandığı etütler ona aittir.

Bunların yanı sıra Czerny birçok Requiem (Ağıt), Senfoni, Konçerto, Sonat, Yaylı çalgılar 4'lüsü için parçalar vb. besteledi. Bu besteleri bilinmese de "110 Kolay ve İlerletici Etüt" (110 Easy And Progressive Etudes), "Hız Okulu" (School of Velocity) gibi daha çok İngilizcesi ile bilinen eserleri vardır.





Giacomo_Meyerbeer_nuorempana.jpg

Giacomo Meyerbeer
(Jakop Liebmann - Beer)
(d.5 Eylül 1791 Berlin– ö. 2 Mayıs 1864 Paris)
Alman opera bestecisi.
Zengin bir bankacının oğlu olarak dünyaya gelen Meyerbeer, müzik öğrenimine küçük yaşta başlamış, bilgisini özellikle Karl Zenter, Anselm Weber, Abt Vogler'den edinmiştir. Bir süre İngiltere ve Fransa'da bulunduktan sonra İtalya'ya geçmiş, önce bu ülkedeki opera akımlarının etkisinde kalmış, daha sonra Paris'e yerleşerek "Robert le Diable" (Şeytan Robert) ve "Les Huguenots" gibi ilk önemli operalarını vermiştir. Bir ara Prusya Genel Müzik Müdürü olarak Berlin'de görev alan sanatçı, tekrar Paris'e dönmüş; burada "Le Prophéte" (Peygamber) ve "L'Africaine" (Afrika'lı Kadın) gibi üslup ve kişiliğini yansıtan örnekler yazmıştır.






Rossini-portrait-0.jpg

Gioacchino Rossini,
(d. 29 Şubat 1792, Pesaro, İtalya – ö. 13 Kasım 1868, Paris).
İtalyan opera bestecisi. "Mösyö Kreşendo" takma adı ile anılır.
İtalya’nın doğu kıyısında Pesaro adlı küçük bir kasabada dünyaya geldi. Annesi opera şarkıcısı idi, babası ise korno çalardı. Çocukken şarkı söylemeye, viyolonsel ve korno çalmaya başladı. 15 yaşına geldiğinde bir müzik okuluna yazıldı ve beste yapmayı öğrendi.

İlk operası Evlilik Sözleşmesi (La Cambiale di Matrimonio) 18 yaşında Venedik’te sahnelendi, dördüncü eseri ciddi opera Tancredi ve beşinci eseri komik opera Cezayir'de İtalyan Kız (L'Italiana in Algeri) operaları ile ün kazandı, başyapıtı Sevil Berberi (Il Barbiere di Siviglia) operasını ise 24 yaşında iken Roma’da sahneledi. Sindrella masalından esinlenen Külkedisi (La Cenerentola) operasını da aynı yıl (1816’da) yazdı. 18 – 37 yaşları arasıda 39 opera besteledi. Son operası uvertürü, fırtına sahnesi ve bale müziği ile ünlenen Guillaume Tell idi. 37 yaşında opera bestelemeyi bıraktı. Yaşadığı dönemde çok popüler bir besteci idi. Eserlerinin bir kısmı bugün de sıklıkla sahnelenir.

Napoli'deki San Carlo Tiyatrosu, Paris’teki İtalyan Operası gibi birkaç yerin müzik direktörlüğünü yürüttü. 1830 Fransız Devrimi'nden önce Kral X. Charles'ın bestecisi olarak çalıştı.


Rossini iki defa evlendi. 1822'de evlendiği eşi Isabella Colbran, eserlerinin pek çoğunda baş rol oynayan bir opera sanatçısı idi. İlk eşinin ölümü üzerine 1846’da opera şarkıcısı Olympe Pélissier ile evlendi. Rossini, 1824-1836 yılları arasında yaşadığı Fransa’ya 1855’te geri döndü ve yerleşti, evi sanatçıların buluşma noktası haline geldi, bu dönemde "yaşlılık günahları" diye adlandırdığı besteler yapıp kendi salonunda seslendirdi. 13 Kasım 1868’de hayatını kaybetti.

Rossini başarıyı komik operalarıyla yakalamıştı. En önemli eserleri olarak Guillaume Tell, Tancredi, ve Semiramide kabul edilir. Othello Verdi’nin başyapıtı olmasına karşın, Rossini’nin Othello’su da dinlemeye değerdir. Gençliğinde bestelediği yaylı çalgılar sonatları onun Haydn ve Mozart gibi klasik dönem bestecilerinin eserlerini derinlemesine incelediğini gösterir.

Eserleri
Opera


* Evlilik Sözleşmesi (La Cambiale di Matrimonio), 1810
* L'equivoco stravagante (Acaip Anlaşmazlık), 1811
* Demetrio e Polibio (Demetrios ve Polybios), 1812
* L'inganno felice, 1812
* Ciro in Babilonia (Kyros Babil'de) veya La caduta di Baldassare, 1812
* La scala di seta (İpek Merdiven), 1812
* La pietra del paragone (Mihenktaşı), 1812
* L'occasione fa il ladro veya Il cambio della valigia, 1812
* Il Signor Bruschino veya Il figlio per azzardo, 1813
* Tancredi, 1812
* Cezayir'de İtalyan Kız (L'Italiana in Algeri), 1813
* Aureliano in Palmira (Aureliano Palmira'da), 1813
* İtalya'da Bir Türk (Il Turco in Italia), 1814
* Sigismondo, 1814
* Elisabetta regina d'Inghilterra (İngiltere Kraliçesi Elizabeth), 1815
* Torvaldo e Dorliska, 1815
* Almaviva veya L'inutile precauzione (Yararsız Önlem) veya Sevil Berberi (Il barbiere di Siviglia) (Sevil Berberi), 1816
* La gazzetta veya Il matrimonio per concorso, 1816
* Othello veya Il moro di Venezia, 1816
* Külkedisi (La Cenerentola) veya La bontà in trionfo, 1817
* Hırsız Saksağan (La gazza ladra), 1817
* Armida, 1817
* Adelaide di Borgogna veya Ottone, re d'Italia, 1817
* Mosè in Egitto (Musa Mısır'da), 1818
* Adina veya Il califfo di Bagdad, 1818
* Ricciardo e Zoraide, 1818
* Ermione, 1819
* Eduardo e Cristina, 1819
* La donna del lago, 1819
* Bianca e Falliero veya Il consiglio dei tre, 1819
* Maometto secondo (Sultan II. Mehmed), 1820
* Matilde Shabran (Matilde di Shabran) veya Bellezza e Cuor di Ferro, 1821
* Zelmira, 1822
* Semiramide (Semiramis), 1823
* Il viaggio a Reims (Reims'e Yolculuk) veya L'albergo del giglio d'oro, 1825
* Le Siège de Corinthe (Korinthos Kuşatması), 1826 – Maometto secondo'nun (Sultan II. Mehmed) gözden geçirilmiş biçimi
* Moïse et Pharaon (Musa ile Firavun) veya Le passage de la Mer Rouge (Kızıldeniz'i Geçiş), 1827 – Mosè in Egitto'nun (Musa Mısır'da) gözden geçirilmiş biçimi
* Le Comte Ory, 1828
* Guillaume Tell, 1829

Diğer eserleri

* Il pianto d'armonia per la morte d’Orfeo
* Petite Messe Solennelle
* Stabat Mater
* Fagot konçertosu
* Messa di Gloria
* Péchés de vieillesse
 

Suskun

V.I.P
V.I.P

Domenico Gaetano Maria Donizetti
(29 Kasım 1797, Bergamo, İtalya – 8 Nisan 1848, Bergamo)
İtalyan opera bestecisi.
En ünlü bestesi 1835 yılında bestelediği Lucia di Lammermoor 'dir.


Altı çocuklu bir ailenin beşinci çocuğu olarak çok fakir bir ortamda dünyaya geldi. Babası Andrea tefeci dükkânında görevliydi, annesi Domenica Nava ise terziydi. Müzikle ilgisi olmayan ailesine rağmen, Donizetti'nin içindeki gizli yetenekler opera bestecisi olan Simon Mayr'in desteği altında ortaya çıktı. Mayr, 1806 yılında parasız eğitim veren bir müzik okulu kurmuştu. Donizetti bu okula katılan ilk öğrencilerdendi ve 1814 yılına kadar burada eğitim gördü. Bu okul, İtalya'nın diğer şehirlerinde sık rastlanmayan bir müzik eğitimi veriyordu. Mayr, Donizetti'ye büyük destek sağladı, hatta iki yıl boyunca Bolonya'daki Padre Mattei'den konturpuvan dersi alması için maddi destek verdi. Donizetti, 1817 yılında Bergamo'ya döndüğünde Mayr, genellikle Venedik'te iş yapan bir kuruluştan kontrat almasını sağladı. Donizetti'nin "Zoraida di Granata" operası Napoli operası ile verimli bir anlaşma yapmasını sağlayacak kadar başarılı bulunmuştu.

Meteorik kariyeri olan çağdaşlarının aksine Donizetti, şöhret basamaklarını ağır ağır tırmandı. 1822 yılında Napoli'de besteci olarak çalışmaya başladı Ve içlerinde "L'ajo nell'imbarazzo" ve "Elisabetta al Castello di Kenihvorth" olan bazı güzel eserlerini besteledi. Fakat ilk büyük başarısı ancak 1830 yılında Milano'da Teatro Carcano'da oynanan "Anna Bolena" ile geldi. Eser Öyle büyük ilgi uyandırdı ki kısa zamanda Paris, Londra, Madrid, Dresden ve Havana'da oynandı. Enerjik çatışmalar ve vokal gösterişe dayalı Anna Bolena, Donizetti'nin sıklıkla kullanacağı; İngiltere, İskoçya ve delilik temalarını içeren ilk operasıdır. En çok bilinen operası "Lucia di Lammermoor"'da aynı temaları içerir.

Verimli, rahat ve zengin bir şekilde çalışma masasında oturur, etrafını saran kıskançlıklara karşı duyarsız ve habersiz bir şekilde kantatların, dini eserlerin ve motetlerin yanında başarılı iki üç operayı bir yıl içinde besteler, üzerine düşen her görevi yapardı. Kontrat, libretto ve tiyatrolardaki kargaşalara rağmen ayrıca Napoli Konservatuarında öğretmenlik görevi de üstlenmişti. Her ne kadar en güzel eserlerini Napoli'de verdiyse de bu şehirde hep bir yabancı olarak kaldı.

Roma'lı bir avukatın kızı olan Virginia Vasselli ile 1828 yılında evlendi. Üç çocuklarından hiçbir tanesi çocukluk yaşlarından sağ olarak kurtulamadı. Karısının 1837 yılında kolera salgınından ölmesi Donizetti'yi ciddi bir bunalıma soktu.

Karısının ölümünden sonra ve en güzel operaları San Carlo tarafından reddedilince ayrıca konservatuardaki müdürlük görevi kendisine verilmeyince Donizetti bu şehri terk etmeye karar verdi. Böylece 1838 yılında Napoli, en güzel operalarını (Aşk iksiri (L'elisire d'amore)(1832), Parisina (1833), Lucrezia Borgia (1833), Maria Stuarda (1834), Roberto Devereux (1837)), ayrıca hepsinden başarılı olarak kabul edilen Lucia di Lammermoor (1835) besteleyen Donizetti'yi sonsuza dek kaybetmiş oldu.

Napoli Operası ile olan kontratını iptal etmesi Avrupa'daki diğer büyük operalarla serbestçe çalışmasına imkân verdi. Aşk iksiri (L'elisire d'amore) işte bu zamanda, 1832 yılında Milano'da bestelenmiştir.

Olağanüstü verimli olması ve hızlı çalışması aldığı bir çok opera kontratını ve diğer opera dışı kontratları tamamlamasına olanak veriyordu. Değişik operalar için yılda beş tane eser besteliyor, bunlar bir perdelik komedilerden ciddi dramlara kadar çeşitlilik içeriyordu.

Zor bir durum içinde olduğunu gören arkadaşı Rossini, onu Paris'e çağırdı. Diğer operaları başarı ile oynanırken, Donizetti burada yeni eserler vermeye başladı. Paris'te yeteri kadar para kazanıp emekliye ayrılmayı düşünse de, fizik ve akıl sağlığının bozulmaya başlaması onu daha yoğun bir şekilde çalışmaya mecbur ediyordu.

Paris Operası için yaptığı ilk çalışma Corneille'in harika ve etkileyici oyunundan temelini alan "Poliuto" operasının yeniden yorumlanmış hali olan Les Martyres oldu. Poliuto operası birkaç ay önce İtalyan sansür kurulu tarafından yasaklanmış bir eserdi. Donizetti'nin Paris'te onu taçlandıracak olan operalarının her ikisi de komedi tarzında oldu: La fille du Regiment ve Don Pasquale. Don Pasquale Theatre Italien için bestelenmişti. Bu operanın bestelenişi sırasında Donizetti: "Konu insanı memnun ederse kalp konuşur, insanın kafası ileri doğru hamle yapar ve el yazar" demiştir.

1840'larda Avusturya, İtalya'nın büyük bir bölümünü işgal etmiş olmasına rağmen Avusturya'daki Kapellmeister pozisyonunu 1842 yılında kabul etti. Giuseppe Verdi'nin aksine Donizetti, politik olaylara karşı oldukça duyarsızdı. 1848 yılında Verdi, "La Battaglia di Legnano" operasıyla Avusturya işgaline karşı oldukça politik mesajlar yollayacaktı.

Donizetti melankolik yapısı, garip hareketlen ve felçli olmasına rağmen opera bestelemeye devam etti. 1845 yılında Paris'e geri döndü, yeğeni onu doktor gözetimine aldırdı. Frengi kaynaklı beyin-omurilik bozulması teşhisi konuldu. 17 ay boyunca Paris dışında bir sanatoryumda kaldı. 1847 yılında konuşamaz ve felçli bir halde Bergamo'ya geri döndü ve 1848 yılında ölene kadar burada kaldı.

Donizetti, İtalyan Romantik dönemin en verimli sanatçılarından biri olarak kabul edilir. Operaları dramatik yapı taşır ve karakter betimlemelerini ustaca yorumlar. 23 yaşındaki bariton Giorgio Ronconi'nin olağanüstü yeteneğinden etkilenmiş ve bu baritona göre eserler yazmıştır. Böylelikle ilende Verdi tarafından daha da geliştirilecek olan ses tipinin gelişimini başlattığı bilinir. Ayrıca en iyi operası Liverpoollu Emilia'nın konu edildiği Emilia di Liverpool'dur.

Eserleri

Donizetti klasik batı müziğinin çok sayıda türünde, çok sayıda eser vermiş olan bir bestecidir. Hazırladığı eserler arasında 75den fazla sayıda opera, 16 senfoni, 19 yaylısazlar quarteti, 193 şarkı, 45 duet, 3 orotaryo, 28 kantata, çok sayıda enstrümental konçerto, sonata ve diğer oda müziği türleri eserleri bulunmaktadır. Ancak opera türünde üstün yetenek gösteren bestelediği şaheser opera eserlerii ile çok tanınmıştır.

Operaları

* Il Pigmalione (1816; 13.10.1960 Teatro Donizetti, Bergamo)
* Enrico di Borgogna (14.11.1818 Teatro San Luca, Venedik)
* Una follia (17.12.1818 Teatro San Luca, Venedik) (kayıp)
* Le nozze in villa (1821? Teatro Vecchio, Mantua)
* Il falegname di Livonia, ossia Pietro il grande (26.12.1819 Teatro San Samuele, Venedik)
* Zoraïda di Granata (28.1.1822 Teatro Argentino, Roma)
* La zingara (12.5.1822 Teatro Nuovo, Napoli)
* La lettera anonima (29.6.1822 Teatro del Fondo, Napoli)
* Chiara e Serafina, ossia I pirati (26.10.1822 Teatro alla Scala, Milano)
* Alfredo il grande (2.7.1823 Teatro San Carlo, Napoli)
* Il fortunato inganno (3.9.1823 Teatro Nuovo, Napoli)
* Zoraïda di Granata [rev] (7.1.1824 Teatro Argentino, Roma)
* L'ajo nell'imbarazzo (4.2.1824 Teatro Valle, Roma)
* Emilia di Liverpool (28.7.1824 Teatro Nuovo, Napoli) (L'eremitaggio di Liverpool)
* Alahor in Granata (7.1.1826 Teatro Carolino, Palermo)
* Don Gregorio [rev of L'ajo nell'imbarazzo] (11.6.1826 Teatro Nuovo, Napoli)
* Elvida (6.7.1826 Teatro San Carlo, Napoli)
* Gabriella di Vergy (1826; 29.11.1869 Teatro San Carlo, Napoli) (Gabriella)
* Olivo e Pasquale (7.1.1827 Teatro Valle, Roma)
* Olivo e Pasquale [rev] (1.9.1827 Teatro Nuovo, Napoli)
* Otto mesi in due ore (13.5.1827 Teatro Nuovo, Napoli) (Gli esiliati in Siberia)
* Il borgomastro di Saardam (19.8.1827 Teatro del Fondo, Napoli)
* Le convenienze teatrali (21.11.1827 Teatro Nuovo, Napoli)
* L'esule di Roma, ossia Il proscritto (1.1.1828 Teatro San Carlo, Napoli)
* Emilia di Liverpool [rev] (8.3.1828 Teatro Nuovo, Napoli)
* Alina, regina di Golconda (12.5.1828 Teatro Carlo Felice, Cenova)
* Gianni di Calais (2.8.1828 Teatro del Fondo, Napoli)
* Il paria (12.1.1829 Teatro San Carlo, Napoli)
* Il giovedi grasso (26.2.1829? Teatro del Fondo, Napoli) (Il nuovo Pourceaugnac)
* Il castello di Kenilworth (6.7.1829 Teatro San Carlo, Napoli)
* Alina, regina di Golconda [rev] (10.10.1829 Teatro Valle, Roma)
* I pazzi per progetto (6.2.1830 Teatro San Carlo, Napoli)
* Il diluvio universale (28.2.1830 Teatro San Carlo, Napoli)
* Imelda de' Lambertazzi (5.9.1830 Teatro San Carlo, Napoli)
* Anna Bolena (26.12.1830 Teatro Carcano, Milano)
* Le convenienze ed inconvenienze teatrali [rev, Le convenienze teatrali] (20.4.1831 Teatro Canobbiana, Milano)
* Gianni di Parigi (1831; 10.9.1839 Teatro alla Scala, Milano)
* Francesca di Foix (30.5.1831 Teatro San Carlo, Napoli)
* La romanziera e l'uomo nero (18.6.1831 Teatro del Fondo, Napoli) (libretto kayıp)
* Fausta (12.1.1832 Teatro San Carlo, Napoli)
* Ugo, conte di Parigi (13.3.1832 Teatro alla Scala Milano)
* L'elisir d'amore (12.5.1832 Teatro Canobbiana, Milano)
* Sancia di Castiglia (4.11.1832 Teatro San Carlo, Napoli)
* Il furioso all'isola di San Domingo (2.1.1833 Teatro Valle, Roma)
* Otto mesi in due ore [rev] (1833, Livorno)
* Parisina (17.3.1833 Teatro della Pergola, Floransa)
* Torquato Tasso (9.9.1833 Teatro Valle, Roma)
* Lucrezia Borgia (26.12.1833 Teatro alla Scala Milan)
* Il diluvio universale [rev] (17.1.1834 Teatro Carlo Felice, Cenova)
* Rosmonda d'Inghilterra (27.2.1834 Teatro della Pergola, Floransa)
* Maria Stuarda [rev] (18.10.1834 Teatro San Carlo, Naples) (Buondelmonte)
* Gemma di Vergy (26.10.1834 Teatro alla Scala, Milano)
* Maria Stuarda (30.12.1835 Teatro alla Scala, Milano)
* Marin Faliero (12.3.1835 Théâtre-Italien, Paris)
* Lucia di Lammermoor (26.9.1835 Teatro San Carlo, Napoli)
* Belisario (4.2.1836 Teatro La Fenice, Venedik)
* Il campanello di notte (1.6.1836 Teatro Nuovo, Napoli)
* Betly, o La capanna svizzera (21.8.1836 Teatro Nuovo, Napoli)
* L'assedio di Calais (19.11.1836 Teatro San Carlo, Napoli)
* Pia de' Tolomei (18.2.1837 Teatro Apollo, Venedik)
* Pia de' Tolomei [rev] (31.7.1837, Sinigaglia)
* Betly [rev] ((?) 29.9.1837 Teatro del Fondo, Napoli)
* Roberto Devereux (28.10.1837 Teatro San Carlo, Napoli)
* Maria de Rudenz (30.1.1838 Teatro La Fenice, Venedil)
* Gabriella di Vergy [rev] (1838; 8.1978 recording, Londra)
* Poliuto (1838; 30.11.1848 Teatro San Carlo, Napoli)
* Pia de' Tolomei [rev 2] (30.9.1838 Teatro San Carlo, Napoli)
* Lucie de Lammermoor [rev of Lucia di Lammermoor] (6.8.1839 Théâtre de la Rennaisance, Paris)
* Le duc d'Albe (1839; 22.3.1882 Teatro Apollo, Roma) (Il duca d'Alba)
* Lucrezia Borgia [rev] (11.1.1840 Teatro alla Scala, Milanpo)
* Poliuto [rev] (10.4.1840 Opéra, Paris) (Les martyrs)
* La fille du régiment (11.2.1840 Opéra-Comique, Paris)
* L'ange de Nisida (1839; ?)
* Lucrezia Borgia [rev 2] (31.10.1840 Théâtre-Italien, Paris)
* La favorite [rev of L'ange de Nisida] (2.12.1840 Opéra, Paris)
* Adelia (11.2.1841 Teatro Apollo, Roma)
* Rita, ou Le mari battu (1841; 7.5.1860 Opéra-Comique, Paris) (Deux hommes et une femme)
* Maria Padilla (26.12.1841 Teatro alla Scala' Milano)
* Linda di Chamounix (19.5.1842 Kärntnertortheater, Viyana)
* Linda di Chamounix [rev] (17.11.1842 Théâtre-Italien, Paris)
* Caterina Cornaro (18.1.1844 Teatro San Carlo, Napoli)
* Don Pasquale (3.1.1843 Théâtre-Italien, Paris)
* Maria di Rohan (5.6.1843 Kärntnertortheater, Viyana)
* Dom Sébastien (13.11.1843 Opéra, Paris)
* Dom Sébastien [rev] (6.2.1845 Kärntnertortheater, Viyana)
 

Suskun

V.I.P
V.I.P
Franz_Schubert.jpg

Franz Peter Schubert
(31 Ocak 1797, Viyana Avusturya – 19 Kasım 1828, Viyana)
Avusturyalı besteci.
Yaklaşık 600'ün üzerinde şarkı, 9 senfoni (ünlü "Bitmemiş Senfoni"nin de içlerinde bulunduğu), operalar, çok sayıda oda müziği ve piyano parçaları bestelemiştir. Schubert’in müziği, hümanist özelliğiyle insanları kucaklar. İnanılmaz bir melodi zenginliği vardır.

Yaşamı sırasında, onu maddi ve manevi yönlerden destekleyen yakın arkadaş çevresi olmasına karşın (öğretmeni Antonio Salieri, ve o dönemlerin ünlü baritonlarından Johann Michael Vogl), yaşamı boyunca hiçbir zaman müziği o denli yaygınlaşıp ünlenmemiştir. Parasal olarak sürekli ailesine ve arkadaşlarına bağımlı kalmıştır. Schubert'in yapıtları ancak ölümümden sonra ün kazanmıştır.



Annette von Droste-Hülshoff,
(10 Ocak, 1797 – 25 Mayıs, 1848)
1797 doğumlu Alman yazar.​

1797 yılında Havixbeck'de doğmuş, 1848'de Meersburg am Bodensee'de vefat etmiştir. Droste-Hülshoff en önemli Alman kadın yazarlardandır.
Hayatı [değiştir]

Annette von Droste-Hülshoff'un kökeni eski Vestfalyalı katolik, asil bir aileye dayanıyor. Clemens August von Droste-Hülshoff ve Therese von Haxthausen'in kızı olarak 10 Ocak 1797'de (başka kaynaklara göre 12 veya 14 Ocakta) Münster yakınlarında Havixbeck ve Roxel arasında kalan Hülshoff Şatosu'nda (Burg Hülshoff) dünyaya geldi. Annette von Droste-Hülshoff münzevi ve dar, kısıtlı bir hayat sürdü. Erken doğumu nedeniyle çocukluk ve gençlik dönemleri hasta geçti. 1812 ve 1819 yılları arasında Profesör Anton Matthias Sprickmann tarafından eğitim aldı ve desteklendi. 1826 yılında babasının ölümünden sonra ailesine ait olan mal ve mülk ağabeyi Werner'a kaldı. Öyle ki o, ablası Jenny ve annesiyle birlikte Münster'in Nienberge bölgesindeki konakları Haus Rüschhaus'a taşınmak zorunda kaldı.

İlk büyük seyahatini 1825'te babasının ölümünden bir yıl önce Rhein Nehri'ne, Köln, Bonn ve Koblenz şehirlerine yaptı. Bonn'da Sibylle Mertens-Schaaffhausen ile arkadaşlık kurdu. 1842'ye kadar çoğu kez ziyaret ettiği Bonn'da August Wilhelm Schlegel ile de karşılaştı. Böylece Annette von Droste-Hülshoff Grimm Kardeşler gibi çağdaşlarıyla yazılı iletişime geçmiş oldu ama asla onu hemşire olarak yetiştirmek isteyen ailesinin isteklerinden kaçınmadı. Ama bu kendisini sürekli rahatsız ettiğinden ailesiyle ilişkilerini azaltma ve geçimini de yazarlığıyla kazanmak istediğinden dolayı da ailesiyle hiç görüşmeme kararını aldı. Ama o yazar değil, şair oldu. Annesi de bunu anladı ve kızını desteklemeye başladı, bununla birlikte örneğin Christoph Bernhard Schlüter ile kızı arasında bir ilişki kurmak istedi ama gönderdiği el yazmaları yeterli bulunmadı.

Annette von Droste-Hülshoff edebî işlerini gayet ciddiye alırdı ve büyük sanatı başarma bilincindeydi. Romanı 'Die Judenbuche' gibi balatları da ünlendi. Zamanı için tipik olan, aydınlatılmış şuur ile dinî arayış arasındaki insanların parçalanmışlığını anlatan eseri Das geistliche Jahr derin dindarlık konusu için önemli bir belge niteliği taşımaktadır. 20 yıldan uzun bir süre çalıştığı bu eserindeki açıklamalar günümüzde biyografik olarak addediliyor. İlk defa, ortaçağ edebiyatıyla uğraşan Baron Joseph von Laßberg („Sepp von Eppishusen“) ile evli olan ablası Jenny ve annesi ile gittiği Bodensee, onun edebî faaliyetlerinde gayet etkili olmuştur.

11841'den itibaren eniştesinin yanında Meersburg Şatosu'nda kaldı, ama evi onu ölene kadar besleyen sütannesinin ve annesinin kaldığı, Nienberge yakınlarındaki Rüschhaus oldu. Levin Schücking, Droste-Hülshoff'un bir kız arkadaşının oğludur. Droste Hülshoff, Levin Schücking'le 1837 yılından beri sıkı bir dostluk kurmuştur. Schücking, Droste-Hülshoff'un aracılığıyla Meersburg Şatosu'nun kütüphanesinin başına geçmiştir.

Droste-Hülshoff 17 Kasım 1843'te Meersburg'un dışında, Weinberge'nin ortasındaki Fürstenhäusle'yi satın almıştır. 24 Mayıs 1848 günü öğleden sonra Bodensee'deki Meersburg Şatosu'nda, muhtemelen ağır bir zatürreye yakalandığından dolayı, hayata gözlerini yumdu.
 
Top