Klasik DÖnem Bestecileri

Suskun

V.I.P

V.I.P

• 24 Mrt 2011

• #11

Andrea Luchesi
(23 Mayıs 1741 – 21 Mart 1801),
İtalyan besteci.
Beethoven’ın öğretmenidir.​

1741'de İtalya'da doğdu. İlk müzik eğitimini rahip ve orgcu olan ağabeyinden aldı. 15 yaşında Venedik'e gitti ve devrin önemli müzisyenlerinden dersler aldı. 1764'te San Salvador Kilisesi’nde orgculuk yapmaya başladı, sahne müzikleri, dini müzikler ve enstrümantal eserler besteledi. Ünlü bir orgcu olarak Venedik dışında da org çalmak için davet edildi. İtalya turnesinde iken Mozart ile tanıştı. 1771'de Bonn'a gitti ve 1774'te sarayın müzik yöneticisinin (Ludwig van Beethoven'ın dedesi) ölümü üzerine onun yerine bu göreve getirildi. 1775'te Anthonetta d'Anthoin ile evlendi, 1794'te şehrin Fransız işgaline uğraması ile görevinden alınsa da ömrünün geri kalanını Bonn’da geçirdi. Sarayda görev yaptığı yıllarda genç Beethoven onun öğrencisi oldu.

 

Suskun

V.I.P

V.I.P

• 24 Mrt 2011

• #12

Giovanni Paisiello (veya Paesiello)
(d. 9 Mayıs, 1740 Roccaforzata, Puglia, İtalya – ö. 5 Haziran 1816 Napoli)
Klasik opera müziği dönemi içinde çalışan, ve bu dönem ilkelerine uygun operalar ve diğer müzik türleri eserler hazırlamış olan bir İtalyan besteci.​

Giovanni Paisielo 1740da İtalya'nin Puglia'da Taranto şehri yakınlarında bulunan Roccaforzata'da bir veteriner babanın oğlu olarak doğdu. Küçük yaşda Cizvitler kolejinde eğitime başladı. Bu okulda iken çok güzel bir sesi olduğu anlaşıldığı için müzik eğitimine teşvik edildi. 1754de müzik eğitimine devam etmek için Napoli'ye "San Onofrio Konservatuvarı" gönderildi. Orada "Francesco Durante" adlı ünlü müzik eğitmeninden dersler aldı ve sonunda ayni müzik okuluna yardımcı eğitmen olarak atandı. Bu okulda iken Konservatuvarın tiyatrosu için birkaç "intermezzo" parçası besteledi ve bunlarla ün kazandı. 1763de Konservatuar'daki işinden ayrıldı.

Bestelemiş olduğu intermezzolar dolayısıyla Bologna'dan La Pupilla ve Il Mondo al Rovescio adlı ve Roma'dan Il Marchese di Tidipano adlı operalar bestelemesi için siparişler aldı. Böylece opera bestecisi olarak ün kazandı. Napoli'de yerleşip çalışmaya başladı. Onun Napoli'de bulunduğu dönemde şehirde Niccolò Piccinni, Domenico Cimarosa ve Pietro Guglielmi gibi çok beğenilen ve opera seyircisi tarafından çok sevilen besteciler bulunmaktaydı. Paisiello'nun bu bestecileri rakip görüp onları kıskandığı, hatta onları birer düşman olarak gördüğü bildirilir. Paisiello bu dönemde yeni opera eserleri ile çok başarı kazandı. Bunlardan L'ldolo cinese adlı opera eseri Napoli opera seyircisi üzerine çok büyük ve derin etki yaptı. 1772de Paisiello, Cecilia Pallini ile evlendi ve bu bir mesut evlilik oldu. Aynı yıl Paisiello kilise müziği de bestelemeğe başladı. Bu dönemde bestelediği en ünlü kilise müziği Napoli kralları sülalesinden olan Gennera di Borbonne'un ölmesinin anılması için hazırladığı "Requiem" ilahisi olmuştur.

1776da Paisiello Rusya İmparatoriçesi II. Katerina tarafından San Petersburg'a devet edildi. Paisiello bu şehirdeki saray görevinde 8 yıl kaldı. Bu dönemde çok ilgi çekici opera eserleri besteleyip yapımlattı. Bunlara arasinda kendi opera saheseri olduğu kabul edilen "Sevil Berberi (Il barbiere di Siviglia)"'de bulunmaktadir. [1] Bu dönemde Rusya'da hazırlamış olduğu eserleri ve özellikle "Sevil Berberi" eseri, Avrupa'nin diğer operaevlerinde yapımlandı ve seyirciler tarafından tutuldu. Paisiello'nun bu dönemde hazırladığı opera eserleri opera sanatinda bir geçiş eşiğine işaret etmekte oldugu bildirilir. 18. yy.un nazik ve sevimli "Barok opera müziği dönemi" eserlerinin yerini "klasik opera müziği dönemi"nin göz kamaştırıcı parlaklık gösteren opera eserleri almış olmaktaydı. Paisiello 1784de Rusya'dan ayrıldı.

Önce Viyana'da Il Re Teodoro adlı operasını sahneledikten sonra, Napoli'ye dönüp Napoli Kralı IV. Ferdinando'ın yanında müzik direktorü olarak göreve başladı. Burada aralarında "Nina" ve "La Molinara" adlı iyi bilinen opera eserleri ile birlikte başarılı olan diğer operalar hazırladı ve yapımlattı. Fakat Fransız Devrimi ve Napolyon Bonapart'ın İtalya Seferi ve sonra İtalyan politikasına karışması büyük sorunlar yarattı.

1802de Paisiello 1799dan beri Birinci Konsul olarak Fransa'yı idare eden ve 1804de Fransa İmparatoru olarak tac giyecek Napolyon Bonapart tarafından Paris'e davet edildi. Paisiello 1797de Fransız "General Hache"'in cenaze töreni için hazırladığı bir cenaze marşı vesilesi ile Napolyon'u tanımış ve onun gözune girmişti. Paris'de diğer tanınmış İtalyan besteciler ve müzik rakipleri olan Luigi Cherubini ve "Etienne Mehul"'a karşı Paisiello Napolyon'dan çok destek gördü. Paisiello yıllık 100.000 franklık bir maaş ve 4.800 franklık ev kirası masrafı verilmesi ile Tuileries Sarayı müzik direktörlüğüne başladı ve sarayda müzik konserlerinin şefliğini de üzerine aldı. Fakat Paris opera seyircisi Paisiello'nun halk için sahnelediği opera eserlerini iyi karşılamadılar ve 1803de yapımladığı Proserpine adlı opera eseri Paris seyircisinin çok soğuk bir reaksiyonu ile karşılandı. Bunun üzerine Paisiello karısının hastalığını bahene ederek Paris'ten ayrıldı.

Napoli'ye geldiğinde ülkenin idaresi Bonapartistler eline geçmişti. Bonapartist Napoli Krali Joseph Bonaparte ve sonra İki Sicilya Kralı Joachim Murat Paisiello'yu yine eski işi olan saray müzik direktörü görevine atadılar. Bu görevde Paisiello eskisi kadar başarılı olamadı; belki de yaşlığı ya da iyi olmayan sihhatı buna birer nedendi. Fakat Avrupa'da Bonapartistler devamlı yenilgi ile elimine edilmekteydi ve onları tutan Paisello'nun durumu da sarsıntı altında kaldı. 1815de Paisiello'nun karısını ölümü de ona çok fazla tesir etti. Napoli'de Bonapartist krallığın Eylül 1815de tamamen elimine edilmesi de sıhhatini çok çabuk kaybetmesine bir neden oldu. 5 Haziran 1816da Paisiello Napoli'de hayatına gözlerini kapadı.
Değerlendirilme [değiştir]

Paisiello'nun 96 adet opera eseri bestelediği bilinmektedir. Onun opera eserlerinin bilinen ortak ana karakteri incelikle işlenmis melodileridir. Bestelediği en iyi bilinen melodi La Molinara operası icin hazırladığı "Nel cor più non mi sento" şarkısı olmuştur ve bu eser Beethoven'in üzerine yazmış olduğu varyasyonlar ile daha da ünlü olmuştur.

Paisiello çok sayıda kilise müziği eseri de hazırlamıştır. Sekiz tane "Mass" ayini ilahisi; 51 adet çeşitli enstrümental beste ve çok sayıda tek başına ilahi şarkısı bestemiştir.

Napoli'deki Gerolaimini kütüphanesinde Paisiello'nun zamanının bestecileri hakkında yazdığı hatıralarını, düşüncelerini ve tenkitleri ihtiva eden bir yazma hatıra ve tenkit kitabı bulunmaktadır. Bu yazma eser zamanin bestecileri hakkında, özellikle Pergolesi] hakkında, çok sert tenkitler ihtiva etmekte ve Paisiello'nun rakibi gördüğü bestecileri hiç sevmediğini ve hatta onlardan nefret ettiğini açıkca belgelemektedir.

Bir İngiliz otoriter muzik ansiklopedisine göre

Paisiello çağının en başarılı ve en etkili opera bestecilerinden biri olmuştur. 80den cok fazla bestelediği opera eserlerinin çoğu komik özellik taşıyıp basit, doğrudan doğruya ve gayet ateşli müzik ihtiva etmektedir. Müzik kariyerinde ilerledikce Paiiello'nun yeni komik opera eserleri daha kesin belirlenmiş karekterler; daha renkli besteleme ve daha sıcak melodiler ile dolmaya başlamıştır. Bu özellikler Mozart'a çok etki yapmışlardır. Ciddi karekterli komik olmayan opera eserlerinde ise virtuoz sesler için bestelediği şarkılar sayısı kendisiyle çağdaş bestecilerin tercih ettiklerin sayıların altındadır. Rusya'da hazırlamış olduğu ciddi opera eserleri ise Gluck'un yeni "reform yaklaşımı" akımına çok uygundur.

 

Suskun

V.I.P

V.I.P

• 24 Mrt 2011

• #13

Carl Stamitz
(Almanca:Karl Phillip Stamitz, Çekçe: Karel Stamic)
7 Mayıs 1745- 9 Kasım 1801
Çek kökenli Alman besteci, keman, viyola ve viola d'amore (aşk viyolası) virtüözüdür. Mannheim Okulu'nun ikinci nesil bestecilerden en belirgin olanıdır.​

Kesin doğum tarihi resmi kayıtlarda bulunmamaktadır. Ancak kilise kayıtlarında vaftiz edildiği tarih 8 Mayıs olarak geçmekte ve buna bağlı olarak doğum gününün 7 Mayıs olduğu anlaşılmaktadır (hristiyanlıkta kişi, doğumundan bir gün sonra vaftiz edilir). İlk müzik eğitimini babası ve Mannheim Okulu'nun kurucusu olan Johann Stamitz'den aldı. 1762 yılında Mannheim orkestrasında çalmaya başladı. 1770'de Paris'e taşındı ve burda Noailles Dükü'nün saray bestecisi ve orkestra şefi oldu. Kendisi gibi besteci ve kemancı olan kardeşi Anton'la beraber Concert Spirituel'de performanslar sergilediler. 1779-1780 yıllarında Hague'a taşındı ve prens V. William'ın sarayında kemancı olarak çalışmaya başladı. 1788-1790 yılları arasında kendini konser turnelerine verdi. Hayatının son yıllarını Jena'da Kapellmeister olarak ve üniversitede dersler vererek geçirdi. Tam tarihi bilinmemekle beraber 1789'dan önce Maria Josepha Pilz ile evlendi. Bu evlilikten olan dört çocuğuda doğum sırasında öldü.

Stamitz, ellinin üstünde senfoni ve çeşitli enstürmanlar için birçok konçerto ve bunun gibi çok sayıda oda müziği vardır. Erken dönem senfonileri, Mannheim orkastrasındayken çalıştığı dönemden gelir; bilinen son senfonisini ise Mozart'ın öldüğü 1791 yılında yazmıştır. Viyola konçertosu ve ilk yaylı dörtlüleri ilk olarak 1774 yılında yayımlandı. Ayrıca 1787 yılında "Der verliebte Vormond" ve 1780 yılında Dardanus isimli iki opera yazmıştır ancak bu iki opera günümüze ulaşamamıştır.

 

Suskun

V.I.P

V.I.P

• 24 Mrt 2011

• #14

Giovanni Paisiello (veya Paesiello)
(d. 9 Mayıs, 1740 Roccaforzata, Puglia, İtalya – ö. 5 Haziran 1816 Napoli)
Klasik opera müziği dönemi içinde çalışan, ve bu dönem ilkelerine uygun operalar ve diğer müzik türleri eserler hazırlamış olan bir İtalyan besteci.​

Giovanni Paisielo 1740da İtalya'nin Puglia'da Taranto şehri yakınlarında bulunan Roccaforzata'da bir veteriner babanın oğlu olarak doğdu. Küçük yaşda Cizvitler kolejinde eğitime başladı. Bu okulda iken çok güzel bir sesi olduğu anlaşıldığı için müzik eğitimine teşvik edildi. 1754de müzik eğitimine devam etmek için Napoli'ye "San Onofrio Konservatuvarı" gönderildi. Orada "Francesco Durante" adlı ünlü müzik eğitmeninden dersler aldı ve sonunda ayni müzik okuluna yardımcı eğitmen olarak atandı. Bu okulda iken Konservatuvarın tiyatrosu için birkaç "intermezzo" parçası besteledi ve bunlarla ün kazandı. 1763de Konservatuar'daki işinden ayrıldı.

Bestelemiş olduğu intermezzolar dolayısıyla Bologna'dan La Pupilla ve Il Mondo al Rovescio adlı ve Roma'dan Il Marchese di Tidipano adlı operalar bestelemesi için siparişler aldı. Böylece opera bestecisi olarak ün kazandı. Napoli'de yerleşip çalışmaya başladı. Onun Napoli'de bulunduğu dönemde şehirde Niccolò Piccinni, Domenico Cimarosa ve Pietro Guglielmi gibi çok beğenilen ve opera seyircisi tarafından çok sevilen besteciler bulunmaktaydı. Paisiello'nun bu bestecileri rakip görüp onları kıskandığı, hatta onları birer düşman olarak gördüğü bildirilir. Paisiello bu dönemde yeni opera eserleri ile çok başarı kazandı. Bunlardan L'ldolo cinese adlı opera eseri Napoli opera seyircisi üzerine çok büyük ve derin etki yaptı. 1772de Paisiello, Cecilia Pallini ile evlendi ve bu bir mesut evlilik oldu. Aynı yıl Paisiello kilise müziği de bestelemeğe başladı. Bu dönemde bestelediği en ünlü kilise müziği Napoli kralları sülalesinden olan Gennera di Borbonne'un ölmesinin anılması için hazırladığı "Requiem" ilahisi olmuştur.

1776da Paisiello Rusya İmparatoriçesi II. Katerina tarafından San Petersburg'a devet edildi. Paisiello bu şehirdeki saray görevinde 8 yıl kaldı. Bu dönemde çok ilgi çekici opera eserleri besteleyip yapımlattı. Bunlara arasinda kendi opera saheseri olduğu kabul edilen "Sevil Berberi (Il barbiere di Siviglia)"'de bulunmaktadir. Bu dönemde Rusya'da hazırlamış olduğu eserleri ve özellikle "Sevil Berberi" eseri, Avrupa'nin diğer operaevlerinde yapımlandı ve seyirciler tarafından tutuldu. Paisiello'nun bu dönemde hazırladığı opera eserleri opera sanatinda bir geçiş eşiğine işaret etmekte oldugu bildirilir. 18. yy.un nazik ve sevimli "Barok opera müziği dönemi" eserlerinin yerini "klasik opera müziği dönemi"nin göz kamaştırıcı parlaklık gösteren opera eserleri almış olmaktaydı. Paisiello 1784de Rusya'dan ayrıldı.

Önce Viyana'da Il Re Teodoro adlı operasını sahneledikten sonra, Napoli'ye dönüp Napoli Kralı IV. Ferdinando'ın yanında müzik direktorü olarak göreve başladı. Burada aralarında "Nina" ve "La Molinara" adlı iyi bilinen opera eserleri ile birlikte başarılı olan diğer operalar hazırladı ve yapımlattı. Fakat Fransız Devrimi ve Napolyon Bonapart'ın İtalya Seferi ve sonra İtalyan politikasına karışması büyük sorunlar yarattı.

1802de Paisiello 1799dan beri Birinci Konsul olarak Fransa'yı idare eden ve 1804de Fransa İmparatoru olarak tac giyecek Napolyon Bonapart tarafından Paris'e davet edildi. Paisiello 1797de Fransız "General Hache"'in cenaze töreni için hazırladığı bir cenaze marşı vesilesi ile Napolyon'u tanımış ve onun gözune girmişti. Paris'de diğer tanınmış İtalyan besteciler ve müzik rakipleri olan Luigi Cherubini ve "Etienne Mehul"'a karşı Paisiello Napolyon'dan çok destek gördü. Paisiello yıllık 100.000 franklık bir maaş ve 4.800 franklık ev kirası masrafı verilmesi ile Tuileries Sarayı müzik direktörlüğüne başladı ve sarayda müzik konserlerinin şefliğini de üzerine aldı. Fakat Paris opera seyircisi Paisiello'nun halk için sahnelediği opera eserlerini iyi karşılamadılar ve 1803de yapımladığı Proserpine adlı opera eseri Paris seyircisinin çok soğuk bir reaksiyonu ile karşılandı. Bunun üzerine Paisiello karısının hastalığını bahene ederek Paris'ten ayrıldı.

Napoli'ye geldiğinde ülkenin idaresi Bonapartistler eline geçmişti. Bonapartist Napoli Krali Joseph Bonaparte ve sonra İki Sicilya Kralı Joachim Murat Paisiello'yu yine eski işi olan saray müzik direktörü görevine atadılar. Bu görevde Paisiello eskisi kadar başarılı olamadı; belki de yaşlığı ya da iyi olmayan sihhatı buna birer nedendi. Fakat Avrupa'da Bonapartistler devamlı yenilgi ile elimine edilmekteydi ve onları tutan Paisello'nun durumu da sarsıntı altında kaldı. 1815de Paisiello'nun karısını ölümü de ona çok fazla tesir etti. Napoli'de Bonapartist krallığın Eylül 1815de tamamen elimine edilmesi de sıhhatini çok çabuk kaybetmesine bir neden oldu. 5 Haziran 1816da Paisiello Napoli'de hayatına gözlerini kapadı.

Değerlendirilme

Paisiello'nun 96 adet opera eseri bestelediği bilinmektedir. Onun opera eserlerinin bilinen ortak ana karakteri incelikle işlenmis melodileridir. Bestelediği en iyi bilinen melodi La Molinara operası icin hazırladığı "Nel cor più non mi sento" şarkısı olmuştur ve bu eser Beethoven'in üzerine yazmış olduğu varyasyonlar ile daha da ünlü olmuştur.

Paisiello çok sayıda kilise müziği eseri de hazırlamıştır. Sekiz tane "Mass" ayini ilahisi; 51 adet çeşitli enstrümental beste ve çok sayıda tek başına ilahi şarkısı bestemiştir.

Napoli'deki Gerolaimini kütüphanesinde Paisiello'nun zamanının bestecileri hakkında yazdığı hatıralarını, düşüncelerini ve tenkitleri ihtiva eden bir yazma hatıra ve tenkit kitabı bulunmaktadır. Bu yazma eser zamanin bestecileri hakkında, özellikle Pergolesi] hakkında, çok sert tenkitler ihtiva etmekte ve Paisiello'nun rakibi gördüğü bestecileri hiç sevmediğini ve hatta onlardan nefret ettiğini açıkca belgelemektedir.

Bir İngiliz otoriter muzik ansiklopedisine göre

Paisiello çağının en başarılı ve en etkili opera bestecilerinden biri olmuştur. 80den cok fazla bestelediği opera eserlerinin çoğu komik özellik taşıyıp basit, doğrudan doğruya ve gayet ateşli müzik ihtiva etmektedir. Müzik kariyerinde ilerledikce Paiiello'nun yeni komik opera eserleri daha kesin belirlenmiş karekterler; daha renkli besteleme ve daha sıcak melodiler ile dolmaya başlamıştır. Bu özellikler Mozart'a çok etki yapmışlardır. Ciddi karekterli komik olmayan opera eserlerinde ise virtuoz sesler için bestelediği şarkılar sayısı kendisiyle çağdaş bestecilerin tercih ettiklerin sayıların altındadır. Rusya'da hazırlamış olduğu ciddi opera eserleri ise Gluck'un yeni "reform yaklaşımı" akımına çok uygundur.

 

Suskun

V.I.P

V.I.P

• 24 Mrt 2011

• #15

Antonio Salieri
(d. 18 Ağustos 1750 Verona, İtalya - ö. 7 Mayıs 1825 Viyana),
aslen İtalyan olmasıyla birlikte orta yaşlarında Avusturya Krallığına bağlı bir müzisyendi.
​

Avustrurya Imparatoru II. Joseph döneminde Viyana sarayinda Kapellmeister olmuştur. Bilinenin aksine kendi döneminde Mozart'a rağmen en iyi besteci ve müzisyen olarak görülüyordu. Çünkü "dahi çocuk Mozart" çocukluktan çıkmıştı, eskisinden daha iyi besteler yapsa da elit kesimden eskisi kadar ilgiyi göremiyordu. Ve bu sırada saray kapellmeisteri Salieri daha çok ilgi görüyordu. Bunu öğrenci sayılarından da görebiliriz. Ünlü olarak bildiğimiz Beethoven, Franz Liszt, Schubert'in hocasıydı. Mozart'ı bir zehir ile öldürdüğü iddia edilmektedir.

 

Suskun

V.I.P

V.I.P

• 24 Mrt 2011

• #16

Maria Anna Walburga Ignatia Mozart
(d. 30 Temmuz 1751 - ö. 29 Ekim 1829)
Wolfgang Amadeus Mozart'ın ablasıdır.​

Babası Leopold Mozart, ona 7 yaşından itibaren klavye kullanmayı öğretmiş ve kardeşi gibi çocukluğunda üne kavuşmuş ve birçok şehirde gösteriler düzenlemiştir.

Kardeşi Wolfgang Amadeus Mozart ile birçok kez piyano düetleri çalmış, tarihin bilinen ilk ünlü kadın piyanistleri arasındadır.Maria Anna Mozart'ın takma adı ise Nannerl'dir.

 

Suskun

V.I.P

V.I.P

• 24 Mrt 2011

• #17

Muzio Clementi
(Mutius Philippus Vincentius Franciscus Xaverius Clementi)
(d. 23 Ocak 1752 - ö. 10 Mart 1832),​

modern piyano tekniğinin babası olarak adılan İtalyan asıllı İngiliz besteci. Mozart ve Beethoven gibi büyük bestecilerin çağdaşı olması onun besteci olarak ününü gölgelemişse de piano müziği alanında özelikle de sonat formunun gelişiminde büyük yeri vardır. Clementi sonatinaları (küçük sonatlar) halen tüm dünyada piyano öğrencileri tarafından çalınmaktadır. Etkisi, çağının çok ötesine uzanmış bir sanatçıdır.

Yaşamı
23 Ocak 1752'de Roma'da doğan Clementi, 7 çocuklu bir ailenin ilk çocuğuydu. Kuyumculuk yapan babası Nicolo Clementi aynı zamanda amatör bir müzisyendi, oğlunun yeteneğini çok erken yaşta farketti ve 7 yaşında iken onu org çalmaya yönlendirdi. Oğlu, 2 yıl sonra yetişkinlerin arasından seçilerek yerel kilisenin orgçusu olmuştu. 7 yıl sonra zengin bir İngiliz olan Sir Peter Beckford yeteneğini duydu ve müziğinden etkilenerek onu korumasına almak istedi. Onu beraberinde İngiltere'ye götürmek, müzik öğrenimi görmesini sağlamak istiyordu. Babası kabul etti. Clementi'nin kendisine sağlanan olanaklar karşısında tek yapması gereken müziği ile konukları eğlendirmekti. İyi bir müzik öğrenimi görme fırsatı bulduğu gibi, kendini geliştirebilmek için bol zamanı vardı. Resital piyanisti kariyerine 18 yaşında başladı. 1774'te Sir Peter Beckford'a olan yükümlülükleri sona erince Londra'ya taşındı. 1779'da yayımladığı 6 piyano sonatı ile ün kazandı. Bu eserler müzik dünyasında piyano sonatı ile klavsen sonatının birbirinden ayrılmasını sağladı.

Bir yıl sonra artık müziğini İngiltere sınırlarının dışına çıkarmak zamanı geldiğini hissetti. İlk durağı Paris oldu, sonra Viyana'ya geçti. Ününü duyuan İmparator 2. Josef, dönemin bir başka üstün yetenekli virtüöz-bestecisi olan Mozart ile ikisi arasında bir yarışma düzenledi. 24 Aralık 1781 günü düzenlen yarışta her iki sanatçı da kendi eserlerini çalmış ve doğaçlama yapmıştı. Yarışın sonunda bir galibi açıklanmadı ama bu hadise iki sanatçıda iz bırakmıştı. Mozart, babasına yazdığı mektuplarda Clementi'den "şarlatan" diye bahsederken, Clementi hep Mozart'ı övmüştür.

Avrupa turnesi sırasında tanıyıp aşık olduğu bir kızla evlenme niyetiyle 1784'te kaçan Clementi, kızın babasının onları kovalaması ve çifti ayırması sonucu kırık bir kalple yalnız kalmıştı. Yaşadıklarının hiçbiri beste yapmasına engel olmadı. O vakte kadar zaten yüzden fazla sonat yazmıştı, hatta iki bölümlü olan klasik İtalyan sonatlarına üçüncü bölümü ekleyecek sonat yazımına yenilik getirdi. Bir yıl sonra Londra'ya döndüğünde o sıralar çok popüler olan senfonilerini yazmaya başladı. Bir süre sonra ise en çok aranan piyano öğretmeni haline geldi. Öğrencilerinden ikisinin ünü zamanla kendisini geçti: Johann Baptist Cramer ve John Field.

Piyano öğretmenliğinden elde ettiği gelir ona piyano yapımı işine girmek için gerekli sermayeyi sağladı. Hayatının geri kalanında vaktinin büyük kısmını müzik yayımcılığı ve piyano üretimine ayırdı. 1791-1794 yıllarında Franz Joseph Haydn'ın İngiltere'ye gelişi Clementi'yi olumsuz etkilemişti. Bir besteci olarak Haydn'ın müziği ile rekabet edemiyordu ve Haydn'ın İngiltere'ye her gelişi, Clementi'nin müziğine olan ilgiyi azaltıyordu, yine de bestelemeyi bırakmadı. Öte yandan yayımcılık ve piyano üretimi işi iyi gitmekteydi. Avrupa'yı gezerek hem bestelerini hem de piyanolarını tanıtmaya çalıştı ve 1810 yılında kadar yeniden İngiltere'ye dönüp yerleşmedi.

1807 yılında çıkan bir yangında fabrikası hasar gördü. Aynı yıl, kendisinin bir hayranı olan Beethoven, müziğinin İngiltere'deki tüm yayın haklarını ona verdi. Clementi'nin müzik tarihinde bestecilik özelliğinin yanı sıra Beethoven'ın eserlerinin yayımcısı ve yorumlaycısı olarak da yeri önemlidir. Beethoven'ın hayatının geri kalanında özellikle oda müziği alanında İngiliz pazarına yönelik eserler üretmesinin nedeni yayımcısının orada bulunması ile açıklanabilir.

İngiltere'ye gittiğinde Emma Gibson ile evlendi. Çiftin zaten dört çocuğu vardı. Sanatçı artık konserleri bırakmış kendisini tamamen bestelere ve piyano yapımına vermişti. 1817'de Gradus ad Parnassum'u besteledi. Bu eser, günümüzde halen piyanistler tarafından egzersiz amacıyla kullanılmaktadır.

Çok yönlü bir sanatçı olan Clementi, 10 Mart 1832'de hayatını kaybetti.

 

Suskun

V.I.P

V.I.P

• 24 Mrt 2011

• #18

Luigi Cherubini
(d. 8 veya 14 Eylül, 1760 Floransa – ö. 15 Mart 1842 Paris) ​

Klasik opera müziği dönemi içinde çalışan, ve bu dönem ilkelerine uygun operalar ve diğer müzik türleri eserler hazırlamış olan bir İtalyan asıllı ama çalışma hayatının önemli kısmını Fransa'da geçirmiş besteci. En önemli besteleri operalar ve dinsel müzik türleridir. Beethoven tarafından zamanının en iyi bestecisi olarak anılmıştır
Cherubini İtalya, Floransa'da doğdu. Doğum gününün tam tarihi tartışma konusudur ama büyük olasılıkla 8 Eylül'dur. İtalyan göreneklerine verilen tüm ismi Maria Luigi Carlo Zenobio Salvatore Cherubini olup birçok modern ses kayıt disk kapakları ve mûzik kitap ve makaleleri bu ismi kullanır.

Müzik eğitimine altı yaşında iken klavsen çalma ustası olan babası Bartolomeo'dan aldığı derslerle başlamıştır. Müziği çok çabuk öğrenmesi dolayısla "üstün muzik zekalı" çocuk olduğu kabul edilmiştir ve hemen çok genç yaşlarında harmoni; kontrpuvan ve bestecilik dersleri almaya koyulmuştur. 13 yaşına eristigi zaman birkaç dinsel müzik bestesi yapmış bulunmaktaydı. 1780de Bologna ve Milano'da müzik öğrenmek için "Toskana Dükü"'nün şahsî bursunu almaya layık görülmüştür.

Cherubini'nin ilk opera eserleri opera seria janrından olup standard opera konuları ve göreneklerine uygun olarak "Apostolo Zeno" ve Matastasio gibi bu göreneklere uygun libretto yazarlarının eserlerini kullanarak ve döneminin şimdi isimleri nereyse unutulmuş opera bestecilerinin müziklerinden etkilenerek hazırlanmıştır. Bu dönemde hazırladığı tek komik opera Kasim 1783de Venedikde ilk sahnelenen Lo sposo di tre e marito di nessuna, olmuştu.

Fakat Cherubini İtalyan operasının göreneksel sınırlarını aşıp müziksel deneyler yapmak istemekteydi. Bu nedenle 1785de Londra'ya giderek burada "King's Theater" tiyatrosu için iki "opera seria" ve bir "opera buffa" janrında opera eseri hazırladı ve bunlar yapımlandı. Bu arada Paris'i de ziyaret ederek en yüksek sosyete mensupları içine girip (örneğin kraliçe Marie Antoinette huzuruna çıkararılarak) müzisiyenliğini Fransızlara tanıtmaya çalıştı. Bu arada bir Fransızca librettolu Demophon adlı muziksel-trajedi hazırlamak için önemli bir sipariş aldı. Bu tarihten sonra Londra'ya kısa bir dönüş ve Torino'ya bir opera yapımı için gitme dışında, Cherubini Fransa'ya yerleşti ve bu ülkede bestecilik hayatını sürdürdü.

1788de sahnelenen "Demophon" operası çok beğenildi. Cherubini 1789da Paris'de Tuileries sarayındaki "Theatre de Monsieur"'nün direktörü olarak atandı ve sonra da "Theatre Faydeau"'ya direktör oldu. Bu görevleri dolayısyla Cherubini hazırladigi opera eserlerinde kendi isteğine ve yeteneklerine uygun olduğu hissettiği librettolar kullanma imkânı buldu. Bu dönemde Lodoïska (1791), Eliza (1794) ve Médée (1797) adlı eserleri yapımlandı ve bunlar beğenildi. Beste stilini daha basitleştirdi Les deux journées (1800) operasıyla halktan büyük seyirci kitlesini çekme imkânı buldu.

Cherubini 1794de "Anne Cécile Tourette" ile evlendi ve ailenin üç çocuğu oldu.
Cherubini'nin Médée operasi tum partisyon notalari kitabi 1797.

Fransız Devrimi Cherubuni'nin hayatına buyuk etkide bulundu. Eski aristokratik sosyeteden ayrılması gerekti ve onların zevklerinden uzaklaşan eserler yapmak gereğini hissetti. Ayrıca geçinmek devlet memurluğu şekilde görevler aldi. Devrimin başlamasinda sonra takibeden 10 yılda her bir yıl Fransiz yurtseverlik duygularına hitap eden bir opera hazırlayıp yapımlattı. Napolyon Bonepart Cherubini'nin müziğini çok karmaşık görmekteydi. Ama 1805 ve 1806da Fransız isgali altında bulunan Viyana'da Napolyon'a bağlı olarak müzik direktörü görevini üzerine aldı ve bu görevle kendi birkaç eserini Viyana'da sahneleyip bunlar için orkestra şefligi yaptı.

Les deux journées adlı başarılı eserinden sonra Fransa'daki Paris seyircisi Cherubuni'nin stilinden soğumaya başladılar. "Anacréon" adlı opera-bale eseri tamamen başarısız oldu; diğer yeni eserlerinin yapimları da pek başarı kazanamadı. 1813de hazırladığı ve Spotini'nin La Vestal adlı operasına rakip olarak hazırladığı "Les Abencérages" eseri müzik kritikleri tarafından tutulmakla beraber hiç seyirci çekmedi.

Paris'te opera eserlerinin fazla tutunmaması üzerine Cherubini kilise müziği hazırlamaya dönüştü. Bu arada 7 "mass", 2 "requiem" ilahisi ve çok sayıda motet hazırlamıştır.

1822de Cherubini "Paris Konservatuari" baskanlığına atandı. "Konservauvar"da baskan iken genc ve âsi ünlü Fransız bestecisi Hector Berlioz ile çatıştı. Hector Berlioz'un hatıralarında onun aşırı titiz bir yaşlı kişi olarak tasviri ve diğer yazarların da onun kızgı eşiğinin çok kısa olup hemen parlamasını açıklamaları Cherubini'nin bundan sonraki nesillere imajını çok zedelemiştir. Buna rağmen Rossini, Chopin ve ressam Ingres ile çok yakın arkadaşlıklar kurmuştu.

1835de yazdığı teorik müzik eseri Cours de contrepoint et de fugue, yıllarca müzik öğrenimi için ana ders metin olarak kullanılmıştır.

Cherubini hayatta iken Fransa'nın en yüksek onur rütbeleri ile onurlandırılmış ve kendisine 1814de "Légion d'honneur Şövalye" payesi nişanı ve 1815de "Académie des Beaux-Arts" üyeliği verilmiştir. 1841de bir müzikciye ilk defa verilen "Légion d'honneur Commandeur" payesi verilmiştir.


Cherubinni 81 yaşındayken Paris'te öldü ve ünlü Paris Pere Lachaise Mezarlığı'nda, yakın arkadaşı Chopin'in mezarından 4 metre kadar ileride bir mezara gömüldü. Mezari uzerine mimar "Achille Leclere" tarafindan tasarlanan ve heykeltraş "Augustin Dumont" tarafından hazırlanan bestecininin bir röliyef büstüne "Müzik"i tasvir eden bir heykelin taç giydirmesini gösteren bir anıt heykel dikilmiştir.

Ayinleri

* 5 mass ayini: (1773–1776) (kayıp).
* Mass ayini B-bemol majör, Messe solennelle breve (first) (–?–).
* Mass ayini A majör Üç Ses için (1808–1809).
* Mass ayini F majör, Messe de Chimay (1808-1809).
* Missa solemnis D minor, Per il Principe Esterházy (1811).
* Mass ayini C majör (1816).
* Mass ayini G majör (XVIII. Louis'nin taç giyme töreni için 1816-1819).
* Missa solemnis in E major (1818).
* Mass ayini A major, Messe solennelle (üçüncü), (X. Charles'in taç giyme töreni için 1825).
* Requiem C minor karisik koro icin. (Fransiz Krali XVI. Louis anisi icin 1816).
* Requiem D minor erkekler korosu icin. (Kendi cenaze toreni icin 1836).

Motet ve diğer koro eserleri

* 38 motet.
* Hymne du Pantheon.

Oda müziği

* Yaylısazlar kuarteti No.1 in E bemol major, (1814).
* Yaylısazlar kuarteti No.2 in C major, (1829).
* Yaylısazlar kuarteti No.3 in D minor, (1834).
* Yaylısazlar kuarteti No.4 in E major, (1835).
* Yaylısazlar kuarteti No.5 in F major, (1835).
* Yaylısazlar kuarteti No.6 in A minor, (1837).
* Yaylısazlar kuinteti (2 keman, viyola ve 2 viyolonsel icin) E minor (1837).

 

Suskun

V.I.P

V.I.P

• 24 Mrt 2011

• #19

Ludwig van Beethoven ,
(16 Aralık 1770-26 Mart 1827)
Alman klasik müzik bestecisi.​

Ludwig van Beethoven 1770 yılında Bonn’da 8 oğlu olan, fakat bunların hepsinin de özürlü olduğu bir ailenin çocuğudur. İlk müzik öğretmeni babasıdır. Alkolik bir müzisyen olan babasının Beethooven’a piyano eğitiminde çok sert ve acımasız davrandığı bilinir. Mutsuz bir çocukluk geçiren Beethoven, küçük yaşlarda ailesinin geçimine katkıda bulunmak için kilisede piyano çalarak çalışmaya başlamıştır.

1787 yılında Mozart'la çalışmak umuduyla Viyana'ya gitti. Mozart ile bir süre çalışma fırsatı bulsa da annesinin hastalığı nedeniyle Bonn'a döndü. 1792'de Viyana'ya geri döndüğünde Mozart'ın ölmüş olduğunu öğrendi.

1792 yılında Viyana’ya giden Beethoven klasik müziğin ünlü bestecisi Joseph Haydn’ın yanında çalışmaya başladı. Joseph Haydn kısa sürede Beethoven’ın üstün yeteneğini fark etti ve her konuda ona destek oldu. Beethoven, başlarda besteci olarak değil piyanist olarak adını duyurdu. Daha sonra yaptığı bestelerle klasik müziğin 19. yüzyılın sonuna kadar yaşayan tüm müzisyenlerini etkiledi.

Beethoven’ın dokuz senfonisi, beş piyano konçertosu, bir keman konçertosu, bir piyano, keman ve çello için üçlü konçerto, otuz iki piyano sonatı ve birçok oda müziği eseri bulunmaktadır. Sadece bir opera, Fidelio, bestelemiştir. İlk senfonisini 1800 yılında yapmıştır. 3. senfonisini, Eroica olarak da bilinir, Napolyon’a Avrupa’ya demokrasi getirdiği için adamıştır. Ancak daha sonra Napolyon kendini İmparator ilan ettiğinde bu adamayı geri almıştır. 9. senfoni ise en çok bilinen ve bugün Avrupa Birliği marşı da olan en çarpıcı senfonisidir.

Beethoven çok titiz çalışan bir müzisyendi. Müziği, ifade gücü ve teknik olarak çok üst seviyedeydi. Beethoven, Haydn ve Mozart’tan devraldığı prensipleri geliştirdi, daha uzun besteler yazdı ve daha tutkulu, dramatik eserler oluşturdu. Özellikle Op. 109 piyano sonatıyla klasik müziğin Romantik Dönemini başlatmıştır.

Yaşamı boyunca sağlık problemleri çeken Beethoven 1801’de işitme problemleri yaşamaya başlamış ve 1817’de tamamen sağır olmuştur. Bu dönemden sonra sağırlığı müzik yaşamını hiçbir şekilde etkilememiştir. Hatta hepimizin çok iyi bildiği 9. senfoniyi sağırlık döneminde bestelemiştir.

1827 yılında 56 yaşındayken dünyaca tanınan bir besteci olarak ölmüştür ve cenazesine otuz bine yakın insan katılmıştır.

 

Suskun

V.I.P

V.I.P

• 24 Mrt 2011

• #20

Ferdinando Carulli
(1770-1841),
İtalyan gitar sanatçısı ve bestecisi.​

Gitarın sevilip yaygınlaşması için eğitim alanında büyük çaba göstermiş, 1808 yılında Paris'e yerleşmiş ve burada öğretmenlik yapmıştır. Gitar için kuartet, trio, duo, fantasia ve çeşitlemelerden başka konçertolar da bestelemiştir.