Klasik DÖnem Bestecileri

Suskun

V.I.P
V.I.P
Franz Joseph Haydn (1732-1809)
31 Mart 1732 ’de Avusturya nın Rohrau kentinde doğan Haydn, yoksul bir ailenin çocuğu idi. Ailesi onu, 6 yaşında iken bir koroya katılmak üzere Viyana ’ya gönderdi. Sesi kalınlaştıktan sonra da Viyana’da kalarak müzisyenlik yapmaya devam etti, bestecilik dersleri aldı. 1761de Esterházy ailesinin yanında iş buldu ve hayatının 30 yıldan fazlasını bu soylu aileye hizmet ederek geçirdi. İşi, onların istekleri ve ihtiyaçlarına uygun müzik bestelemekti. Diğer bestecilerden ve müzik çevrelerinden uzak oluşu, onun yaratıcılığını ortaya çıkardı, ününün yayılmasına ise engel olmadı. 1780 lerde besteleri tüm Avrupa’da çalınmaktaydı. Ününden ötürü çeşitli yerlere davet edilir ve davet edildiği şehirde ilk kez çalınmak üzere bir eser bestelemesi istenirdi. Bu şekilde yazdığı Paris Senfonileri ve Londra Senfonileri en çok bilinenlerdir. Yaylı dörtlüleri için yazdığı eserlerde de kendinden öncekilerden farklı olarak her çalgıya eşit rol vererek yenilik getirmiş ve bu düşüncesiyle Mozartı etkileyerek Haydn’a adanmış altı kuartet bestelemesine neden olmuştur.Beethoven ’ın ilk dönem eserlerinde de Haydn etkisi görülür. İki sanatçının 1781 de başlayan arkadaşlıkları yıllarca sürmüştür.Beethoven a ise Esterhzy sarayında özel ders vermiştir.
100 kadar senfoni, çok sayıda konçerto, oda müziği eserleri, 40 sonat, şarkılar, oratoryolar bestelemiştir.
Haydn, Esterházy ailesinin müziksever üyesi Prens Nikalaus öldükten sonra emekli olmuş ve daha önce Viyana’ya kadar gitmesine bile izin verilmeyen ortamdan kurtulup seyahat özgürlüğüne kavuşmuştur. 2 defa İngiltere’ye giden Haydn, Oxford Üniversitesi’nden fahri doktor unvanını aldı; ömrünün son yıllarında ise Viyana’ya yerleşerek koro ve orkestra için Yaratılış Oratoryosu, Mevsimler Oratoryosu gibi dini koro ve orkestra eserleri besteledi. 9 Mayıs 1809 ’da Viyana’da hayatını kaybetti.


Eserlerinin Hikayeleri


Eserlerinin çoğunun hikâyesi vardır. Örneğin 45 numaralı senfonisi, Veda Senfonisi olarak bilinir. Eserin dördüncü bölümünde 2 ya da 3 müzisyen kendi bölümlerini bitirir ve müzik halen sürürken sahneyi terk eder; bu, sahnede şef ve tek bir kemancı kalana kadar sürer. Bu senfonide Haydn ve müzisyen arkadaşlarının kış mevsiminde şehirdeki ailelerinin yanına dönmek istediklerini Prens Esterházy’e anlatmak istedikleri hikâye edilir. Prens mesajı almış ve onlara izin vermiştir. Sürpriz Senfonisi denilen 94 numaralı senfonisini ise akşam yemeği sonrasındaki konserlerde dinleyicilerinin çoğunun uyuduğunu anladığında bestelediği söylenir. Haydn’n çoğu senfonisi gibi canlı birinci bölümle başlayıp; yumuşak, yavaş tempolu ikinci bölümle devam eden senfoni dinleyicilerin uykuya daldığı sırada davullar ve çok yüksek sesli telli çalgıların melodisi ile onları uyandırır.

Başlıca Yapıtları

Franz Joseph HAYDN, hayatı boyunca 800'ün üzerinde besteye imza atmış, bunların yanında 450'nin üzerinde şarkının düzenlemesini yapmış klasik müzik tarihinin en verimli sanatçılarından biridir.

Oratoryoları

Die sieben letzten Worte unseres Erlösers am Kreuz - 1796Die Schöpfung - 1798Die Jahreszeiten - 1980

Operaları

La Canterina-1766II Mondo della Luna-1777L'isola disabitata-1779La fedelta premiata-1780Armida-1783
 

Suskun

V.I.P
V.I.P
467px-Domenico_Scarlatti_%28azul%29.jpg

Domenico Scarlatti
Giuseppe Domencio Scarlatti, (d. 26 Ekim 1685, Napoli, İtalya - ö. 23 Temmuz 1757) Madrid, İspanya.

Hayatının büyük bölümünü İspanya ve Portekiz'de geçiren İtalyan besteci. Barok dönemde yaşamış olmasına karşın, müziği daha çok klasik dönemi etkilemiştir.

Hayatı ve müzik kariyeri
1685 yılında Napoli'de doğan Domenico Scarlatti'nin babası da kendisi gibi ünlü bir besteci olan Alessandro Scarlatti'ydi. Küçük yaştayken babasının yanı sıra devrin diğer ünlü müzik adamları Gaetano Greco, Francesco Gasparini ve Bernardo Pasquini'den ders aldı.

Uzun yıllar İspanya ve Portekiz'de müzik yaşamına devam eden besteci 72 yaşında Madrid'de öldü.
Müziği
Scarlatti'nin çok az eseri yaşadığı sürede basılma şansı bulabildi ve sonraki 250 yıllık süre zarfında dağınık şekilde yayınlandı. Buna karşın özellikle Chopin, Brahms, Bartok, Horowitz gibi Romantik dönem bestecilerini sonatları ile etkiledi.

Scarlatti çoğu ikili formda tek bölümlük beş yüzün üzerinde sonat besteledi. modern piyano tekniği bu sonatlardan geniş ölçüde etkilenmiştir. İçlerinden bazıları hem akortsuz tonların veya grupların kullanımı hem de uzak tuşların alışılmadık kullanımında, harmonik canlılık göstermektedir. Besteci ritim ve müzikal sözdizim konularında da bir öncüdür.
Eserleri
Klavsen virtüözü Scott Ross 1985 yılında bestecinin doğumunun 300. yıl dönümünde 555 sonatı da icra etmiştir. Bu sonatların, üç org ve birkaç enstrümantal süit haricinde tümü klavsenledir. Yine bir başka ünlü icracı Horowitz bestecinin sonatlarını klavsen yerine piyanoda çalmıştır
 

Suskun

V.I.P
V.I.P
398px-Baldassare_Galuppi_Memorial.jpeg

Baldassare Galuppi

Baldassare Galuppi (d. 18 Ekim 1706 Burano, Venedik, İtalya – ö. 5 Ocak 1785 Venedik ) özellikle "opera buffa" janrında operalar hazırlamış olan bir Venedikli İtalyan besteci.
Venedik'in sekiz deniz mili yakınlarindaki "Burano" adasında dogdu. Bu nedenle Il Buranello lakabıyla anılmıstır. Ilk muzik egitimini bir asıl sanatı berberlik olan ama iyi keman caldıgı icin komedi tiyatrolarında kemancılık da yapan babasından aldi. 16 yasında Venedik sehrine giderek sehrin cesitli kiliselerinde org calarak hayatını kazanmaya basladi.

Opera besteleme sanatının ana prensiplerinden bile habersiz olmakla beraber 1722de La fede nell'incostanza ossia gli amici rivali adlı hazırladıgı opera buffo'yu Venedik yakınlarında bir kasaba olan "Chiaggo"da sahneye koydu. Bu sahnelenme seyricilerin yuhalari ile sona erdi.

Bundan cok morali bozulan Galuppi babasinin meslegi olan berberlige donmege karar verdi. Fakat besteci ve muzisiyen "Benedetto Marcello" tarafindan "Antonio Lotti" adli bir unlu muzik egitmeninden dersler almak uzere bir muzik okuluna gitmeye ikna edildi. Bu okulda uc yil muzik prensipleri ve kompozisyon ogrendi . Bu sirada hocasi Lotti tarafindan cok iyi bir muzisiyen olacagi tahmin edildi. Derslerine devam etmekte iken Venedik'te bulunan opera tiyatrolarinda klavsenci olarak calıstı ve bu arada kendinin hazirladigi kisa klavsen parcalarini "repriz" ve "pastis" olarak halka duyurmayı basardı. Okulu bitirdikten sonra bir profesyonel klavsen calgicisi olarak kisa zaman icin Floransa'ya gidip oradaki tiyatrolarda calıstı.

1729da Venedik'e geri dondu. "Dorindo" adlı bir opera librettosu hazirlamis olan Benedetto Marcello tarafindan bueseri bestelemeye cagrıldı. Hazirladigi opera eseri 1729da Paskalya eglentileri sirasinda Venedik "Teatro di Sant'Angelo" tiyatrosunda sahnelendi ve seyirci tarafindan cok begenildi. Galuppi bu eserinde ve sonraki opera eserlerinde muzik harmonisinin cekiciligi dolayisiyla degil de sarkilarini neseliligi, taskin coskusu ve zarif sekilleri ile isim yapmistir.

Bundan sonra da Galuppi kendini yetistirmeye devam edip klavsen calmayi iyice ogrenmeye koyulup bu calgi uzerinde bir virtuoz oldu. Diger taraftan hicbir ara vermeden 1729dan olene kadar hazirladigi her opera eseri Italya'nin her opera evinde basari ile yapimlanip sahnelendi.

1740da Venedik'te "Ospedale dei Mendicanti" adli kuruma muzik direktoru olarak atandi. 1748den itibaren San Marco Bazilikası'inda koro sefligi yapip 1762e kadar Venedik'te en onemli muziksel gorev olan bazilika muzik direktorlugu gorevini yuklendi. "Conservatorio degli incurabili" adli muzik konservatuarinda muzik hocaligi yapti. Ayni zamanda Venedik'te birkac kilisede organist olarak gorevde de bulundu. 1741 ile 1743 doneminde Londrada calisti ve 1765 ile 1768 doneminde ise San Petersburg'a II. Katerina tarafindan davet edilerek orada saray muzik direktoru görevi yapti.

Hazirladigi ilk "opera buffa" janridaki eser 1749da L'Arcadia in Brenta adli opera oldu. Bunun librettosu unlu Italyan oyun yazari Carlo Goldoni tarafindan yazilmisti. Bundan sonra Galuppi birkac tane daha cok basarili Goldoni'nin librettosunu yazdigi operalar hazirlanmistir. Bunlar arasinda en unluleri 1754de Il filosofo di campagna ve 1750de Il mondo della luna sayilabilirDaha sonra hazirladigi 1760da L'amante di tutte ve 1761de I tre amanti ridicoli adli operalarin librettosu bestecinin kendi oglu olan Antonio Galuppi tarafindan "A.Liteo" adli takma-ismi altinda hazirlanmistir.

Galuppi'in yasaminin son yillarinda opera eserleri hazirlamasi yavaslamistir ve besteci kendini cok sayida klavsen parcasi ve birkac oratoryo hazirlamaya adamistir. Hayatinin son yillarinda Baldassare Galuppi Venedik'in en iyi bilinen ve en cok saygiya deger bulunan muzisiyeni olmustu. Ingiliz yazar Charles Burney 1770de onu buyuk bir ailesi ile birlikte; san ve sohret icinde ve epeyce servetli bir muzisiyen olarak gormustu. Hayatinin sonuna kadar gencliginin canlilgini ve neseliligini kayibetmedigi bildirilir ve bu hazirladigi bestelerde yansimaktadir. 1785de 79 yasind hayatina gozlerini yummustur ve anisina San Mark Bazilikasi'nda "requiem" mass ilahisi ve ayini yapilmistir.

Operalar

* La fede nell'incostanza, ossia gli amici rivali (1722)
* Dorinda (1729)
* Odio Placato (1730)
* Argenide (1733)
* L'ambizione depressa (1735)
* Elisa regina di Tiro (1736)
* La ninfa di Apollo (1736)
* Tamiri (1736)
* Ergilda (1736)
* Alvilda (1737)
* Gustavo I, re di Svezia (1740)
* Aronte, re de' sciiti (1740)
* Berenice (1741)
* Madama Ciana (1744)
* L'ambizione delusa (1744)
* La libertà nociva (1744)
* Forze d'amore (1745)
* Scipione nelle Spagne (1746)
* L'Olimpiade (1747)
* Arminio (1747)
* Arcadia in brenta (1749)
* Il Page della cuccagna (1750)
* Arcifanfano, re dei matti (1750)
* Alcimena, principessa dell'isole fortunate (1750)
* Il mondo della Luna (1750)
* La mascherata (1751)
* Artaserse (1751)
* Ermelinda (1752)
* Il mondo alla roversa (1752)
* Il conte Caramella (1752)
* Le virtuose ridicole (1752)
* Calamità de' cuori (1752)
* I bagni d' Abano (1753)
* Il filosofo di campagna (1754)
* Antigona (1754)
* Il povero superbo (1754)
* Alessandro nell'Indie (1755)
* La diavolessa (1755)
* Nozze di Paride (1756)
* Le nozze (1756)
* Sesostri (1757)
* La partenza e il ritorno de' marinari (1757)
* Adriano in Siria (1760)
* L'amante di tutte (1761)
* I tre amanti ridicoli (1761)
* Ipermestra (1761)
* Antigono (1762)
* Il marchese villano (1762)
* Viriate (1762)
* L'uomo femina (1762)
* Il puntiglio amoroso (1763)
* Il re alla caccia (1763)
* Cajo Mario (1764)
* La donna di governo (1764)
 

Suskun

V.I.P
V.I.P


Pergolesi.jpg

Giovanni Battista Pergolesi,
(d. 4 Ocak 1710 Jessi, Marche, İtalya – ö. 16 Mart 1736 Pozzuoli, İtalya)
Napoli'li bir besteci, org ve keman sanatçısıdır.​
Jesi, Marche kasabasında doğmuştur. Kısa hayatında dramatik müzikte birçok yenilikler yapmakta başarılı olmuştur. İnsan sesine yazdığı eserlerle dikkati çekmiştir. Pergolesi özellikle "Comedia dell`arte" adı verilen klasik İtalyan komedilerinin müzikal ve lirik elemanlarla pekleştirilmesi olan "Opera buffa" tarzının ilk bestecilerinden birisidir. İlk operası "lI Maestro di Musica" olup, müzikal bir intermezzodur. Aynı tarzda yazılmış olan "La Conversione" adlı eseri 1731 yılında temsil edilmiştir. La Serva Padrona (Hanım olan hizmetçi)" ilk defa 1733`te ciddi operası "Il Progionier Superbo"nun ikinci ve üçüncü perdeleri arasında oynanmıştır. Hala günümüzde geçerliliğini sürdüren bir bestesi "Stabat Mater" adlı ilahidir.

Ayrıca, Hamisi Prens Stiglione için yazılmış trio sonatları piyano parçaları, senfoniler ve konçertoları vardır.

Henüz 26 yaşında iken Pozzuoli'de veremden ölmüştür.
 

Suskun

V.I.P
V.I.P
Thomas_Augustine_Arne.jpg

Thomas Augustine Arne
(d. 12 Mart1710 - ö. 5 Mart1778)
İngiliz bir bestecidir.
En iyi bilinen eseri Alfred (1740) adlı müzikli oyun (masque) icin bestelediği Rule Britannia adlı şarkıdır. Bestelerini Klasik opera stiline müziğine göre hazırlamıştır. Bestelediği müzik eğlendirici ve kolay anlaşılan melodiler ile dolu olmakla nitelendirilmektedir.

Babasi ve buyukbabasi Londra'da mobilyaci olan bir Katolik ailenin oglu olarak Londra'da 12 Mart 1710 da dogdu. Ailesinin serveti ve geliri buyuk dalgalanmalar gostermistir. Thomas Arne cocukken babasinin serveti dolayisiyla zamaninin moda olan Covent Garden civarinda buyuk bir evde yasamisti ve babasi onu Ingiltere'nin en pahali ve cok iyi ismi olan Eton Koleji parali okuluna gondermistir. Okul siralarinda Thomas Arne ailesine bildirmeden muzikle ilgilenmeye ve muzisiyenlerle ilgi kurmaya baslamisti. Kiz kardesi Londra'nin en unlu kontralto sarkicilarindan biri olmak icin muzik calismalari yapmakta idi.

Ama Eton Koleji'ni bitirince bir Londra'da avukatin yaninda calismaya baslayarak burada 3 yil calisarak bir hukukcu olma kariyerinde ilk adimlari atti. Fakat 1733de bu isi birakip bir besteci olarak calismaya basladi. Ilk yapimlanan opera eseri Rosamond idi ve o zaman sarkicilik kariyerinde ilerliyen kizkardesi Susannah Maria Arne basrolu oynadi. 1733-1776 doneminde Thomas Arne, muzikli oyunlar, masquelar, pandominalar ve operalardan olusan 90 kadar sahnelenen eseri bulunmaktadir. Bircok muzik eserlerinin metin ve notalari 1808deki Convent Garden'daki yangin dolayisiyla kaybolmustur.

Thomas Arne 15 Mart 1737de babasi bir orgcu olan ve besteci "Geminiani"'nin ogrencisi olan sarkici Cecilia Young ile evlenmistir. Bu evlilikten bir cocuklari olmustur. Karisinin yakin akrabalari Londra muzik ve tiyatro impesariyo ve organisatoru oldugu icin Arne'nin operalarai ve muziksel oyunlari devamli yapimlanmistir. Arne'nin Masonlara bagli olmasi da kariyerine yardimci oldugu bildirilir. Arne Ingiliz krali veliahti Galler Prensi Frederick'in de destegini kazanmistir. Ancak Katolik oldugu icin zamanin diger Ingiliz bestecilerinin tam tersine olarak Thomas Arne hic dinsel kilise muzigi siparisi almamistir. Bununla beraber zamaninin cok populer Ingiliz muzisiyeni olmustur ve "Muzik Doktoru" unvan verilmis ve "Dr. Arne" olarak anilmistir,

1741de Arne ilk defa bir Ingiliz devlet mahkemesinde (Chancery Court) bir muziksel eserlerin metinleri ve notalarini basip yayinlayan bir yayinevi aleyhine telif hakki ihlali ile ilk davayi getirmistir. 1755de Arne Dubline yaptigi bir turneden sonra 20 yil kadar suren bir evlilikten sonra karisinin deli oldugunu iddia ederek karisi Cecelia'dan ayrildi. Sonra ogrencilerinden olan soprano ve usun yetenekli cocuk sarkici olan Charlotte Brent ile iliski kurdu. Brent Arne'in birkac eserinde basrolu oynadi: "Thomas and Sally" (1760) ve "Artaxerxes". "Thomas and Sally" hic diyalog kapsamayan tumuyle sarkilardan olusan ilk Ingiliz komik opera idi. "Artaxerxes" operasi 18. yuzyilda Ingiltere'de en basarili ve en etkili opera eseri oldugu bildirilmektedir ve Italyan tipi Matasaia tipi librettolu ama Ingilizce olarak hazirlanmis bir "opera seria" eseriydi. Sonunda Arne ve Brent'in arasi bozuldu. Arne'in olmesinden hemen once 1777de esski karisi ile baristi.

Thomas Arne 5 Mart 1778'de Londra'da olmustur. Mezari Covent Garden civarinda St.Paul Kilisesinde bulunmaktadir.
 

Suskun

V.I.P
V.I.P
Niccol%C3%B2_Jommelli.jpg

Niccolò Jommelli,
(10 Eylül 1714 - 25 Ağustos 1774)
İtalyan besteci.
İtalya'nın Aversa kentinde doğmuş, Napoli kentinde ölmüştür. Kendisi bir opera sanatçısıdır.

1737 yılında Errore Amorosofşk Yanılması adlı eseriyle ilk opera başarısını kazanmıştır. 1741'de Venedik'te, 1749 yılından itibaren Roma ve Viyana'da çalışmış, 1753 yılında Stuttgart'a giderek müzisyenlik kariyerini sürdürmüştür. Stuttgart'ta 15 yıl boyunca saray besteciliği yapmıştır.

80'den fazla opera ve kilise müziği besteleyen Jommelli, Gluck gibi özelliklerle orkestranın eşlik ettiği Reçitativo'yu genişleterek, dramatik anlatımı derinleştirmiştir. Orkestrada Crescendo'yu ilk kullanan bestecilerden sayılır.

Operaları
* Demetrio (Parma, 1749)
* Ciro riconosciuto (Venedik, 1749)
* L'uccellatrice (Venedik, 1750)
* Attilio Regolo (Roma, 1753)
* L'Olimpiade (Stuttgart, 1761)
* Demofoonte (Stuttgart, 1764)
* Temistocle (Ludwigsburg, 1765)
* Vologeso (Ludwigsburg, 1766)
* La critica (Ludwigsburg, 1766)
* Fetonte (Ludwigsburg, 1768)
* La schiava liberata (Ludwigsburg, 1768)
* Armida abbandonata (Napoli, 1770)
* Iphigenia en Tauride (Napoli, 1771)
 

Suskun

V.I.P
V.I.P

Christoph Willibald (von) Gluck
(d. 2 Temmuz 1714 Erasbach, Almanya– ö. , 15 Kasım 1787 Viyana)
Alman besteci.
Ailesinin ormancı olmasından dolayı çocukluğunu çeşitli şehir ve kasabalarda geçirmiştir. 1727'de Komotau'da ilk müzik derslerini almaya başlamış, 1733 - 1736 yılları arasında Prag'da çağın ünlü bestecileriyle beraber çalışmıştır. Prens von Lobkowitz'in desteğiyle Viyana'ya gitmiştir. Viyana'da prens Melzi'nin yanında çalışmış, daha sonra Milano'ya geçmiş; Sammartini gibi ustalarla çalışmıştır. 1741 yılında Milano Tiyatrosu için "Artaserse" adlı ilk operasını bestelemiş, 1746'da Londra'ya geçmiş, birbiri ardına verdiği operalarla ün sağlamıştır. 1750 yılından sonra Viyana'ya dönen Gluck, "Orfeo ed Euridice", "Alcaste", "Armida", "Iphigenia in Aulis" ve "Iphigenia in Tauris"i yazmıştır.

Operaları

* Artaserse, Milano 26 Aralık 1741
* Demetrio, Venedik 2 Mayıs 1742
* Demofoonte, Milano 6 Ocak 1743
* Tigrane, Crema 26 Eylül 1743
* Sofonisba (veya Siface), Milano 18 Ocak 1744
* La finta schiava Venedik 13 Mayıs 1744
* Ipermestra, Venedik 21 Kasım 1744
* Poro, Torino 26 Aralık 1744
* Ippolito, Milano 31 Ocak 1745
* La caduta de' Giganti Haymarket Tiyatrosu, Londra 7 Ocak 1746
* Artamene, Haymarket Tiyatrosu, Londra 4 Mart 1746
* Le nozze d'Ercole e d'Ebe Pillnitz 29 Haziran 1747
* La Semiramide riconosciuta, Aachen 5 Mayıs 1748
* La contesa de' Numi Charlottenburg 9 Nisan 1749
* Ezio Prag 26 Aralık 1749
* Issipile Prag 1751 - 1752
* La clemenza di Tito, Napoli 4 Kasım 1752
* Le Cinesi, Viyana, 24 Eylül 1754
* La Danza, Viyana, 5 Mayıs 1755
* L'innocenza giustificata, Viyana, 8 Aralık 1755
* Antigono, Roma, 9 Şubat 1756
* Il rè pastore, Viyana, 8 Aralık 1756
* La fausse esclave, Viyana, 8 Ocak 1758
* L'ile de Merlin, ou Le monde renversé, Viyana, 3 Ekim 1758
* La Cythère assiégée, Viyana, 1759 yılı başlarında
* Le diable à quatre, ou La double métamorphose 1759
* L'arbre enchanté, ou Le tuteur dupé 1759
* L'ivrogne corrigé, Viyana, Nisan 1760
* Tetide, Viyana, 10 Ekim 1760
* Le cadi dupé, Viyana, 9 Aralık 1761
* Orfeo ed Euridice, Viyana 5 Ekim 1762, revizyon Paris 2 Ağustos 1774,
* Il trionfo di Clelia, Polonya, 14 Mayıs 1763
* La rencontre imprévue, Viyana, 7 Ocak 1764
* Il Parnaso Confuso, Viyana, 24 Ocak 1765
* Telemaco, o sia l'isola di Circe, Viyana, 30 Ocak 1765
* La Corona (Sahnelenmemiş. Planlanan tarih 4 Ekim 1765)
* Il Prologo, 1767 (Traetta tarafından bir opera için giriş müziği)
* Alceste, Viyana 26 Aralık 1767, revizyon Paris 23 Nisan 1776,
* Le Feste d'Apollo, Parma, 24 Ağustos 1769
* Paride ed Elena, Viyana 3 Kasım 1770
* Iphigénie en Aulide, Paris 19 Nisan 1774,
* Armide, Paris 23 Eylül 1777,
* Iphigénie en Tauride, Paris 18 Mayıs 1779
* Echo et Narcisse, Paris 24 Eylül 1779,

Baleleri

* Les amours de Flore et Zéphire, Schönbrunn, Viyana, 13 Ağustos 1759
* Le naufrage, Viyana 1759 (?)
* La halte des Calmouckes, Viyana 23 Mart 1761
* Don Juan, ou Le festin de Pierre, Viyana, 17 Ekim 1761
* Citera assediata, Viyana, 15 Eylül 1762
* Alessandro (Les amours d’Alexandre et de Roxane), Viyana, 4 Ekim 1764
* Sémiramis, Viyana, 31 Ocak 1765
* Iphigénie, Laxenburg, 19 Mayıs 1765
 

Suskun

V.I.P
V.I.P
440px-Leopold_Mozart.jpg

Johann Georg Leopold Mozart
(d. 14 Kasım 1719 - ö. 28 Mayıs 1787)
ünlü besteci ve müzisyen
Wolfgang Amadeus Mozart'in babasıdır.
Kendisi de müzisyen olan Leopold Mozart, oğlundaki yeteneği çok erken yaşlarda fark etmiş ve onun gelişmesini ve müzik eğitimi almasını sağlamıştır.
 

Suskun

V.I.P
V.I.P
Antonio Francisco Javier José Soler Ramos, Padre Antonio Soler
İspanyol besteci.
(d. 3 Aralık 1729; ö. 20 Aralık 1783).

Daha çok klavsen ve org sonatları ile tanınmıştır. günümüze dek ulaşan eserleri arasında en ünlüsü D minör Fandango'dur. Bestecinin kesin olmamakla beraber Domenico Scarlatti'den ders aldığı söylenmektedir. Org sonatları arasındaki paralellik bu iddiayı güçlendirmektedir.

 

Suskun

V.I.P
V.I.P
Carl Philipp Emanuel Bach,
(d. 8 Mart 1714, Weimar - ö. 14 Aralık 1788, Hamburg),
Alman besteci.
Johann Sebastian Bach'ın ve Maria Barbara Bach'ın beş oğlundan ikincisi olan Carl Philipp Emanuel Bach, klasik öncesi dönemin (pre-classical era) en önde gelen figürlerinden olup klasik dönemin en önemli kurucularından sayılır. Eserleri Rokoko ve Klasik dönemler kapsamında da incelenebilmektedir.

On yaşındayken babasının 1723'de kantörü olduğu Leipzig'deki Aziz Thomas Okulu'na (St. Thomas School) girdi ve aynı zamanda Leipzig (1731) ve Frankfurt(1735) üniversitelerinde hukuk eğitimine devam etti. 1738'de 24 yaşında hukuk derecesini aldı ve aynı andan hukuk kariyerini bir kenara bırakarak kendini tamamiyle müziğe adamaya kesin olarak karar verdi.

Birkaç ay sonra Prusya Kralı Frederick (Büyük Frederick) tarafından (Frederick'in prensliği zamanında), Sylvius Leopold Weiss'in referansıyla kraliyet hizmetine kabul edildi. Frederick'in 1740'ta krallığa yükselmesiyle Carl Philipp kraliyet orkestrasının üyesi oldu. O dönemde Avrupa'nın en önemli klavye ustalarındandı ve 1731'den beri yazdığı eserler arasında 30 kadar sonat, harpsikord ve klavikord için konser parçaları bulunmaktaydı.

Berlin'de solo klavye için, Berlin Portreleri de dahil olmak üzere (en ünlüsü La Caroline'dir) çeşitli müzikal parçalar besteledi.

Ününü Kral Frederick ve Büyük Württemberg Dükü için bestelediği iki sonatla sağlamlaştırdı ve 1746'da oda müzisyeni pozisyonuna yükseltildi.

Berlin'de kaldığı süre içinde, babasının etkilerinin diğer eserlerinde alışılmış olandan daha yoğun bir şekilde kendini hissettirdiği Magnificat (1749), Easter Kantatı (1756), birkaç senfoni, en azından üç şarkı seti, birkaç dini olmayan kantat ve diğer birkaç eser bestelemiştir. Ancak temel olarak klavye üzerine odaklanmış olup yaklaşık ikiyüz sonat ve Mit veränderten Reprisen (1760-68) dahil olmak üzere diğer solo eserleri bestelemiştir. Klavye Enstrümanlarını Çalmanın Gerçek Sanatı Üzerine Deneme (Versuch über die wahre Art das Clavier zu spielen) (1753-62) adlı teorik inceleme eseri, 18. yy ortası müzik uygulamaları konusunda son derece aydınlatıcıdır. 1780 yılında üçüncü baskısına ulaşmış olan eser, besteciyi dönem Avrupa'sının önde gelen müzik kritiklerinden biri yapmıştır.

1768'de Hamburg'da Georg Philipp Telemann'dan Kapellmeister görevini devralmış, bu görevin etkisiyle kilise müziğine daha çok yönelmiştir. Sonraki yıl büyük güzelliğinin yanı sıra plan bakımından Felix Mendelssohn'un Elijah'ına benzerliğiyle de ilgiyi hak eden Die Israeliten in der Wüste oratoryosunu bestelemiştir. 1769 - 1788 arasında yirmiden fazla Passion, yetmişe yakın kantat, litani, motet ve diğer ayinsel eserler vermiştir. Aynı dönemde, enstrümental kompozisyondaki dehası, Franz Joseph Haydn'ın kariyenin etkisiyle daha da gelişmiştir. 14 Aralık 1788'de Hamburg'da 74 yaşında ölmüştür.

Müzikal Stil ve Mirası

18. yüzyılın ikinci yarısı boyunca çok yüksek derecede ünlü bir şahsiyet olmuştur. Johann Christian Bach ile de yakınlığı bilinen Wolfgang Amadeus Mozart'ın Bach için "O baba, biz çocuklarıyız." dediği bilinmektedir. Ludwig van Beethoven onun dehasına büyük ve içten bir hayranlık beslemiştir. Bu konumunu büyük ölçüde, müzikal formun evriminde çok önemli bir dönemi işaret eden klavye sonatlarına borçludur. Stil berraklığı, anlatımdaki incelik ve dokunaklılık ve yapısal tasarımdaki özgürlük ve çeşitlilikle; İtalyan ve Viyana okullarından tümüyle kopmuş, bunun yerine, birkaç jenerasyon sonra yaygın olarak benimsenecek olan bir yaklaşımla döngüsel ve doğaçlamalı formlara yönelmiştir.

Soyut enstrümantal formların duygusal içeriğini derinleştirmiş ve modern anlamda piyano kullanım tarzının yaratılmasında nihai rol oynamıştır. Yapıtları içerik olarak buluşlarla, daha da önemlisi uç derecede bir öngörülemezlikle doludur ve tek bir yapıtının içinde bile geniş bir duygusal aralığa (gidiş-gelişlere) sahiptir. Lassus, Monteverdi ve Gesualdo'nun zamanından beri armonik rengi kendi için özgürce kullanan, belki de ilk önemli bestecidir. Böyle bakıldığında, Birinci Viyana Okulunun en önemli temsilcileriyle kıyaslanabilecek önemdedir. Kullandığı dramatik sonat stilinin Klasik dönem ustaları Haydn, Mozart ve Beethoven üzerinde çok güçlü etkisi vardır. Etkileri çağdaşlarıyla sınırlı kalmayıp, Felix Mendelssohn ve Carl Maria von Weber'e kadar uzanmaktadır.

Johannes Brahms C.P.E. Bach'a büyük saygı duymuş ve bazı yapıtlarını yeniden düzenlemiş olsa da, Robert Schumann'ın "Yaratıcı bir müzisyen olmasına rağmen babasının çok gerisinde kalmıştır." şeklindeki ünlü açıklamasının da gösterebileceği gibi, 19. yüzyıl boyunca adı önemsenmemiştir. Helmuth Koch'un 1960'larda senfonilerini yeniden keşfedip kayıtlarını yapmasıyla ve Hugo Ruf'un klavye sonatları kayıtlarını yapmasıyla, C.P.E. Bach'ın yeniden doğuşu başlamıştır.
 
Top